[CR] รีวิว 'แมวสาว 9 ชีวิต กับทริปเวียดนามใต้ โฮจิมินห์ ดาลัด มุยเน่' 4 คืน 5 วัน ครบรส ร้อน ฝน หนาว 2017 (Day 1)

กระทู้รีวิว

ประเทศเวียดนาม เที่ยวต่างประเทศ โฮจิมินห์ ดาลัด บันทึกนักเดินทาง

สวัสดีค่าาาาา กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ 2 ในชีวิตกับการรีวิวทริป ทริปนี้ก็เที่ยวกับเพื่อนก๊กเดิมอีกครั้ง!
คราวนี้รวมกันได้ 9 คน ก็ถือเป็นจำนวนที่น่าพอใจกว่าที่คิดไว้ เป็น 9 คนที่ตกลงปลงใจกดตั๋วจองล่วงหน้ากันมาข้ามปี
โดยไม่สนว่าเมื่อถึงวันนั้นจะลางานได้หรือไม่ได้แต่อย่างใด 5555 มาเวียดนามครั้งนี้เรากดตั๋วได้ในราคา 2,500 บาท/คน
รวมไปกลับไม่โหลดกระเป๋านะคะ ได้ตอนโปรโมชั่นของ Airasia บินคืนวันพฤหัส เวลาทุ่มครึ่ง ก็ถึงโฮจิมินห์ประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง
ใช้เวลาบินประมาณ 2 ชม.ค่ะ ลงเครื่องปุ๊บพวกเราก็ตรงดิ่งไปที่เคาน์เตอร์แลกเงินทันทีค่ะ ร้อนเงินสุดๆ

พวกเราแลกเป็นดอลล่ากันมาก่อน แล้วถึงมาแลกเป็นเงินด่งที่นี่ค่ะ เรทจะได้ดีกว่า
และเรื่องที่พวกเราภาวนาขออย่าให้โดนโกงเหมือนกระทู้อื่นๆนั้น....ก็เกิดขึ้น
พวกเราโดนกันตั้งแต่แลกเงินกันเลยทีเดียวค่ะ 55555 คืออาจเพราะว่าพวกเราแลกเงินกันเป็นจำนวนที่ค่อนข้างเยอะ
พวกเรารวมเงินกันเป็นกองกลางไว้ทั้ง 9 คน มันเลยแลกเป็นเงินเวียดนามเท่ากับหลายล้านค่ะ
จำนวนเงินจึงทำให้พวกเราปวดหัวเป็นอย่างมากกกกก และไม่ทันได้สังเกตว่า เงินที่แลกนั้นได้มาไม่ครบ TT
ทั้งๆที่พวกเราก็ช่วยกันจ้องแล้วจ้องอีก โดนไป 1 ล้านด่ง ก็เท่ากับคนละประมาณ 200 บาทไทยค่ะ
ก็อยากให้ทุกคนระมัดระวังกันด้วย ณ จุดๆนี้ค่ะถ้าไปกันเยอะๆ แต่อันนี้เรามารู้ตอนถึงโรงแรมแล้วนะคะตอนที่พวกเราต้องแบ่งเงินกัน
ก็ถือว่าฟาดเคราะห์ไปก่อน ทริปนี้จะได้มีแต่เรื่องดีๆต่อไปค่ะ 555

แลกเงินเสร็จพวกเราก็จัดการซื้อซิมเน็ต ร้านตรงที่จะเดินออกประตูไปด้านนอกสนามบินเลยค่ะ
ที่ร้านแนะนำให้ใช้แค่ 2GB ก็พอค่ะ เพราะว่าบ้านเค้าเล่นเฟสบุ๊คกับยูทูปฟรี และตามที่โฮสเทลหรือสถานที่ต่างๆก็จะมี wifi ให้ใช้ฟรี
เลยเป็นจำนวนที่เพียงพอสำหรับ 5 วันที่เราอยู่เวียดนามแน่นอนค่ะ 2GB = 150000 ด่ง เค้าบริการถอดใส่ซิม สมัครให้เรียบร้อยเลยค่ะ

จัดการสิ่งที่จำเป็นเสร็จเรียบร้อย พวกเราก็เดินไปขึ้นรถบัส 109 เพื่อนั่งเข้าไปแถวโฮสเทลที่เราพักค่ะ ราคารถบัสก็ 20000 ด่ง / คน
อย่าหลวมตัวไปขึ้น taxi นะคะ เห็นรีวิวบางกระทู้เค้าว่ากันว่าแพงและโดนโกง แต่ถ้าใครอยากนั่งแบบส่วนตัวแนะนำเรียก grab car ค่ะ
ที่นั่นเค้าถูกกฎหมายและราคาไม่แพง ไม่แรงเหมือนบ้านเราด้วยนะคะ เริสสสมากค่ะ แต่ห้ามนั่งเกิน 4 คนนะคะ เค้าค่อนข้างซีเรียส
เราก็นั่ง Bus 109 จากสนามบินมาลงที่ 'ฟาร์ม งู หลาว' แล้วเดินต่อเข้าโฮสเทลค่ะ แต่ค่อนข้างงงกับ map
เดินเข้าผิดซอยไม่เจอโฮสเทลซักที จนต้องไปถามทางกับคนใน family mart แล้วพอดีมีลูกค้าเป็นวัยรุ่นผู้ชาย
อาสานำทางพาไปโฮสเทลค่ะ เค้ากด map แล้วเดินนำพวกเราเหมือนเป็นไกด์ยังไงยังงั้น เดินมาส่งจนถึงโฮสเทล
คือประทับใจมาก เค้าสามารถแค่ชี้บอกทางเรา ให้พวกเราเดินไปเองได้ แต่นี่พาเดินไปด้วยกันเลย
คือหน้าตาดีแล้วยังจิตใจดีด้วยไปอี๊กกกกก พ่อคุ๊ณณณ!!! เลยขอเค้าถ่ายรูปด้วยกัน เสียดายที่เพื่อนหิวข้าวตาลาย ถ่ายรูปเบลอไปหมด 555

แล้วเราก็มาถึงโฮสเทลที่น่ารักชื่อว่า 'Alleyway' จองมาในราคา 42 ดอลล่า มี breakfast ด้วยค่ะ
เป็นห้องพักใหญ่นอนได้ 9 คน เราก็จองไป 8 เตียง แต่อีกเตียงไม่มีคนพักพอดีค่ะคืนนั้น ก็เหมือนว่าห้องนี้เป็นของพวกเราทันทีจ้าา

- - - DAY 1 @ Hochiminh - - -

เช้ามาเราก็นั่งกินอาหารเช้าที่โรงแรมมีให้ กินเสร็จเราก็เก็บข้าวของ ออกตะลุยโฮจิมินห์
โฮจิมินห์นครแห่งแตร รวยแตร ขายแตร เมืองมหกรรมงานแตรไปเลยยยยยยยย
เสียงแตรดังตลอดเวลาจนเกิดแฮทแทค ว่า #เสียงเพื่อนไม่ได้ยินได้ยินแต่เสียงแตร 5555 บีบกันจนไม่รู้ว่าคันไหนบีบ
ข้ามถนนกันทีนี่อยากเป็นเดอะแฟลช เดินข้ามยากมากเว่อ คือต้องข้ามแบบมั่นใจ ห้ามลังเล ไปคือไปหยุดคือหยุด
ถึงแม้จะมีไฟเขียวไฟแดงให้ทางคนข้ามบางแยก ก็ไม่ได้ช่วยอะไรพวกอิชั้นเลยค่าาาาาาา
ไฟไร้ประโยชน์ ไร้ความหมายไปเล้ยยยยย โอ้ยยย เพลียใจ วิ่งกระจายยยยยย

อันดับแรกเราไปจองรถบัสที่จะเดินทางไปดาลัดคืนนี้ก่อน เพราะมันค่อนข้างเต็มเร็ว ไปจองกันที่ FUTA BUSLINES
เกือบไม่ทันจริงๆ เพราะเรามากัน 9 คน เหลือได้รอบเที่ยงคืนสุดท้าย รถบัสเป็นรถนอน 2 ชั้น ราคา 210,000 ด่ง / คน

ต้องเลือกตั้งแต่จองตั๋วเลยว่าจะนอนชั้นบนหรือล่าง จองเสร็จเรียบร้อยก็เอากระเป๋า สัมภารกต่างๆ
ไปฝากไว้โฮสเทลข้างๆที่ติดกัลที่ขายตั๋ว ฝากกระเป๋าอย่างเดียว 30000 ด่ง / คน
ถ้าเอาห้องแล้วอาบน้ำด้วยก็ 70000 ด่ง / คน เราต่อได้เรทนี้เพราะว่าไม่ได้นอนค้างคืน

ที่นี่ดีพนักงานน่ารักแนะนำเราได้หมด ว่าที่เที่ยวตรงไหนไปยังไง อาหารที่ไหนถูกและดี
แนะนำนะคะ มาฝากกระเป๋าระหว่างเที่ยวกันได้ที่นี่ ^^

มื้อกลางวันกับเฝอ อาหารขึ้นชื่อของเวียดนาม เรามาตามคำแนะนำจากทางโฮลเทลที่เราฝากของ
คือร้าน Pho Hung เดินจากที่ฝากของได้ ถือว่าไม่ไกลมาก เฝอที่นี่ไม่เหมือนที่อยู่บ้านเราเลยค่ะ
บ้านเราคงปรับรสชาติให้เหมาะกับคนไทยแล้ว ที่นี่จะเน้นทานเนื้อกันส่วนมาก หมูกับไก่จะเป็นอาหารที่รองลงมา
บางร้านก็ไม่มีหมูหรือไม่มีไก่นะคะ แล้วแต่ร้าน แต่รสชาติน้ำซุปดีเลย ถือว่าถูกปาก ผักเยอะคนชอบผักก็จะแฮปปี้ค่ะ
แนะนำถ้าใครกินแห้งให้ลองกินกับซอสพริกเค้า คือเข้ากันอย่างไม่น่าเชื่อค่ะ อร่อยไปเลยย

กองทัพต้องเดินด้วยท้อง พออิ่มหนำเราก็ตระเวนเที่ยวโฮให้ยับค่ะ เก็บที่เที่ยวที่ดูมาให้ได้มากที่สุด
พวกเราเรียก grab car ค่ะ ราคาจากที่ร้านไปใจกลางพวกที่เที่ยวราคา 25000 ด่งเท่านั้นค่ะ คือถูกมากกก
สะดวก ปลอดภัย แถมราคาเป็นมิตรไปอีกค่ะ ดี๊ย์ ดียยยย์ มาที่แรกเลยก็คือ
Independence palace พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์สำคัญบ้านเค้า

จริงๆก็ไม่มีอะไรเลยค่ะข้างใน ก็มีประมาน 4-5 ชั้นแล้วก็ในห้องก็มีประวัติต่างๆ ค่าเข้า 40000 ด่ง / คน

เสร็จจจากที่นี่เราก็ไปต่อกันที่ Notre dame cathedral เป็นโบสถ์คริสต์ค่ะ สวยดีนะคะ แต่ติดตอนที่พวกเราไปดันมีซ่อมแซมพอดี
เลยถ่ายรูปมาไม่ค่อยเวิคเท่าไหร่ ไปกันหลายคนก็ชุลมุนวุ่นวายนิดๆค่ะหามุมยาก 5555

ก็เดินมาต่อข้างๆเลย ไปรษณีย์ Centre post office ทำสวยเลยค่ะทั้งด้านนอกด้านใน เข้าไปด้านในจะรู้สึกเหมือนหัวลำโพงบ้านเรา
คือมันจะเป็นหลังคาโล่งๆโปร่งๆค่ะ แถวโซนนี้นักท่องเที่ยวจะค่อนข้างเยอะมาก ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าจะเจอคนไทยด้วยกันบ่อยๆค่ะ

เดินต่อมาเรื่อยๆ ตามถนนไม่ไกลกันมาก จะเจอกับ HCMC people's committee สวยดีค่ะ

พวกเราเดินผ่านแล้วก็ได้ถ่ายรูป group shot ไว้เป็นที่ระทึกซะนิด ทริปนี้เพื่อนเอาขาตั้งกล้องมานะคะ
แต่มันลืมหยิบออกมาจากกระเป๋าใหญ่ ก็ต้องอาศัยไหว้วานคนที่เดินผ่านไปมา 5555 หาผู้โชคดีตั่งต่างๆ

แล้วเราก็มาต่อกันที่ The cafe apartment ที่เป็นตึกรวมคาเฟ่อยู่ข้างบนนั่นแหละค่ะ เยอะมากจนงงไปหมด เลือกกันไม่ถูกเลยค่ะ
แต่ขึ้นลิฟต์ที่นี่เสียตังนะคะ พวกเรา 7 คนเลยเดินขึ้น แต่เพื่อนอีก 2 คนขึ้นลิฟต์ เพราะว่าเจ็บขาคนนึง ไม่ไหวจะเดิน
แต่ว่าเอาจริงๆแนะนำว่า เดินขึ้นไปก่อนชั้น 2 แล้วจะขึ้นลิฟต์อะไรยังไงก็แล้วแต่เลยค่ะ ชั้นอื่นไม่เห็นมีใครมานั่งเฝ้า
ก็งงไม่รู้จะเก็บทำไม เอาทุกเม็ดจริงๆที่นี่ 555555 แล้วหวยก็ไปออกที่ร้านนึง
แต่พวกเราเลือกกันได้ร้านที่รสชาติเฉยๆค่ะ เลยเอาแค่บรรยากาศด้านบนมาให้ดูเบาๆ ถือว่าเป็นการนั่งพัก

ก็กะว่าจะจบมื้อเย็นในตึกนี้ แต่เดินหาร้านดูแล้วไม่มีร้านไหนโดนใจค่ะ พวกเราเลยเดินหาร้านแถวๆ ถนนจัตุรัสนครโฮจิมินห์ดู
ก็ยังไม่เจอร้านเวียดนามที่น่าทาน สุดท้ายเลยมาจบที่ร้านไก่ทอดเกาหลีค่ะ 5555 หิวโหยกันมากที่นี่ละกัน เกาหลีก็เกาหลีเถอะ
บอกลาเวียดนามไปก่อนตอนนี้ สั่งเบอร์ใหญ่กันเลยทีเดียว!

จบจากนี่ เราก็รีบนั่ง grab กลับไปโฮสเทลที่เราฝากกระเป๋ากันค่ะ เพื่อจะเตรียมตัวขึ้นรถไปดาลัด รอบเที่ยงคืน
เราไปถึงที่พักประมาณ 3 ทุ่มกว่า พวกเราบางส่วนเลยอยากไปเดินเล่น นั่งจิบเบียร์ฟังเพลง ใกล้ๆโฮสเทลมีถนนที่คล้ายๆกับ
ถนนข้าวสารบ้านเราค่ะ มีร้านนั่งสองข้างทาง ทุกร้านคือโต๊ะจะหันหน้าออกถนนหมดเลย แถวนี้ฝรั่งค่อนข้างเยอะนะคะ นักท่องเที่ยวเพียบ

ก็ได้มาจบร้านนึง จำชื่อร้านไม่ได้ค่ะ แต่เปิดเพลงดีอยู่เลยแวะจิบกันนิดๆหน่อย พอให้รู้ว่ารสเบียร์ไซง่อนที่เค้าว่าถูกและดีเป็นยังไง
แล้วก็กลับกันมาเตรียมตัวขึ้นรถไปดาลัด ตรงนี้เราจะต่อรถ 2 ครั้งนะคะ นั่งรถบัสนั่งไปต่อรถบัสนอน 2 ชั้น ทางด้านนอกเมือง