สวัสดีค่ะ เราเป็นพี่คนโต มีน้องสาว 1 คน ห่างกับเรา5ปี น้องเราสวยค่ะ เราหน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เราเรียนประถมทีร.ร.เอกชนแห่งหนึ่งแถวบ้าน เมื่อก่อนน้องเราก็เรียนที่เดียวกับเราค่ะ แต่พอเราขึ้นมัธยมมา พ่อเรากลับพาน้องย้ายไปเรียนร.ร.ที่ดีกว่าซึ่งมันทำให้เราคิดมากค่ะว่า ทำไมน้องถึงได้เรียนในร.ร.ที่หลักสูตรการศึกษาดีกว่าเรา ทำไมตอนเราเรียนประถมถึงไม่พาเราย้ายไปเรียน? แต่พ่อพูดมาคำนึงค่ะว่า "พ่อขอโทษนะที่ไม่ได้พาลูกมาเรียนที่นี่เพราะพ่อเชื่อคนง่ายไปเลยพาไปเรียนที่ร.ร.นั้น" เราก็เข้าใจแล้วว่าทำไมและไม่ได้น้อยใจอะไรอีก
แต่ถว่า เราชอบวาดรูป

และชอบภาษามาก เราถึงเรื่องวาดรูปก่อนนะคะ^^ คือตอนนี้เราก็อยู่มัธยมละคิดอะไรหลายๆอย่างได้แล้ว เราก็กลับมานึกย้อนดูเมื่อตอนที่น้องเราได้ของจากพ่อ ของที่สนับสนุนการวาดรูปของน้องเต็มที่แม้จะแพงขนาดไหน เพียงแค่น้องขอน้องป็ได้ค่ะ ตัดกลับมาที่เรา
เรามานึกย้อนดูเราไม่เคยได้อะไรเลย ไม่เคยได้รับการสนับสนุนอะไรเลย ขอซื้อสีก็ไม่ให้ แต่น้องได้ บอกก่อนเลยค่ะตอนนี้เราวาดรูปไม่สวยเราวาดแย่มาก เพราะเราไม่ได้ฝึกค่ะ เราขาดกำลังใจเราท้อ เพราะเค้าไม่เคยให้อะไรเราเลยเค้าให้แต่น้องเค้าสนับสนุนน้องเต็มที่
เรื่องภาษา เราขอเค้าซื้อหนังสือภาษาค่ะ เค้าก็ทำท่สจะซื้อใฟ้แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ ทำไมเค้าไม่เคยสนับสนุนอะไรเราเลยละคะ?
วันนี้เค้าบอกแม่เราว่าให้โทรหาย่า จะให้น้องคุยเพราะน้องวาดรูปสวยดี เราได้ยินพอดีค่ะตอนเดินเอาของไปให้แม่เราได้ยินแล้วเราปี๊ดมากค่ะ ขึ้นเลย เราเลยพูดขึ้นมาว่า "แหมทีน้องเนี้ยสนับสนุนจังเลยนะ" เค้าตอบกลับมาว่า "พ่อก็สนับสนุนทักคนนั่นแหละ" มันเป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเรามากค่ะ คือเค้าบอกว่าสนับสนุนทุกคน แต่เค้าไม่เคยสนับสนุนอะไรเราเลย อย่างที่บอกไปว่าเค้าไม่ซื้อหนังซือให้เราค่ะ เราเลยเก็บเงินศื้อเองแล้วตอนนี้ อ่อยังมีอีกเรื่อง
คือตอนเราไม่สบาย พ่อไม่เคยสนใจเราเลยค่ะ เราจะอวกเราบอกเค้าว่า "หนูจะอวกหยิบถุงให้หน่อย" พ่อนั่งเล่นโทรศัพท์เฉยๆค่ะไม่หยิบ จะเราอวกออกมาเลยถึงจะมาหยิบให้ แต่พอน้องไม่สบายพ่อดูแลดีมากค่ะร.ร.ก็ไม่ให้ไป แต่ให้เราไป
ตอนนี้เราจะเป็นเด็กมีปัญหาอยู่แล้วค่ะ เราน้อยใจมาก เราควรทำอย่างไรดีคะ ยาวมากขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
น้องมักได้รับการสนับสนุนจากครอบครัวมากกว่าเรา(พี่)
แต่ถว่า เราชอบวาดรูป
เรามานึกย้อนดูเราไม่เคยได้อะไรเลย ไม่เคยได้รับการสนับสนุนอะไรเลย ขอซื้อสีก็ไม่ให้ แต่น้องได้ บอกก่อนเลยค่ะตอนนี้เราวาดรูปไม่สวยเราวาดแย่มาก เพราะเราไม่ได้ฝึกค่ะ เราขาดกำลังใจเราท้อ เพราะเค้าไม่เคยให้อะไรเราเลยเค้าให้แต่น้องเค้าสนับสนุนน้องเต็มที่
เรื่องภาษา เราขอเค้าซื้อหนังสือภาษาค่ะ เค้าก็ทำท่สจะซื้อใฟ้แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ ทำไมเค้าไม่เคยสนับสนุนอะไรเราเลยละคะ?
วันนี้เค้าบอกแม่เราว่าให้โทรหาย่า จะให้น้องคุยเพราะน้องวาดรูปสวยดี เราได้ยินพอดีค่ะตอนเดินเอาของไปให้แม่เราได้ยินแล้วเราปี๊ดมากค่ะ ขึ้นเลย เราเลยพูดขึ้นมาว่า "แหมทีน้องเนี้ยสนับสนุนจังเลยนะ" เค้าตอบกลับมาว่า "พ่อก็สนับสนุนทักคนนั่นแหละ" มันเป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเรามากค่ะ คือเค้าบอกว่าสนับสนุนทุกคน แต่เค้าไม่เคยสนับสนุนอะไรเราเลย อย่างที่บอกไปว่าเค้าไม่ซื้อหนังซือให้เราค่ะ เราเลยเก็บเงินศื้อเองแล้วตอนนี้ อ่อยังมีอีกเรื่อง
คือตอนเราไม่สบาย พ่อไม่เคยสนใจเราเลยค่ะ เราจะอวกเราบอกเค้าว่า "หนูจะอวกหยิบถุงให้หน่อย" พ่อนั่งเล่นโทรศัพท์เฉยๆค่ะไม่หยิบ จะเราอวกออกมาเลยถึงจะมาหยิบให้ แต่พอน้องไม่สบายพ่อดูแลดีมากค่ะร.ร.ก็ไม่ให้ไป แต่ให้เราไป
ตอนนี้เราจะเป็นเด็กมีปัญหาอยู่แล้วค่ะ เราน้อยใจมาก เราควรทำอย่างไรดีคะ ยาวมากขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ