รถประจำทาง มุมมองที่ 3

พอดีพี่สาวที่ไปอบรมด้วยกันวันนี้ 08/07/56 บริษัทอายิโน๊ะโมโต๊ะ เวลาประมาณ12.30-13.00น. บลูทูธหล่นหาย เช็คที่เบาะรถเมล์ที่ขึ้น ทางเดินบนรถเมล์ และ ประตูทางขึ้น-ลงของรถเมล์แล้วไม่พบ จึงคาดว่าน่าจะหล่นต

คือวันนี้ฝนตกแล้วเราขึ้นรถเมล์สายปอ66(2-12)แล้วเรากำจะลงในอรีก1ป้ายแต่ป้ายก่อนที่เราจะลงมีคนท้องขึ้นแล้วฝนมันตกเบาะที่นั่งเปียกเราก็เห็นว่มานี่หันนมามองเบาะเราก็เลลุกใเพื่อให้เขาจะนั่งแต่เขาไม่นั่เราก

บ่อยครั้งเวลาขึ้นรถเมล์ จะเห็นว่ามีที่นั่งที่ติดป้ายไว้ว่าเป็นที่นั่งสำรองสำหรับพระภิกษุ สามเณร ถ้าเป็นรถธรรมดาจะอยู่ข้าง ๆ ประตู ... ถ้าเป็นรถแอร์จะอยู่ตรงประตูหน้า คือถ้ารถแน่น แล้วพระสงฆ์ขึ้นมา ก็

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ เหตุการณ์มีอยู่ว่า เราได้นั่งรอแฟนเลิกงานแต่เราไม่ได้บอกแฟนล่วงหน้าว่าเรารอเขา อยากจะเซอร์ไพรส์ให้ดีใจเฉยๆ และก็เจอเซอร์ไพรส์จริงๆ หลังจากที่เขาเลิกงานเสร็จเราที่

ระหว่างที่รถรอผู้โดยสารขึ้นที่ป้ายอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ได้มีคนพิการทางสายตาขึ้นมาบนรถ แต่ไม่สามารถนั่งที่นั่งคนพิการได้ เพราะว่ามีหญิงวัยกลางคนๆหนึ่งนั่งที่นั่งตรงนั้นไปแล้ว โชคดีที่ผู้พิการทางสายตาคน

หลายครั้งที่ผมขึ้นรถเมล์แล้วไปนั่งเบาะเดี่ยวซึ่งจะอยู่แถวด้านหน้า สักพักก็จะมีสตรีมีอายุขึ้นมา(จะว่าแก่ก็ไม่เชิง หลายคนไม่น่าถึง 60) แล้วก็จะมายืนเกาะเสาอยู่แถวๆที่ผมนั่ง ทั้งที่ผมมองหันไปด้านหลังก็พอ