เรากับแฟนคบกันมาปีกว่า ตลอดเวลาที่คบกันมาเขาดีกับเรามาก เป็นห่วงและใส่ใจหลายๆอย่าง แต่ในความเป็นห่วงก็จะมีความหึง ความหวง จนบางครั้งเป็นเรื่องเป็นราวทะเลาะกันใหญ่โตจนเกือบจะเลิกกันหลายครั้ง เขาชอบพูดว่า ไม่ต้องมาพูดถึงความรักหรอก ความเข้าใจต่างหากที่เราไม่เคยมีให้กันเลย เขาขี้หึงเราเข้าใจเพราะความรัก ไม่ให้เราเล่นเฟสบุ๊ค ไอจี ทวิตเตอร์เรายอมหมด (เพราะเขาเคยเข้าไปดูเห็นว่าเราเคยกดไลค์รูปพี่ที่เคยคุยกันเมื่อหลายปีก่อน แต่เราไปกดไลค์ประมาณ 6 เดือนที่ผ่านมา) เรายอมรับผิด เราก็แค่อยาก

เฉยๆไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่นแฝงอยู่เลย เขาทำให้เรารู้สึกว่าเราพิเศษกว่าคนอื่น มันทำให้เรารักเขามาก แต่หลายๆครั้งมันก็ทำให้เรารู้สึกท้อด้วยความที่ทะเลาะกันบ่อย บางทีเรื่องที่ทะเลาะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เราถ่ายรูปให้ดูว่าเรากอนข้าวกับใคร ถ่ายด้านหน้าแต่ไม่ถ่ายด้านข้างให้ดู ไหนจะเรื่องไม่ตอบไลน์นานเกิน 2 นาทีก็มีบ้าง และอีกหลายเรื่องมากมาย เขามักจะพูดกับเราทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ว่า ความคิดเราต่างกัน อายุเราต่างกัน เราเข้ากันไม่ได้ จนครั้งนี้เขาพูดว่าเราทะเลาะกันบ่อยจนความรู้สึกเขามันกรอบไปหมดแล้ว ไม่เหลืออะไรแล้ว ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราพยายามรักษาความสัมพันธ์ไว้ ทั้งที่เขาบอกเลิกหลายครั้ง เราควรทำไงดี ความเข้าใจ เราว่าเราพยามเข้าใจเขามาตลอด แต่เราไม่เข้าใจแค่ะว่า ทำไมเราทำอะไรก็ผิดไปหมด เห้อ
ความรักกับความเข้าใจอะไรสำคัญกว่า?