คือเราก็ไม่ได้โตอะไรมาก แต่ก็ไม่เข้าใจทำไมต้องมารู้สึกเก็บกด รู้สึกแย่ๆรู้สึกเสียใจกับครอบครัวของตัวเอง
ที่เสียใจที่สุดคือ แม่เราไม่ให้เราเรียกแม่ว่าแม่ต่อหน้าเพื่อนแต่ถ้าอยู่ในบ้านเรียกได้แต่ถ้าต่อหน้าเพื่อนให้เรียกพี่ คืออันนี้เสียใจมากที่สุด แล้วเวลาครอบครัวไปเที่ยวไหนไม่เคยเอาเราไปเลย ไม่ว่าจะเทศกาลไหนๆก็จะทิ้งเรา คือเราไม่มีความสุขเลยร้องไห้จนไม่มีน้ำตาให้ร้องแล้ว บางทีก็รู้สึกอยากตายให้มันจบๆไป ควรจะทำยังไงกับความรู้สึกพวกนี้ดีคะ
ปรึกษาปัญหาชีวิตหน่อยค่า
ที่เสียใจที่สุดคือ แม่เราไม่ให้เราเรียกแม่ว่าแม่ต่อหน้าเพื่อนแต่ถ้าอยู่ในบ้านเรียกได้แต่ถ้าต่อหน้าเพื่อนให้เรียกพี่ คืออันนี้เสียใจมากที่สุด แล้วเวลาครอบครัวไปเที่ยวไหนไม่เคยเอาเราไปเลย ไม่ว่าจะเทศกาลไหนๆก็จะทิ้งเรา คือเราไม่มีความสุขเลยร้องไห้จนไม่มีน้ำตาให้ร้องแล้ว บางทีก็รู้สึกอยากตายให้มันจบๆไป ควรจะทำยังไงกับความรู้สึกพวกนี้ดีคะ