เราเคยฝันถึงเรื่องราวน่าอัศจรรย์ในช่วง 8 ขวบ มันเป็นความฝันในหนึ่งคืน เป็นฝันที่เหนือจินตนาการ ฝันถึงสวรรค์ นรก การมาเกิดของเรา และมาเกิดของใครบางคนที่เราเชื่อว่าเป็นเนื้อคู่ของเรา
ในความฝันนั้นเราเห็นใบหน้าเขาชัดเจนว่าตอนที่เขามาเกิดเขาจะมีหน้าตาอย่างไร รู้ว่าชื่อของเขาสะกดอย่างไร เห็นว่าเขาจะทำงานอะไร รู้ว่าในที่ที่เขาและเรามาเกิดนั้นห่างไกลกันมาก คนละภาษา ในความฝันเขาบอกว่าเขาจะมาเกิดเป็นนักร้องและเราบอกว่าเราจะเป็นนักแสดง เราสัญญากันก่อนมาเกิดว่าเมื่อมาเกิดแล้วเราจะเป็นคนไปตามหาเขาเอง
ในฝันนั้นเราเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าเป็นเหตุการณ์ที่เขาไปออกรายการหนึงเป็นรายการวาไรตี้ มีคนหลายคนถูกเชิญไปออกรายการด้วย มีไดโนเสาร์ มีการตอบคำถาม มีการร้องเพลงของเขาปิดท้ายรายการ เขาบอกว่าให้จำการแต่งกายของเขาให้ดี จำให้ดี ในฝันนั้นเราก็จำจนขึ้นใน
แล้วเหตุการณ์ในฝันก็ดำเนินไปจนถึงตอนที่เราลงมาเกิดจากบนฟ้า แล้วเราก็สดุ้งตื่น ตอนนั้นเราแต่ 8 ขวบ แน่นอนว่าเราจำไม่ได้ถ้าเราไม่ได้มาฝันอีกทีตอน 11 ขวบ ตอน 11 ขวบที่เราฝันเหตุการณ์นี้หลังจากตื่นนอนเราจำเหตุการณ์ทุกอย่างได้หมด และเราส่งสัยทำไมถึงรู้สึกเหมือนว่าเคยรู้เรื่องต่าง ๆเหล่านี้มาแล้ว ทำไมถึงคุ้นเคยกับที่สิ่งที่เจอในฝัน อ๋อ เราเคยฝันมาแล้วตอน 8 ขวบ ฝันเหมือนกันทุกอย่าง ตอนแรกเราไม่ได้สนใจ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง ไม่คิดว่าคนที่เราเจอจะมีตัวตนจริง จนอายุ 12 ปีนั้นเอง มีเหตุให้เราได้อ่านนิตยสาร J SPY ที่มีบทสัมภาษณ์เกี่ยวกับวงการบันเทิงญี่ปุ่น เราเห็นเขาในนิตยสาร แวบแรกที่เห็น เราจำดวงตาของเขาได้ ชื่อของเขาเหมือนที่เราเคยรู้ในความฝัน เราอ่านเรื่องว่าวที่เขาให้สัมภาษณ์ ทุกคำที่เขาให้สัมภาษณ์เหมือนที่เรารู้ในความฝัน หลังจากนั้นเราก็ติดตามเรื่องราวของเขาผ่านทางนิตยสารนี้ เมื่อผ่านไป ก็ติดตามผ่านทางอินเตอร์เน็ตบ้างแต่ตอนนั้นบ้านเราไม่มีคอม จึงไม่ค่อยมีโอกาสได้ค้นดูเรื่องของเรา
ตอนนั้นเราติดตามเรื่องของเขาเพราะว่าเรารู้สึกคุ้นเคยกับเขาเหมือนเรารู้จักกันมานาน แต่ยังก้ำกึ่งว่าเขาใช่เนื้อคู่ของเราแน่หรอ มันจะเป็นไปได้อย่างไร สิ่งที่เราเห็น สิ่งที่เราได้รับรู้ในความฝัน มันจะเป็นเรื่องจริงไปได้อย่างไร
ตอนเราอายุ 16 เรามีโอกาสได้ยืม VCD ของเพื่อนที่ชอบนึกร้องในวงหนึ่งในญี่ปุ่น เป็นรายการที่นุกร้องที่เพื่อนชอบไปออกรายการมา มี 2 แผ่น เป็น VCD สีขาวธรรมดาที่เอาไว้ใช้ไรด์หนังหรือเพลงตามประสา เพื่อนเราบอกว่าคนที่เราชอบก็ไปออกรายการนั้นมาด้วยนะ ออกแค่แปปเดียวก็ไม่เชิงแต่ไม่เด่นนะ เราก็บอกว่าไม่เป็นไรขอแค่เราได้เห็นเขาก็พอใจแล้ว เรายืมมาโดยที่ได้คาดหวังมากมาย เพราะเพื่อนเราบอกว่าเขาคนนั้นออกแค่แปปเดียวก็ไม่เชิง แต่ไม่เด่น หลังจากเรียนเสร็จกลับมาบ้านเราก็เอา VCD นั้นมาเปิดดู แล้วเราก็เจอสิ่งที่เราค้นหา ทุกอย่างที่เราเห็นในนั้นคือทุกอย่างที่เราเห็นในความฝันเมื่อเรา 8 ขวบ เราน้ำตาไหล มันร้องไห้ออกมาเอง มันเป็นความรู้สึกรักที่เข้มข้นมาก เราเชื่อสนิทใจว่าเขาคือเนื้อคู่เรา มันเป็นความคิดที่บ้ามาก และโง่มากจริง ๆ เราพยายามทำตามที่เราบอกในความฝัน เราจะเป็นนักแสดง เราเลือกเรียนนิเทศศาสตร์ เพราะคิดว่าเราอาจจะได้เข้าถึงวงการบันเทิง เราอาจจะได้ไปตามหาเขา แต่มันไม่เป็นไปตามที่หวัง ช่วงอายุ 21 ปี เราเริ่มเบื่อการรอคอย เราเบื่อที่จะเอาแต่เชื่อว่าเป็นเนื้อคู่ของเรา เบื่อการรอคอยว่าวันหนึ่งข้างหน้าในอนาคตเราอาจได้เจอกัน เราเลยตัดสินใจเริ่มมีแฟน แต่เราไม่อาจสลัดความรู้สึกรักและเฝ้ารอเขาคนนั้นได้เลย เรารักแฟนเราแต่ความรักนั้นมันไม่เท่าที่เรามอบให้คนในความฝันที่เขามีตัวตนจริงคนนั้น เราไม่ได้ทำงานตามสายงานที่เรียนมา เราไม่ได้เป็นดารา เราไม่มีเงินมากพอที่จะไปญี่ปุ่น
ปัจจุบันเรามีแฟนคนที่ 4 เราไม่มีความคิดอยากแต่งงาน เราไม่อยากมีลูกกับแฟนเรา เราคบกับแฟนเราไปเรื่อย ๆ แฟนเราบอกว่าอีกหน่อยอยากมีลูก แต่เราไม่มีความคิดว่าอยากแต่งงานไม่มีความคิดว่าอยากมีลูกเลย เราก็บอกเขาตามตรงว่า เราไม่อยากแต่งงานนะ เขาก็โอเค และเราไม่อยากมีลูกเขาก็โอเค แตอนนี้เราเป็นเพียงลูกจ้างโครงการของหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง เรารักแฟนเรา แต่เราก็ยังคงรักคนที่เราเจอในความฝันคนนั้น มันเป็นความรักที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้มันปวดใจ รักมากเกินไป รักมานานเกินไป เพราะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้เราเกือบเป็นโรคซึมเศร้า เราคิดว่าอยากคุยกับจิตเพทย์เผื่อเขาจะช่วยให้เราลืมคนในฝันนั้นได้ แต่เราก็มาคิดอีกที ใครจะไปลบความทรงจำคนอื่นได้หล่ะ ถ้าไม่โดนรถชนหรือตกบันไดหัวกระแทกพื้นแบบในละคร คงจะไม่มีใคมาลบความทรงจำคนอื่นได้หรอก
เราเคยเขียนจดหมายไปเขา เขียน E - MAIL ไปหาเขา เล่าเรื่องราวที่เราเคยเห็นในความฝัน ถามเขาว่าเคยรู้บ้างไหมเผื่อว่าเขาจะเคยฝันเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับใด ๆ ก็แน่หล่ะ เขาเป็นนักร้องดัง คงไม่มานั่งอ่าน E - MAIL หรือจดหมายของคนธรรมดา ๆ คนนี้แน่ เพราะคงมี E -MAIL และ จดหมายจากบรรดาแฟนคลับถูกส่งมาหาเขามากมายจากทั่วโลก
เราทำได้แค่พยายามห่างจากการติดตามเรื่องรวของเขา ห่างจากการตาม IG ของเขา ห่างจากการดู FACEBOOK ของเขา ห่างจากการดูเพลงและหนังของเขาเพราะทุกครั้งที่เราดู เรารู้สึกปวดใจ เราอยากหายจากความรู้สึกนี้
มีหลายครั้งที่เรามานั่งคิดว่าทำไมเราต้องมาฝันเห็นเขาด้วย ทำไมเราต้องจำเขาได้ ทำไมเขาต้องมีตัวตนจริง ๆ
ถ้าเราไม่เคยฝันเห็นเขาชีวิตของเราคงต่างจากนี้ ทุกสิ่งที่เราเลือกคงไม่ใช่แบบนี้ เราคงไม่เลือกเรียนนิเทศ เราคงไม่มีความรู้สึกอยากเรียนภาษาญี่ปุ่น เราคงมีชีวิตต่างจากตอนนี้ นิสัยต่างจากตอนนี้
แต่มาคิดดูอีกที เราชอบที่เราเป็นแบบนี้ เราชอบที่เรารู้ว่าเราสามารถรักคน ๆ หนึ่งได้มากและรักได้นานขนาดนี้ วันเกิดปี 2561 เราจะอายุ 30 ปีแล้ว ความรักที่เรามีให้เขามันไม่ต่างไปจากเดิม ปวดใจอย่างมากและอยากร้องให้ทุกครั้งที่ดูรูปเขา หรือที่เห็นเขาทาง YOUTUBE เรามีแผนว่าจะเก็บตังไปดูคอนเสิร์ตของเขาสักครั้งที่ญี่ปุ่น
และเพื่อน ๆ หล่ะคะ เคยรักคนที่เจอแค่ในความฝันกันบ้างไหม
เคยรักกับคนในความฝันกันไหมคะ ถ้าเคย รักมานานเท่าไหร่กันบ้างคะ
ในความฝันนั้นเราเห็นใบหน้าเขาชัดเจนว่าตอนที่เขามาเกิดเขาจะมีหน้าตาอย่างไร รู้ว่าชื่อของเขาสะกดอย่างไร เห็นว่าเขาจะทำงานอะไร รู้ว่าในที่ที่เขาและเรามาเกิดนั้นห่างไกลกันมาก คนละภาษา ในความฝันเขาบอกว่าเขาจะมาเกิดเป็นนักร้องและเราบอกว่าเราจะเป็นนักแสดง เราสัญญากันก่อนมาเกิดว่าเมื่อมาเกิดแล้วเราจะเป็นคนไปตามหาเขาเอง
ในฝันนั้นเราเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าเป็นเหตุการณ์ที่เขาไปออกรายการหนึงเป็นรายการวาไรตี้ มีคนหลายคนถูกเชิญไปออกรายการด้วย มีไดโนเสาร์ มีการตอบคำถาม มีการร้องเพลงของเขาปิดท้ายรายการ เขาบอกว่าให้จำการแต่งกายของเขาให้ดี จำให้ดี ในฝันนั้นเราก็จำจนขึ้นใน
แล้วเหตุการณ์ในฝันก็ดำเนินไปจนถึงตอนที่เราลงมาเกิดจากบนฟ้า แล้วเราก็สดุ้งตื่น ตอนนั้นเราแต่ 8 ขวบ แน่นอนว่าเราจำไม่ได้ถ้าเราไม่ได้มาฝันอีกทีตอน 11 ขวบ ตอน 11 ขวบที่เราฝันเหตุการณ์นี้หลังจากตื่นนอนเราจำเหตุการณ์ทุกอย่างได้หมด และเราส่งสัยทำไมถึงรู้สึกเหมือนว่าเคยรู้เรื่องต่าง ๆเหล่านี้มาแล้ว ทำไมถึงคุ้นเคยกับที่สิ่งที่เจอในฝัน อ๋อ เราเคยฝันมาแล้วตอน 8 ขวบ ฝันเหมือนกันทุกอย่าง ตอนแรกเราไม่ได้สนใจ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง ไม่คิดว่าคนที่เราเจอจะมีตัวตนจริง จนอายุ 12 ปีนั้นเอง มีเหตุให้เราได้อ่านนิตยสาร J SPY ที่มีบทสัมภาษณ์เกี่ยวกับวงการบันเทิงญี่ปุ่น เราเห็นเขาในนิตยสาร แวบแรกที่เห็น เราจำดวงตาของเขาได้ ชื่อของเขาเหมือนที่เราเคยรู้ในความฝัน เราอ่านเรื่องว่าวที่เขาให้สัมภาษณ์ ทุกคำที่เขาให้สัมภาษณ์เหมือนที่เรารู้ในความฝัน หลังจากนั้นเราก็ติดตามเรื่องราวของเขาผ่านทางนิตยสารนี้ เมื่อผ่านไป ก็ติดตามผ่านทางอินเตอร์เน็ตบ้างแต่ตอนนั้นบ้านเราไม่มีคอม จึงไม่ค่อยมีโอกาสได้ค้นดูเรื่องของเรา
ตอนนั้นเราติดตามเรื่องของเขาเพราะว่าเรารู้สึกคุ้นเคยกับเขาเหมือนเรารู้จักกันมานาน แต่ยังก้ำกึ่งว่าเขาใช่เนื้อคู่ของเราแน่หรอ มันจะเป็นไปได้อย่างไร สิ่งที่เราเห็น สิ่งที่เราได้รับรู้ในความฝัน มันจะเป็นเรื่องจริงไปได้อย่างไร
ตอนเราอายุ 16 เรามีโอกาสได้ยืม VCD ของเพื่อนที่ชอบนึกร้องในวงหนึ่งในญี่ปุ่น เป็นรายการที่นุกร้องที่เพื่อนชอบไปออกรายการมา มี 2 แผ่น เป็น VCD สีขาวธรรมดาที่เอาไว้ใช้ไรด์หนังหรือเพลงตามประสา เพื่อนเราบอกว่าคนที่เราชอบก็ไปออกรายการนั้นมาด้วยนะ ออกแค่แปปเดียวก็ไม่เชิงแต่ไม่เด่นนะ เราก็บอกว่าไม่เป็นไรขอแค่เราได้เห็นเขาก็พอใจแล้ว เรายืมมาโดยที่ได้คาดหวังมากมาย เพราะเพื่อนเราบอกว่าเขาคนนั้นออกแค่แปปเดียวก็ไม่เชิง แต่ไม่เด่น หลังจากเรียนเสร็จกลับมาบ้านเราก็เอา VCD นั้นมาเปิดดู แล้วเราก็เจอสิ่งที่เราค้นหา ทุกอย่างที่เราเห็นในนั้นคือทุกอย่างที่เราเห็นในความฝันเมื่อเรา 8 ขวบ เราน้ำตาไหล มันร้องไห้ออกมาเอง มันเป็นความรู้สึกรักที่เข้มข้นมาก เราเชื่อสนิทใจว่าเขาคือเนื้อคู่เรา มันเป็นความคิดที่บ้ามาก และโง่มากจริง ๆ เราพยายามทำตามที่เราบอกในความฝัน เราจะเป็นนักแสดง เราเลือกเรียนนิเทศศาสตร์ เพราะคิดว่าเราอาจจะได้เข้าถึงวงการบันเทิง เราอาจจะได้ไปตามหาเขา แต่มันไม่เป็นไปตามที่หวัง ช่วงอายุ 21 ปี เราเริ่มเบื่อการรอคอย เราเบื่อที่จะเอาแต่เชื่อว่าเป็นเนื้อคู่ของเรา เบื่อการรอคอยว่าวันหนึ่งข้างหน้าในอนาคตเราอาจได้เจอกัน เราเลยตัดสินใจเริ่มมีแฟน แต่เราไม่อาจสลัดความรู้สึกรักและเฝ้ารอเขาคนนั้นได้เลย เรารักแฟนเราแต่ความรักนั้นมันไม่เท่าที่เรามอบให้คนในความฝันที่เขามีตัวตนจริงคนนั้น เราไม่ได้ทำงานตามสายงานที่เรียนมา เราไม่ได้เป็นดารา เราไม่มีเงินมากพอที่จะไปญี่ปุ่น
ปัจจุบันเรามีแฟนคนที่ 4 เราไม่มีความคิดอยากแต่งงาน เราไม่อยากมีลูกกับแฟนเรา เราคบกับแฟนเราไปเรื่อย ๆ แฟนเราบอกว่าอีกหน่อยอยากมีลูก แต่เราไม่มีความคิดว่าอยากแต่งงานไม่มีความคิดว่าอยากมีลูกเลย เราก็บอกเขาตามตรงว่า เราไม่อยากแต่งงานนะ เขาก็โอเค และเราไม่อยากมีลูกเขาก็โอเค แตอนนี้เราเป็นเพียงลูกจ้างโครงการของหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง เรารักแฟนเรา แต่เราก็ยังคงรักคนที่เราเจอในความฝันคนนั้น มันเป็นความรักที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้มันปวดใจ รักมากเกินไป รักมานานเกินไป เพราะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้เราเกือบเป็นโรคซึมเศร้า เราคิดว่าอยากคุยกับจิตเพทย์เผื่อเขาจะช่วยให้เราลืมคนในฝันนั้นได้ แต่เราก็มาคิดอีกที ใครจะไปลบความทรงจำคนอื่นได้หล่ะ ถ้าไม่โดนรถชนหรือตกบันไดหัวกระแทกพื้นแบบในละคร คงจะไม่มีใคมาลบความทรงจำคนอื่นได้หรอก
เราเคยเขียนจดหมายไปเขา เขียน E - MAIL ไปหาเขา เล่าเรื่องราวที่เราเคยเห็นในความฝัน ถามเขาว่าเคยรู้บ้างไหมเผื่อว่าเขาจะเคยฝันเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับใด ๆ ก็แน่หล่ะ เขาเป็นนักร้องดัง คงไม่มานั่งอ่าน E - MAIL หรือจดหมายของคนธรรมดา ๆ คนนี้แน่ เพราะคงมี E -MAIL และ จดหมายจากบรรดาแฟนคลับถูกส่งมาหาเขามากมายจากทั่วโลก
เราทำได้แค่พยายามห่างจากการติดตามเรื่องรวของเขา ห่างจากการตาม IG ของเขา ห่างจากการดู FACEBOOK ของเขา ห่างจากการดูเพลงและหนังของเขาเพราะทุกครั้งที่เราดู เรารู้สึกปวดใจ เราอยากหายจากความรู้สึกนี้
มีหลายครั้งที่เรามานั่งคิดว่าทำไมเราต้องมาฝันเห็นเขาด้วย ทำไมเราต้องจำเขาได้ ทำไมเขาต้องมีตัวตนจริง ๆ
ถ้าเราไม่เคยฝันเห็นเขาชีวิตของเราคงต่างจากนี้ ทุกสิ่งที่เราเลือกคงไม่ใช่แบบนี้ เราคงไม่เลือกเรียนนิเทศ เราคงไม่มีความรู้สึกอยากเรียนภาษาญี่ปุ่น เราคงมีชีวิตต่างจากตอนนี้ นิสัยต่างจากตอนนี้
แต่มาคิดดูอีกที เราชอบที่เราเป็นแบบนี้ เราชอบที่เรารู้ว่าเราสามารถรักคน ๆ หนึ่งได้มากและรักได้นานขนาดนี้ วันเกิดปี 2561 เราจะอายุ 30 ปีแล้ว ความรักที่เรามีให้เขามันไม่ต่างไปจากเดิม ปวดใจอย่างมากและอยากร้องให้ทุกครั้งที่ดูรูปเขา หรือที่เห็นเขาทาง YOUTUBE เรามีแผนว่าจะเก็บตังไปดูคอนเสิร์ตของเขาสักครั้งที่ญี่ปุ่น
และเพื่อน ๆ หล่ะคะ เคยรักคนที่เจอแค่ในความฝันกันบ้างไหม