ขอระบายนะครับ

พึ่งเลิกคุยกับคนคุยมา คือความสัมพันธ์ของเรามันมาถึงจุดอิ่มตัวครับ คือเวลาคุยกันไม่มีความตื้นเต้น ถาม-ตอบไม่คลิ้กกันเหมือนเมื่อก่อน บางทีตอบเรามาแบบนี้เราไม่รู้ว่าจะต่อยังไงก็มี เมื่อคุยทุกครั้งเราต้องคิดอะว่าจะพิมพ์อะไรต่อดี ซึ่งถ้าถามว่ามันสนุกก็บอกเลยว่าไม่อะ เหมือนเราทนๆกันทั้งคู่ ฝืนๆกัน เหตุผลเดียวที่ผมยังพิมพ์อยู่คืออยากจะสนิทมากกว่านี้แล้วชวนออกเดทครับ ถึงในแชทจะไม่สนุกแต่ถ้าเจอตัวจริงอาจจะเป็นอีกฟิลนึงก็ได้ ผมเชื่อว่าแบบนั้น

   เอาจริงๆช่วงหลังๆมาเราก็รู้แล้วละว่าสักวันคงโดนเทแน่ๆ เนื่องจากคุยกันมาเป็นเดือนแล้วรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว ค.น่าสนใจในตัวอีกฝ่ายก็ลดลงไป ซึ่งเราก็เตรียมใจไว้แล้วละ คือไม่ได้คาดหวังอะไรแล้ว แต่พอโดนเทจริงๆ.....

     มันก็เคว้งๆนะ เคยคุยมาตั้งนาน ต้องกลับมาอยู่คนเดียวอีกละ มันเคยชินไปซะแล้ว ยอมรับว่านิสัยยังไม่คลิ้กเท่าไหร่  แต่เสียดายหน้าตามากกว่า....  เขาคงไม่ผิดหรอก คนคุยกันถ้ามันไม่ใช่ก็เลิกคุยก็ถูกแล้วแหละ แต่ก็ขอบคุณนะที่ครั้งนึงเคยมีความทรงจพดีๆร่วมกัน