วันนี้เห็นรายการข่าวเกี่ยวกับ Taxi ปฏิเสธผู้โดยสาร ก็เลยนึกขึ้นได้ว่าเกิดกับตัวเองไปหมาดๆ
วันนั้นเป็นวันที่ 31 ธันวาที่ผ่านมา ก็คือคืนเค้าดาวน์เนี่ยแหละ ส่วนตัวไปไหนมาไหนไม่ค่อยใช้ Taxi ถ้าไปคนเดียว แต่วันนั้นจะไปเดินเล่นแถวๆสยามกับย่า ย่าแกขาไม่ดี ไม่สะดวกจะต่อรถ เลยไปยืนโบกแท็กซี่ ต้นทางคือเคหะ พระราม 2 ปลายทางคือ ประตูน้ำ เราจะบอกคำพูดที่โดนปฏิเสธ
ขาไป
คันแรก : แก๊สพี่ใกล้หมดแล้ว พี่จะไปเติมแก๊ส นานนะ เดี่ยวเสียเวลา ไอเอาก็หันหลังมาคุยกับย่าเลยว่าจริงเปล่าแวะ
คันสอง : มีคนเรียกพี่แล้ว คือพี่แกขับมาตรงๆ แล้วมาจอดนี่ ไอเราก็คิดว่าจะรับ ป้ายก็บอกว่าว่าง
คันสาม : พี่ไม่สะดวกไป
ตอนั้นเลยตัดสินใจไม่เรียกและ เลยพากันเดินไปคิวรถตู้ ไปอนุเสาวรีย์ ต่อ Bts แทน
พอขากลับ ด้วยความที่จุดสตาร์ทอยู่สยาม แวะนั้นนี่ จนมาตรงตกใบยก เดินจนขาลาก ปวดขา เดินไปขึ้น bts ต่อรถเมย์ ไม่ไหว เลยลองเรียก Taxi อีก ปรากฏว่าอีล็อบเดิมเลยจ้าาาา
ขากลับ
คันแรก : ไม่ไป !! ชักสีหน้าอีก พร้อมกับขับออกไปอย่างเร็ว หลบแทบไม่ทัน
คันสอง : คันนี้พูดตรงมาก ตานี้ย่าเราเป็นคนถาม แกบอกว่า ป้า ผมรับแต่ชาวต่างชาติ
คันสาม : เป็นลุงแก่แล้ว ย่าเป็นคนถามอีก คันนี้ทีแรกบ่ายเบี่ยงจะไม่ไป ย่าแกก็เลยบอกว่า นี่เรียกมาหลายคันแล้ว โดนปฏิเสธหมดเลย หลานปวดขา ลุงแกเลยยอมให้ขึ้น
ที่พีคคือบทสนทนาในรถ
Taxi : นี่ผมกะจะเอาเที่ยวละ 300-500 นะเนี่ย
ย่า : เอาน่า คนไทยด้วยกันเนอะ ช่วยกัน
แล้วก็คุยกันเรื่องบ้านเกิด (คนร้อยเอ็ดเหมือนกัน)
Taxi : ปกติผมรับชาวต่างชาติผมไม่กดมิเตอร์นะ ผมจะบอก
No miter !! ผมคิดป้าสัก 300 เนอะป้า
ย่า : กดมิเตอร์เถอะ ป้าก็คนร้อยเอ็ดเหมือนกัน เงินหายาก เข้ามาหากิน กทม. บลาๆTaxi เลยยอมกด
ในระหว่างทาง Taxi ก็โอดโอยตลอดทาง ว่าไม่น่าเลย เสียดาย นั้นนี่ มาฝั่งธน บลาๆ
คือประเทศไทยเป็นประเทศที่ต้องเสียเงินใช้บริการ แต่ต้องมาได้รับบริการห่วยๆจาก taxi แบบนี้หรอ เมื่อไหร่จะแก้กันได้สักที
เคยเจอ Taxi ปฎิเสธยังไงกันบ้าง
วันนั้นเป็นวันที่ 31 ธันวาที่ผ่านมา ก็คือคืนเค้าดาวน์เนี่ยแหละ ส่วนตัวไปไหนมาไหนไม่ค่อยใช้ Taxi ถ้าไปคนเดียว แต่วันนั้นจะไปเดินเล่นแถวๆสยามกับย่า ย่าแกขาไม่ดี ไม่สะดวกจะต่อรถ เลยไปยืนโบกแท็กซี่ ต้นทางคือเคหะ พระราม 2 ปลายทางคือ ประตูน้ำ เราจะบอกคำพูดที่โดนปฏิเสธ
ขาไป
คันแรก : แก๊สพี่ใกล้หมดแล้ว พี่จะไปเติมแก๊ส นานนะ เดี่ยวเสียเวลา ไอเอาก็หันหลังมาคุยกับย่าเลยว่าจริงเปล่าแวะ
คันสอง : มีคนเรียกพี่แล้ว คือพี่แกขับมาตรงๆ แล้วมาจอดนี่ ไอเราก็คิดว่าจะรับ ป้ายก็บอกว่าว่าง
คันสาม : พี่ไม่สะดวกไป
ตอนั้นเลยตัดสินใจไม่เรียกและ เลยพากันเดินไปคิวรถตู้ ไปอนุเสาวรีย์ ต่อ Bts แทน
พอขากลับ ด้วยความที่จุดสตาร์ทอยู่สยาม แวะนั้นนี่ จนมาตรงตกใบยก เดินจนขาลาก ปวดขา เดินไปขึ้น bts ต่อรถเมย์ ไม่ไหว เลยลองเรียก Taxi อีก ปรากฏว่าอีล็อบเดิมเลยจ้าาาา
ขากลับ
คันแรก : ไม่ไป !! ชักสีหน้าอีก พร้อมกับขับออกไปอย่างเร็ว หลบแทบไม่ทัน
คันสอง : คันนี้พูดตรงมาก ตานี้ย่าเราเป็นคนถาม แกบอกว่า ป้า ผมรับแต่ชาวต่างชาติ
คันสาม : เป็นลุงแก่แล้ว ย่าเป็นคนถามอีก คันนี้ทีแรกบ่ายเบี่ยงจะไม่ไป ย่าแกก็เลยบอกว่า นี่เรียกมาหลายคันแล้ว โดนปฏิเสธหมดเลย หลานปวดขา ลุงแกเลยยอมให้ขึ้น
ที่พีคคือบทสนทนาในรถ
Taxi : นี่ผมกะจะเอาเที่ยวละ 300-500 นะเนี่ย
ย่า : เอาน่า คนไทยด้วยกันเนอะ ช่วยกัน
แล้วก็คุยกันเรื่องบ้านเกิด (คนร้อยเอ็ดเหมือนกัน)
Taxi : ปกติผมรับชาวต่างชาติผมไม่กดมิเตอร์นะ ผมจะบอก
No miter !! ผมคิดป้าสัก 300 เนอะป้า
ย่า : กดมิเตอร์เถอะ ป้าก็คนร้อยเอ็ดเหมือนกัน เงินหายาก เข้ามาหากิน กทม. บลาๆTaxi เลยยอมกด
ในระหว่างทาง Taxi ก็โอดโอยตลอดทาง ว่าไม่น่าเลย เสียดาย นั้นนี่ มาฝั่งธน บลาๆ
คือประเทศไทยเป็นประเทศที่ต้องเสียเงินใช้บริการ แต่ต้องมาได้รับบริการห่วยๆจาก taxi แบบนี้หรอ เมื่อไหร่จะแก้กันได้สักที