๛ เมื่อความเกี่ยวข้องกับอาจารย์มีอยู่ จึงไปสำนักอาจารย์ แต่บัดนี้ตัดความเกี่ยวข้องได้แล้ว เพราะฉะนั้นจึงไม่ไป ๛

            
               พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภพระปิโลติกเถระ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "หิรินิเสโธ ปุริโส" เป็นต้น.


               ในวันหนึ่ง พระอานนท์เถระเห็นเด็กคนหนึ่ง นุ่งผ้าท่อนเก่า ถือกระเบื้องเที่ยวขอทานอยู่ จึงพูดว่า
               "เจ้าบวชเสียจะไม่ดียิ่งกว่าการเที่ยวไปอย่างนี้เป็นอยู่หรือ?"
               เมื่อเขาตอบว่า "ใครจักให้ผมบวชเล่า? ขอรับ"
               จึงกล่าวรับรองว่า "ฉันจะให้บวช" แล้วพาเขาไปยังวิหาร ให้อาบน้ำด้วยมือของตน ให้กรรมฐานแล้วก็ให้บวช.
               พระอานนท์เถระคลี่ท่อนผ้าเก่าที่เด็กนั้นนุ่ง แล้วตรวจดูไม่เห็นส่วนอะไรๆ พอใช้สอยได้ แม้สักว่าทำเป็นผ้าสำหรับกรองน้ำ
               จึงได้นำผ้านุ่งเก่าและกระเบื้องขอทานเก่าของสามเณรไปแขวนไว้ที่กิ่งไม้กิ่งหนึ่ง

              
               เขาได้บรรพชาอุปสมบทแล้ว บริโภคลาภและสักการะอันเกิดขึ้นเพื่อพระพุทธเจ้าทั้งหลาย มีร่างกายอ้วนท้วน ก็เกิดอยากสึก
               "ประโยชน์อะไรของเราด้วยการนุ่ง (ห่ม) จีวรอันชนให้ด้วยศรัทธาเที่ยวไป เราจะนุ่งผ้าเก่าของตัวนี่แหละ"
               ดังนี้แล้ว จึงไปที่ต้นไม้ต้นที่พระอานนท์แขวนผ้านุ่งเก่าและกระเบื้องขอทานของตนเอาไว้นั้น
               เอามือไปลูบคลำผ้านุ่งเก่า  ทำผ้านั้นให้เป็นอารมณ์พระกัมมัฏฐาน แล้วจึงโอวาทตนด้วยตนเองว่า
               "เจ้าผู้ไม่มีหิริ หมดยางอาย เจ้ายังปรารถนาเพื่อจะละฐานะ คือการนุ่งห่มผ้าทั้งหลายเห็นปานนั้น
               (กลับไป) นุ่งผ้าท่อนเก่านี้ มีมือถือกระเบื้องเที่ยวขอทาน (อีกหรือ)."
               ก็เมื่อท่านโอวาท(ตน) อยู่นั้นแหละ จิตใจก็ผ่องใส   ท่านจึงเก็บผ้านุ่งเก่าแขวนไว้ที่เดิม แล้วกลับวัด
               และเมื่อใดที่ท่านนึกอยากสึกขึ้นมาอีก  ท่านก็จะไปที่ต้นไม้ เอามือคลำผ้านุ่ง และให้โอวาทเช่นเดิมนั้นอีก เป็นอย่างนี้

              
               ภิกษุทั้งหลายเห็นท่านเที่ยวไปๆ มาๆ อยู่อย่างนั้น จึงถามท่านว่า จะไปไหน
               ท่านบอกว่า จะไปสำนักอาจารย์
               ท่านทำอยู่เช่นนั้น จนในที่สุดได้บรรลุเป็นพระอรหันต์  ท่านก็จึงเลิกไป
               ภิกษุทั้งหลายเห็นอย่างนั้น ก็กล่าวว่า บัดนี้ ท่านไม่ไปสำนักอาจารย์หรือ? ทางนี้เป็นทางเที่ยวไปของท่านมิใช่หรือ?"

              
               ท่านตอบว่า
               "เมื่อความเกี่ยวข้องกับอาจารย์มีอยู่ ผมจึงไป แต่บัดนี้ ผมตัดความเกี่ยวข้องได้แล้ว เพราะฉะนั้น ผมจึงไม่ไปสำนักอาจารย์"
               พวกภิกษุจึงนำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระศาสดาว่า พระปิโลติกเถระอวดอ้างตนว่าบรรลุพระอรหัตตผล
               พระศาสดาตรัสว่า
               "ถูกละ ภิกษุทั้งหลาย บุตรของเรา เมื่อความเกี่ยวข้องมีอยู่ จึงไปสำนักอาจารย์
               แต่บัดนี้ ความเกี่ยวข้องเธอตัดได้แล้ว เธอห้ามตนด้วยตนเอง บรรลุพระอรหัตแล้ว"
               ดังนี้แล้ว ได้ทรงภาษิตพระคาถาเหล่านี้ว่า