สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
เหมือนอ่านเรื่องตัวเองในอดีต ผมเข้าใจความรู้สึกคุณ เคยรู้สึกแบบนั้นบ่อยช่วงเรียนมหาลัย มันจะมาเวลาเหนื่อยๆท้อๆ ขอเล่าเรื่องรถละกันเห็นคุณพูดไว้
เพื่อนในกลุ่มผมขับรถแพงๆทั้งนั้น ผมขอพ่อแค่ civic altis พ่อผมยังไม่ให้เลย บอกถ้าจะเอาก็จะซื้อให้แค่พวก yaris nissan march ผมงอนพ่อโกรธพ่ออยู่เป็นอาทิตย์ ไร้สาระมาก
พอใกล้วันที่พ่อผมจะพาไปซื้อ ผมมานั่งคิดว่าซื้อไปแล้วผมจำเป็นต้องใช้ขนาดนั้นเลยหรอ แค่เอาไว้ขับไปเรียนนิดหน่อย ปกติก็ใช้ bts mrt รถตู้ ได้ตลอด สุดท้ายก็ไม่ซื้อเพราะเสียดายตังค์
นี่ขนาดจะซื้อแค่ yaris นะ ผมยังคิดเสียดายเงินเลย ทั้งที่มันไม่ได้ลำบากอะไรครอบครัวผมเลย เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะที่บ้านผมไม่ได้รวยเงินเหลือขนาดพวกเพื่อนผม ถ้ารวยเงินเหลือๆจะซื้ออะไรก็ตามใจเถอะ พ่อแม่ผมก็สร้างกิจการมาพร้อมกับที่เลี้ยงผมมานี่แหละ ผมถึงได้เห็นว่ามันเหนื่อยยังไง พอจะใช้จริงๆมันถึงเสียดาย
คุณไม่จำเป็นต้องมีพร้อมไปหมดทุกอย่างหรอก สมมติถ้ารถสปอร์ตคือสิ่งที่คุณอยากได้จริงๆ ตอนคุณมีเงินมากพอ ก็ซื้อเป็นรางวัลสักคันก็ได้ ถ้าคุณอยากมีหลายๆคัน คำถามคือคุณจะเอาไปทำอะไร เพื่อนผมที่มันมีหลายๆคันอะ เห็นมันใช้จริงแค่ไม่กี่ครั้งหรอก ตั้งโชว์อยู่ที่บ้านโน่น แต่มันก็คงไม่ได้เสียดายอะไร เพราะมันรวยพอ ถ้าวันนึงคุณเก็บเงินจนรวยแบบนี้ คุณอยากทำแบบนั้นหรอ ผมว่าไม่ เพราะนิสัยใช้เงินของคนที่มีตั้งแต่เกิดกับคนที่พยายามจนมามีในตอนหลังมันต่างกัน สุดท้ายคุณก็จะรู้สึกเสียดายเงินเวลาที่ต้องซื้อของที่แพงมากๆโดยไม่จำเป็น
ที่พิมพ์ยาวๆเนี่ยผมแค่อยากเตือนสติคุณ เพราะผมเคยเป็น พอคุณรวยจนถึงขั้นนั้น เดี๋ยวคุณก็จะอิจฉาคนที่รวยกว่าอีก ถ้าไม่รู้จักพอก็ต้องอิจฉาไปจนแก่นั่นแหละครับ แค่เปลี่ยนคนที่อิจฉาไปเรื่อยๆ
เพื่อนในกลุ่มผมขับรถแพงๆทั้งนั้น ผมขอพ่อแค่ civic altis พ่อผมยังไม่ให้เลย บอกถ้าจะเอาก็จะซื้อให้แค่พวก yaris nissan march ผมงอนพ่อโกรธพ่ออยู่เป็นอาทิตย์ ไร้สาระมาก
พอใกล้วันที่พ่อผมจะพาไปซื้อ ผมมานั่งคิดว่าซื้อไปแล้วผมจำเป็นต้องใช้ขนาดนั้นเลยหรอ แค่เอาไว้ขับไปเรียนนิดหน่อย ปกติก็ใช้ bts mrt รถตู้ ได้ตลอด สุดท้ายก็ไม่ซื้อเพราะเสียดายตังค์
นี่ขนาดจะซื้อแค่ yaris นะ ผมยังคิดเสียดายเงินเลย ทั้งที่มันไม่ได้ลำบากอะไรครอบครัวผมเลย เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะที่บ้านผมไม่ได้รวยเงินเหลือขนาดพวกเพื่อนผม ถ้ารวยเงินเหลือๆจะซื้ออะไรก็ตามใจเถอะ พ่อแม่ผมก็สร้างกิจการมาพร้อมกับที่เลี้ยงผมมานี่แหละ ผมถึงได้เห็นว่ามันเหนื่อยยังไง พอจะใช้จริงๆมันถึงเสียดาย
คุณไม่จำเป็นต้องมีพร้อมไปหมดทุกอย่างหรอก สมมติถ้ารถสปอร์ตคือสิ่งที่คุณอยากได้จริงๆ ตอนคุณมีเงินมากพอ ก็ซื้อเป็นรางวัลสักคันก็ได้ ถ้าคุณอยากมีหลายๆคัน คำถามคือคุณจะเอาไปทำอะไร เพื่อนผมที่มันมีหลายๆคันอะ เห็นมันใช้จริงแค่ไม่กี่ครั้งหรอก ตั้งโชว์อยู่ที่บ้านโน่น แต่มันก็คงไม่ได้เสียดายอะไร เพราะมันรวยพอ ถ้าวันนึงคุณเก็บเงินจนรวยแบบนี้ คุณอยากทำแบบนั้นหรอ ผมว่าไม่ เพราะนิสัยใช้เงินของคนที่มีตั้งแต่เกิดกับคนที่พยายามจนมามีในตอนหลังมันต่างกัน สุดท้ายคุณก็จะรู้สึกเสียดายเงินเวลาที่ต้องซื้อของที่แพงมากๆโดยไม่จำเป็น
ที่พิมพ์ยาวๆเนี่ยผมแค่อยากเตือนสติคุณ เพราะผมเคยเป็น พอคุณรวยจนถึงขั้นนั้น เดี๋ยวคุณก็จะอิจฉาคนที่รวยกว่าอีก ถ้าไม่รู้จักพอก็ต้องอิจฉาไปจนแก่นั่นแหละครับ แค่เปลี่ยนคนที่อิจฉาไปเรื่อยๆ
ความคิดเห็นที่ 4
ถ้าคุณมองแล้วบั่นทองจิตใจตัวเอง ก็อย่าไปมองครับ หยุดความคิดแบบนี้ เพราะไม่ว่าเขาจะเป็นใคร มันก็มีคนที่ได้ดีกว่าเขาคนนั้นเสมอ รวยแล้ว ก็ยังมีรวยกว่า ถ้าคุณคิดแบบนี้ มันก็เป็นทุกข์วันยังค่ำ ไม่ว่าคุณจะรวยขึ้นแค่ไหนก็ตาม
มีงานทำ มีเงินพอใช้ ไม่เจ็บป่วย เหลือเงินเก็บ ถือว่าดีแล้วครับ เพราะไม่ว่าจะมีมากมีน้อย มันก็เท่านี้เหมือนกัน แค่ต่างที่ระดับแค่นั้น
จริงอยู่ทุกคนก็อยากรวย อยากยกระดับตัวเอง ก็มองเขา เอาข้อดีข้อเด่นจากเขา มาปรับปรุงตัวเอง ให้ก้าวไปอีกระดับ
ไม่ใช่เห็นเขา แล้วอิจฉา หรือ มองว่าเขาทำได้เพราะมีพ่อแม่ทำให้ แล้วเอามาบั่นทอนตัวเองครับ
มีงานทำ มีเงินพอใช้ ไม่เจ็บป่วย เหลือเงินเก็บ ถือว่าดีแล้วครับ เพราะไม่ว่าจะมีมากมีน้อย มันก็เท่านี้เหมือนกัน แค่ต่างที่ระดับแค่นั้น
จริงอยู่ทุกคนก็อยากรวย อยากยกระดับตัวเอง ก็มองเขา เอาข้อดีข้อเด่นจากเขา มาปรับปรุงตัวเอง ให้ก้าวไปอีกระดับ
ไม่ใช่เห็นเขา แล้วอิจฉา หรือ มองว่าเขาทำได้เพราะมีพ่อแม่ทำให้ แล้วเอามาบั่นทอนตัวเองครับ
แสดงความคิดเห็น
มนุษย์เงินเดือนทำงานสร้างตัว เวลาเห็นลูกคนรวยมากๆที่โตมาก็มีทุกอย่างพร้อม คุณเคยรู้สึกหมดกำลังใจบ้างมั้ยครับ
ผมมีพี่ที่สนิทคนนึงที่เริ่มทำธุรกิจจากเงินแค่หลักแสน ตอนนี้กลายเป็นว่าเค้ามีเงินหลายสิบล้าน มันทำให้ผมมีกำลังใจมากนะ รู้สึกมีเป้าหมายให้พยายามทำได้แบบเขา
แต่ผมมีโอกาสได้รู้จักกับเพื่อนสนิทของพี่คนนี้ที่รวยมากๆ ตอนนี้เขาทำธุรกิจเดิมของครอบครัว ผมดูในเฟสเขา รถสปอร์ตนี่มีขับเปลี่ยนได้ไม่เบื่อเลย แล้วมีตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ มีทุกอย่างพร้อมตั้งแต่ตอนที่ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ จบมาแล้วก็มีธุรกิจให้ทำโดยที่ไม่ต้องเริ่มสร้างอะไรด้วยตัวเองเลยก็อยู่ได้สบายๆ พ่อแม่เขาทำไว้หมดแล้ว ยิ่งพอได้รู้ว่าเขาเปิดธุรกิจร้านอาหารของตัวเองด้วย จากเงินครอบครัวนั่นแหละ ไม่ต้องไปทำงานหาทุนอะไรเลย และมันก็ประสบความสำเร็จดีด้วย พอมองดูตัวเอง อยากจะเริ่มธุรกิจอะไรก็ต้องหาทุนแทบตาย และถ้าเอารายได้ปัจจุบันเป็นหลัก ทำไปจนแก่ก็ยังไม่มีแม้ปัญญาจะซื้อรถทุกคันที่เขาขับตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ด้วยซ้ำ คนรวยมากๆมีเยอะ มันไม่ได้บั่นทอนกำลังใจผมหรอก เพราะมันรู้สึกไกลตัวไป แต่พอเป็นคนใกล้ตัวแล้วทำให้ผมรู้สึกหมดกำลังใจทุกที ผมไม่ได้รู้สึกแบบนี้บ่อยนะ แต่พอคิดแล้วมันก็เฟลจริงๆว่าการเกิดมามีพร้อมนี่มันดีจริงๆ ทั้งรู้สึกอิจฉา น้อยใจท้อใจ