ผมอายุ 26 ปี แฟน 27 ปี คบกันมา 9 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ฐานะเราไม่ร่ำรวยอะไรเลย หลังแต่งงานเราช่วยกันสร้างอนาคตมี บ้าน รถ เปิดร้านมือถือ เธอมีความฝันอยากทำบ้านใหม่ให้แม่ ผมก็บอกได้ แต่เราต้องพร้อมก่อน ผมตั้งไว้ตอนอายุ 30 ปี ว่าชีวิตครอบครัวผมต้องมีพร้อมทุกอย่าง แล้วตอนนั้นเราไปทำบ้านให้แม่เธอ
ทุกครั้งที่มีปากเสียงกัน เธอจะกลับบ้าน ไม่ว่าเธอผิดหรือถูก ผมจะเป็นคนตามเธอกลับมาทุกครั้ง รอบก่อนจะเลิกกัน เธอบอกให้ผมเปิดร้านเครื่องสำอางค์ให้ แต่ผมจับได้ก่อนว่าเธอเล่นการพนัน ผมเลยมาจัดการเรื่องเงินในร้านเอง เลยมีปากเสียงกัน เธอหายไป 1 เดือนเต็ม ผมก็ตามเธอกลับมาเหมือนเคย โดยผมสัญญาว่าถ้าผ่อนรถหมด ผมจะเปิดให้ เธอก็กลับมา
อยู่กันประมาณ 3 เดือน ล่าสุดผมจับได้ว่าเธอกับพี่ชายจะไปเปิดร้านมือถือแถวบ้านเธอโดยที่ผมไม่รู้เรื่องเลย เลยมีปากเสียงกัน เธอหายไป 1 วัน พร้อมกลับมากับพี่ชายและเพื่อนพี่ชายเธอมาเก็บของในร้านผมไปเกือบหมด ไม่ใช่ว่าเสียดายของนะ แต่มันกำลังจะเป็นจุดจบของครอบครัวเราเลย เหมือนมาปล้นกันเลย ผมไม่ยอม เลยมีการแลกหมัดกับพี่ชายกับเพื่อนพี่ชายเธอในร้านผม ผมโดนรุมเลยก็ว่าได้ แต่เธอก็เข้ามาห้ามนะ จนไปเคลียกันที่สถานีตำรวจ ผมให้ของในร้านเค้าไปทั้งหมด ขอแค่ลูกอยู่กับผม เธอก็ยอมแต่เสาร์-อาทิตย์ เธอจะมารับไปเลี้ยงเอง
จากประสบการณ์ตรงนี้บอกเลยเจ็บสุดๆ คนเคยอยู่ด้วยกันมานาน สุดท้ายมาหักหลังกันแบบนี้ ทำไมเธอไม่รอ ผมยังรักเธออยู่นะ แต่จะกลับไปคงยากแล้ว ญาติพี่น้องเธอไม่คุย ไม่เคลีย ผมไหว้ยังเดินหนี ไม่รู้เกลียดอะไรผมนักหนา ทุกวันนี้ผมกอดลูกทั้งน้ำตาทุกวัน สงสารลูกมากเลยครับ แต่ก็ต้องสู้กันต่อไปครับ
ประสบการณ์โดนแฟนหักหลัง
ทุกครั้งที่มีปากเสียงกัน เธอจะกลับบ้าน ไม่ว่าเธอผิดหรือถูก ผมจะเป็นคนตามเธอกลับมาทุกครั้ง รอบก่อนจะเลิกกัน เธอบอกให้ผมเปิดร้านเครื่องสำอางค์ให้ แต่ผมจับได้ก่อนว่าเธอเล่นการพนัน ผมเลยมาจัดการเรื่องเงินในร้านเอง เลยมีปากเสียงกัน เธอหายไป 1 เดือนเต็ม ผมก็ตามเธอกลับมาเหมือนเคย โดยผมสัญญาว่าถ้าผ่อนรถหมด ผมจะเปิดให้ เธอก็กลับมา
อยู่กันประมาณ 3 เดือน ล่าสุดผมจับได้ว่าเธอกับพี่ชายจะไปเปิดร้านมือถือแถวบ้านเธอโดยที่ผมไม่รู้เรื่องเลย เลยมีปากเสียงกัน เธอหายไป 1 วัน พร้อมกลับมากับพี่ชายและเพื่อนพี่ชายเธอมาเก็บของในร้านผมไปเกือบหมด ไม่ใช่ว่าเสียดายของนะ แต่มันกำลังจะเป็นจุดจบของครอบครัวเราเลย เหมือนมาปล้นกันเลย ผมไม่ยอม เลยมีการแลกหมัดกับพี่ชายกับเพื่อนพี่ชายเธอในร้านผม ผมโดนรุมเลยก็ว่าได้ แต่เธอก็เข้ามาห้ามนะ จนไปเคลียกันที่สถานีตำรวจ ผมให้ของในร้านเค้าไปทั้งหมด ขอแค่ลูกอยู่กับผม เธอก็ยอมแต่เสาร์-อาทิตย์ เธอจะมารับไปเลี้ยงเอง
จากประสบการณ์ตรงนี้บอกเลยเจ็บสุดๆ คนเคยอยู่ด้วยกันมานาน สุดท้ายมาหักหลังกันแบบนี้ ทำไมเธอไม่รอ ผมยังรักเธออยู่นะ แต่จะกลับไปคงยากแล้ว ญาติพี่น้องเธอไม่คุย ไม่เคลีย ผมไหว้ยังเดินหนี ไม่รู้เกลียดอะไรผมนักหนา ทุกวันนี้ผมกอดลูกทั้งน้ำตาทุกวัน สงสารลูกมากเลยครับ แต่ก็ต้องสู้กันต่อไปครับ