รู้สึกหน่วงๆ เหมือนชีวิตขาดอะไรสักอย่าง ..

มันเหนื่อย มันท้อ แต่ถามว่ารักไหม รักคับ แต่มันรู้สึกหน่วงๆ จะออกไปทางทุกข์มากกว่า ผมควรปล่อยวางใช่ไหมคับ

เห้ออออ.....มันท้อไปหมดเลย T_T

เรารู้สึกเหนื่อยกับปัญหาครอบครัว งาน และ ความป่วยไข้ของตัวเอง จนบางครั้งท้อและไม่อยากสู้ต่อ อะไรจะเกิดก็อยากปล่อยให้มันเกิดไปเลย บางทีก็อยากหนีไปให้ไกลๆ ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากเล่าความส

รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียว ไม่มีใครต้องการ เหนื่อยกับทุกอย่าง ไม่มีแรงจะทำอะไร อยากจะหนีทุกอย่างไปให้ไกลๆ พยายามดึงตัวเองออกมาจากความรู้สึกแย่ๆพวกนี้แล้วนะคะ แต่ยังไงมันก็กลับมารู้สึกแบบเดิมอยู่ดี

หนูเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเห็นสิ่งที่สวยงามในโลกนี้แล้ว หนูไม่ได้ไปดูศิลปินที่หนูชอบ แล้วเพื่อนได้ไป ก็เอาแต่อวดว่าจะได้เจอแล้ว แล้วหนูต้องนั่งรับฟังคำพวกนี้ตลอด หนูต้องเก็บไว้ในใจแล้วกลับมาร้องไห้คนเดียว

เหนื่อยแล้วกับนอกระบบ สุดทางตันแล้ว หาเงินให้ไม่ได้แล้วยอดต่อวัน20,000กว่า ตอนนี้ท้องใกล้คลอดแล้วด้วย ยิ่งโดนทวงมันยิ่งอยากคิดสั้นจัง หรือเราเป็นซึมเศร้าไม่รู้ตัวก็ไม่รู้ คิดแต่อยากจะตาย😭 หมดทางออกแ

เราทะเลาะกับครอบครัวบ่อยมากค่ะ ทะเลาะกันเราชอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ ไม่ใฃ่แค่เรื่องในครอบครัว แต่เรื่องสังคมในโรงเรียนที่เราว่ามันหนักไปการเรียนที่เราท้อมาก เหนื่อยมาก เราเศร้าทุกครั้งที่กลับมาบ้านเหน

เราห้ามปากใครไม่ให้มา บ่น ด่า ตำหนิ ดูถูก ด้อยค่า เราได้ เราก็แค่ไม่ต้องไปใส่ใจคำพูดเหล่านั้น แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจ แต่เหตุการณ์มันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าล่ะครับ วนลูป ซ้ำๆ อยู่แบบเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไ

คุณเคยรู้สึกไหมว่า… อยู่กับผู้คนมากมาย แต่เหมือนยัง "ไม่มีใครคุยด้วยจริง ๆ" เราคุยเรื่องงานได้ เราคุยเรื่องเที่ยวได้ เราคุยเรื่องหนัง เรื่องอาหาร เรื่องซีรีส์ล่าสุดได้หมด แต่พอจะค