ในชีวิตของคนเรา จะมีสักกี่ครั้งที่เราจะเกิดมาเจอคนที่ดีกับเราแบบไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน คนที่เรารักเขาและเขาก็รักเราเหมือนกันภายในเวลาอันสั้น มันไม่ง่ายเลยที่หนึ่งชีวิตจะเจอคนแบบนี้ แม้มันจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่เป็นช่วงเวลาที่เรานึกถึงทีไรก็สุขใจทุกครั้ง มันทำให้เราเหมือนคนเป็นบ้าที่นึกถึงที่ไร เราก็อดยิ้มไม่ได้จริงๆ แต่มันเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดเลยก็ว่าได้นะ เพราะเป็นช่วงที่เราไร้สาระได้เต็มที่โดยที่ไม่ต้องเสียหายอะไรมาก และเราก็จากกันในช่วงเวลาที่เหมาะสมแล้วละ ตอนนั้นเราคิดว่ามันแย่มากที่เราต้องจากกัน เราร้องไห้เหมือนคนเสียสติ เรากินข้าวได้น้อยมาก จนเครียดลงกระเพาะ เราได้แต่นั่งเหม่อลอย คิดถึงแต่ช่วงเวลาเหล่านั้น แต่เมื่อเราผ่านมันไปได้เรากลับคิดว่าเราจากกันในวันที่ความทรงจำดีดีของเรายังอยู่ครบถ้วนนั่นคงจะดีกว่า
น้ำสถานะแข็งที่รัก