รู้สึกหน่วงๆ เหมือนชีวิตขาดอะไรสักอย่าง ..

มันเหนื่อย มันท้อ แต่ถามว่ารักไหม รักคับ แต่มันรู้สึกหน่วงๆ จะออกไปทางทุกข์มากกว่า ผมควรปล่อยวางใช่ไหมคับ

เห้ออออ.....มันท้อไปหมดเลย T_T

เรารู้สึกเหนื่อยกับปัญหาครอบครัว งาน และ ความป่วยไข้ของตัวเอง จนบางครั้งท้อและไม่อยากสู้ต่อ อะไรจะเกิดก็อยากปล่อยให้มันเกิดไปเลย บางทีก็อยากหนีไปให้ไกลๆ ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากเล่าความส

รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียว ไม่มีใครต้องการ เหนื่อยกับทุกอย่าง ไม่มีแรงจะทำอะไร อยากจะหนีทุกอย่างไปให้ไกลๆ พยายามดึงตัวเองออกมาจากความรู้สึกแย่ๆพวกนี้แล้วนะคะ แต่ยังไงมันก็กลับมารู้สึกแบบเดิมอยู่ดี

แรงกระตุ้นเพื่อครอบครัวหรือเพื่ออนาคต เป็นชนิดที่ “ไม่หายง่าย” ต่อให้เหนื่อย ท้อ หรือเจอกระแสลบ ก็ยังมีเหตุผลให้ลุกขึ้นมาสู้เสมอ

หนูเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเห็นสิ่งที่สวยงามในโลกนี้แล้ว หนูไม่ได้ไปดูศิลปินที่หนูชอบ แล้วเพื่อนได้ไป ก็เอาแต่อวดว่าจะได้เจอแล้ว แล้วหนูต้องนั่งรับฟังคำพวกนี้ตลอด หนูต้องเก็บไว้ในใจแล้วกลับมาร้องไห้คนเดียว

เราทะเลาะกับครอบครัวบ่อยมากค่ะ ทะเลาะกันเราชอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ ไม่ใฃ่แค่เรื่องในครอบครัว แต่เรื่องสังคมในโรงเรียนที่เราว่ามันหนักไปการเรียนที่เราท้อมาก เหนื่อยมาก เราเศร้าทุกครั้งที่กลับมาบ้านเหน

เหนื่อยแล้วกับนอกระบบ สุดทางตันแล้ว หาเงินให้ไม่ได้แล้วยอดต่อวัน20,000กว่า ตอนนี้ท้องใกล้คลอดแล้วด้วย ยิ่งโดนทวงมันยิ่งอยากคิดสั้นจัง หรือเราเป็นซึมเศร้าไม่รู้ตัวก็ไม่รู้ คิดแต่อยากจะตาย😭 หมดทางออกแ