รถประจำทาง มุมมองที่สาม (2 : จบมุมมอง)

ผมขอแฟนแต่งงาน ชวนมาอยู่ด้วย ด้วยอุปนิสัยส่วนตัวไม่ชอบวุ่นวายกับสังคมเราจึงจัดงานแต่งงานแบบเรียบง่าย ผมโตมาจากครอบครัวที่พ่อทำร้ายแม่ ดุด่า เห็นความทุกข์ของแม่ ผมตั้งใจว่าถ้าผมมีครอบครัวแล้วจะดูแลภรรย

🕯️ ชื่อเรื่อง : “คืนที่ไม่มีเสียง” ฝนตกตลอดทั้งคืน ถนนในหมู่บ้านเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง น้ำฝนหยดลงหลังคาสังกะสีเป็นจังหวะ “ติ๋ง...ติ๋ง...ติ๋ง...” เหมือนเสียงนับเวลา

น้องชายสามีทักมาบอกว่าให้เราบอกสามีโทรหาเขาหหน่อย​แม่สามีจะคุยด้วยเราก็บอกนะคะแต่สามีตอบเราว่าไม่โทรไม่คุยเราก็เงียบค่ะแต่ผลที่ตามมาแม่สามีเอาเราไปนินทาค่ะหาว่าเรากีดกันไม่ให้สามีคุยกับแม่สามีประเด็นท

เรากับพี่เขาห่างกัน 7ปี เราเป็นเลลสเบี้ยน พี่เขาเป็นไบ เราเป็นผู้หญิงอายุ23ปี พี่เขาเป็นผู้หญิง30ปี ตอนนี้พี่เขาอยู่ต่างประเทศพี่เขาเคยมีแฟนเป็นคน อาหลับมา2-3คน เรากับพี่เขายังไม่เคยเจอกัน แต่คุยคบกัน