[ต่อ] โดนเพื่อนแทงข้างหลังแอบคบกับแฟนเรา + วิธีรับมือกับอาการอกหัก

ต่อจาก  https://pantip.com/topic/37165407
เวลาผ่านไปจนเข้าปี 2 เทอม 1 หลังจากที่เราตัดสินใจสละทุนไปต่ออังกฤษ เราก็เรียนในมหาลัยเดิมต่อ เรื่องเรากับแฟนก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ใช้ชีวิตกันเหมือนเดิม ช่วยกันเรียน ที่บ้านแฟนเราบอกว่าพอคบกับเรา แฟนเราดีขึ้น เรียนก็ดีขึ้นแถมได้ทุนด้วย (แฟนเราได้ทุนอายิโนะโมะโต๊ะ ปีการศึกษานึง 25,000 ยุ่นะ ซึ่งเรานี่แหละเขียนส่งให้^^)  ตลอดที่คบกันเขามักพูดว่ามีเราเหมือนมีเลขาฯส่วนตัวเลย  การบ้านบางวิชา เราก็ช่วยเขาทำ ช่วยติวช่วยสอน เอกสารที่เป็นราชการต่างๆ เราก็ทำให้ พวกหนังสือนู้นนี่ ยันใบลา คือตลอดเวลาที่คบกันเรามีแค่ รหัสผ่านระบบ Student ของเขาอะ เพื่อปริ้นใบนู้นนี่ ส่วน รหัสเฟส ไลน์ เราไม่เคยมี ไม่เคยขอเพราะมองว่าเป็น สิทธิส่วนบุคคล ของเราเขาก็ไม่ขอนะ ต่างคนต่างไว้ใจ ...

พอปี 2 เทอม 2 เราโปรเจคต์เยอะมากๆ วหมกมุ่นเรื่องเรียนสุดๆ ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเท่าไหร่ เขามีนอยด์บ้างแหละ แต่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ทุกรอบ หลังๆเจอกันแค่ข้าวมื้อเย็น ก็ยังดีที่ได้เจอได้กินข้าวด้วยกันบ้าง  แต่สิ่งที่เป็นพิรุทคือ ทุกครั้งที่เขามารับเรา เขาแต่งตัวดีเป็นบ้า เออแต่งตัวดีเกินเหตุ ไปกินข้าวหลัง มอเองนะ จากปกติเขาเป็นคนที่แต่งสบายๆ แต่หลังๆต้องยีนส์ ต้องคอนเวิร์สเท่านั้น ...ด้วยเซ้นท์อีกอะแหละ เราเข้าไปหาใน pantip  อาการของผู้ชายที่เปลี่ยนไป อะไรเทือกๆนี้  เออตอนนั้นใจเริ่มไม่ดีแหละ แล้วหลังจากนั้น เขาก็ขอไปออกกำลังกายตอนเย็นกับเพื่อน ซึ่งนั่นหมายถึง เราจะไม่ได้กินข้าวเย็นด้วยกัน คือ ตั้งแต่นั้นเขาก็หายไป  ไลน์ก็ไม่ตอบ ตอบแค่สติ๊กเกอร์สั้นๆ  เราใจไม่ดีแล้วแหละ เป็นแบบนั้นอยู่สัปดาห์นึงได้แหละ เราก็ทั้งเรื่องงาน โปรเจคต์ไรด้วย ตอนนั้นคิดมากสุดๆ  ใจคอไม่ดี คือ แอบร้องไห้ไปก่อนแล้วอะ ว่ามันต้องใช่แน่ๆ

จนวันนั้น ก่อนวันครบรอบ 2 วัน เขาก็ตอบสั้นๆแบบนี้ตลอด ไม่โทร ไม่มาหา ทั้งๆที่เรียน มอ เดียวกัน โทรไม่ติด คืออะไร?  เราเลยส่งคำถามไปว่า "มีคนมาบอกเรา เธอให้ ผญ ซ้อนท้ายไปไหนมาไหนด้วยกัน จริงมั้ย?"  อันที่จิง ไม่มีใครมาบอกทั้งนั้นหละ เราระแวง เรากุเรื่องขึ้นมา ถามลองใจเฉยๆ  แต่!!! คำตอบ คือ "ถ้าใช่หละ?"  ตอนนั้นน้ำตาไหลอาบแก้มเลย จุก เจ็บ อยุ่หอคนเดียวตอนนั้น เสียใจสุดๆถึงไม่บอกว่าใช่ ก็รู้ว่าคำตอบคือใช่ ตอนนั้นด้วยความรักเขาเราเลยบอกไปว่า  "ถ้างั้นก็อย่าพามาให้เห็นนะ อย่าพามาในที่ของเรา เดี๋ยวตัวเธอเองจะดูแย่ด้วย " คือตอนนั้นคิดว่าการทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด เราถามเขาด้วยว่าอีกคนเป็นใครบอกได้มั้ย เขาบอกว่าต่างคณะ เด็กใน มอ นี่แหละ - หลังจากวันนั้น เราบ้าไปเลย เราร้องไห้ ฟูมฟาย ไปหาหมอ บอกว่ามึนๆหายใจไม่ทั่วท้อง ปวดหัว เหมือนหมอจะรู้ว่าอกหักมา แกให้ยาลดเครียด ก็ช่วยได้ช่วงนอนให้นอนหลับ แต่ตอนเช้าไปเรียน คืออึดอัด และกลัวผู้คนมาก เหมือนยังยอมรับความจริงไม่ได้ กลัวการโดนเพื่อนถาม ว่าแฟนไปไหน  คือ เขาก็ยังไม่บอกเลิกเรา มันสับสนไปหมด บวกกับนี่ครั้งแรกที่เรามีแฟนและครั้งแรกที่อกหัก เราไม่เข้าใจมันเลย มันทรมานมากๆ แย่ไปกว่านั้นคืออีกไม่กี่สัปดาห์จะสอบไฟน้อล !! โหย ตอนนั้น เก็บไว้คนเดียวเรารู้เลยเกือบเป็นบ้า เราเสียสติจริงๆ  จนเราบอกครอบครัว และเพื่อนเพราะขืนเก็บไว้ต่อไปเรากลัวเราจะทำอะไรโง่ๆ จนเป็นอันตรายกับตัวเองนี่แหละ  คนเราเวลาจิตมันอ่อนแอทำเรื่องไม่คาดคิดได้เสมอ

หลังจากนั้น พอขนมปังรู้  นางก็ทักไปหาแฟนเรา "จะเอาไงกับเพื่อนกู"  แฟนเราอ่านไม่ตอบ เราเลยทักไป โดยออกอุบายว่า ขอไปเอากีต้าร์คืนที่บ้านเขา ให้เขามารับเราหน่อย  - เขาตอบ และมารับเราไปบ้านเขา เอากีต้าร์เราจึงใช้โอกาสนั้น คุยให้รู้เรื่อง เพราะเขาจะปล่อยให้เราอึดอัดแบบนี้ไม่ได้  เราเลยถามเขาว่า "ตกลงจะเลิกใช่มั้ย?" ตอนแรกเขาไม่เข้าใจทำไมต้องเลิก เราคือทนไม่ไหวแล้วอะ เราตบหน้าเขาไป2ที ทั้งน้ำตา เราตบคนที่เรารัก เราไม่เคยตบเขามาก่อน เราขอให้คนบอกเลิกเป็นเขา เพราะเราทำแบบนั้นกับใครไม่ได้หรอก ทันทีที่คำว่า "เราเลิกกันนะ"  ออกจากปากเขา (วันครบรอบแท้ๆ) เราฟูมฟายหนักมาก แล้วเขาทำทีท่ารำคาญใส่เรา เราล้มทั้งยืน (ก็เพิ่งมารู้นี่แหละว่าล้มทั้งยืนมันเป็นยังไง)  นอนราบกับพื้นเลยอะ เป็นคนบ้า ไม่มีสติ เขาลากเราออกจากบ้าน กีต้าร์สรุปก็ไม่ได้เอาคืน เขาพาเราส่งที่หอ เราเดินเหมือนคนหมดแรงเข้าหอ กลับมานอนโง่ๆต่อที่ห้อง (เมทกลับบ้าน) เราใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ฟังเพลงเศร้า อัดเพลงเศร้าเข้าไป 5 ชม.ได้ ฟังและร้องไห้ตลอดเวลา จนเหนื่อย และหลับไป ตื่นมาอีกทีเย็นแล้ว ขนมปังมารับไปกินข้าว พาไปสูดอาการ ขับรถเล่น ไม่ให้เราเครียด ช่วยทำการบ้านเรา และเพื่อนๆในกลุ่มก็ช่วยสรุปวิชาที่จะสอบ ตอนนั้นขอบคุณที่เพื่อนรอบกายเรามีแต่คนดีๆ จน 3 วัน
ให้หลัง เราดีขึ้นตามลำดับ และมีสติ ตอนนั้นเราบอกเรื่องนี้กับที่บ้าน น้าเราโกรธเขามาก น้าทักไลน์ไปบอกเขาว่า (ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกันกับน้า เพราะที่บ้านเราไว้ใจเขา รักและเอ็นดูเขาเหมือนลูกเหมือนหลานคนนึงเลย)

และเที่ยงวันนั้นนะเอง เราด้วยความที่เข้มแข็งขึ้นแล้ว เราก็ทักไลน์ไปหาเขา รอบนี้จะเอากีต้าร์คืนจริงๆละนะ โอเค เขาก็มารับไปที่บ้านเขา เหตุการณ์เหมือนกับวันนั้นทุกอย่าง วันที่เขาบอกเลิกเรา ต่างกันที่รอบนี้ เขาร้องไห้ เขาขอกอดเรา แล้วเราก็ปลอบเขาจ้าาาา-_-  ไม่เข้าใจตัวเองตอนนั้นมากๆ ตอนเราร้องเขาไล่ เขารำคาญใส่ นี่เขาร้อง เราปลอบ เขาบอกว่า "น้าห้ามไม่ให้ยุ่งกับเราอีก ห้ามติดต่อ ห้ามมาเป็นสิ่งแวดล้อมในชีวิตเรา" เออเราก็เพิ่งรู้ตอนเขาบอกนั่นแหละ เขาเลยร้องไห้ เพราะที่ผ่านมาที่บ้านเราดีกับเขาทุกอย่าง หลังจากร้องไห้ เขาก็มาโทษเราว่าเราผิด ที่เอาเรื่องของคนสองคนไปบอกที่บ้าน (เอ้า!! ซะงั้นอะ เออแต่เราก็ไม่ตอบโต้อะไร เอากีต้าร์ละกลับหอ) แล้วเขาก็ร้องไห้ต่อ เขาบอกเขาคิดถึงเรา เขาสับสน คือ เราร้องไม่ออกแล้วตอนนั้น เลยบอกว่า เราจะกลับหอไปเล่นกีต้าร์ละ  เขาก็พาเราไปส่งหอ แล้วเราบอกว่า 12 เมษา (พรุ่งนี้) เรากับขนมปังจะกลับบ้านสงกรานต์ เขาเลยบอกว่า เด่ะเขาไปส่งเองที่ บขส.  เราก็โอเค ตามนั้น  

ตกดึกเราก็คิดเล็กคิดน้อยอีกนั่นแหละ ดีดกีต้าร์ไปด้วย แต่ร้องไห้ไม่ออกแล้วอะ จุกซะมากกว่า ว่าทำไมต้องเจออะไรแบบนี้ด้วย เช้าวันรุ่งขึ้นเขาก็มารับไปส่ง บขส. พอถึงบ้าน เราก็ทักไปบอกว่าถึงแล้วนะ อย่างที่เคยเป็นเหมือนแต่ก่อน  แล้วเขาก็ส่งข้อความมาว่าเขาสับสน เราบอกว่าที่บ้านให้โอกาสเขาเสมอ ถ้าอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ...เราเลยให้เขาเลือก เขาก็เลือกไม่ได้อะ  น้าเราดุเราว่า อย่าไปยุ่งด้วยอีก! มันก็ไม่ง่ายนะที่จะทำใจ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนเราทอดทิ้งเขาที่กำลังสับสน(อีนางเอก) ภาพในหัวเราคือ เขากำลังร้องไห้...  จะเป็นยังไงบ้างนะ! เราก็ถูกสั่งห้ามไม่ให้ยุ่งด้วยเหมือนกัน

และวันสงกรานต์ก็มาถึง... เราใช้เวลาช่วงนั้นอยู่กับที่บ้าน เยียวยาตัวเอง มันทำให้เรารู้ว่า คนที่รักเราจริงๆอะ อยู่นี่! ครอบครัวที่เราเคยมองข้ามนี่แหละ หลายครั้งที่เราผิดนัดกับที่บ้านเพื่อเขา แต่ดูวันนี้สิ ใครอยู่กับเราในวันที่ล้ม  13 14 15 16 เมษา  เราอาการดีขึ้นมากๆเลย (ไว้แชร์วิธีให้ฟังหลังจากนี้ว่าทำไง)  ...หมดช่วงสงกรานต์ เรากลับไป มอ น้าไปส่งแล้วก็กอดลา น้าบอกว่ามีไรทักมา อย่าอยู่คนเดียว เราบอกเราไหวแล้วค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วก็กลับขึ้นห้อง อ่านหนังสือ แล้วก็ได้อยู่กับรูมเมท ซึ่งเราก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังแล้ว เมทเราเกลียดแฟนเราขึ้นมาเลย เพราะเมทกับแฟนเราอะสนิทกัน ...ก็วันต่อๆมาเราก็กลับมาทำโปรเจคต์ต่อได้ และอ่านหนังสือเตรียมสอบไฟน้อล.. ไปเติมพลังมาละ ไม่วอกแวก โอเค ทำได้ !  เราไม่ยุ่งเรื่องแฟน ไม่ติดต่อ ไม่อะไรถึงเขาอีก มีบ้างที่ตั้งข้อสันนิษฐานกับขนมปัง ว่าคนใหม่ของแฟนเราเป็นใครนะ ทำไมไม่มียางอายเลย คือถ้าเลือกกันโดยไม่มีคนที่3 เราพอรับได้อยุ่นะ แต่นี่ เห้อ ! ขนมปังมันก็ด่า แช่ง สารพัด...  จนกระทั่ง!!!

19.00 น. ของวันนั้น เราทำโปรเจคต์กันเสร็จไปละ 1 ตัว วันนั้นกลับขึ้นห้องเร็วหน่อย เมทอยู่ในห้อง และเมทก็พูดขึ้นว่า "ไม่อยากบอกเลยอะ รู้มั้ย คนใหม่ของบอสคือใคร?" (สมมติให้แฟนเราชื่อ บอส) เราก็ด้วยความตื่นเต้น5555 เออ ตอนนั้นตื่นเต้น ด้วยความอยากรู้สุดๆ เมทบอกถ้ารู้ก็อย่าบอกใครนะว่าเมทเป็นคนบอก "คนๆนั้นก็คือ ... ออย ... เพื่อนสนิทขนมปังอะ"  - เซอร์ไพรส์!!!!! วอท เดอะ ฟัก ! แดม ออน ! ชิท ! ออยเนี่ยนะ!!! ไม่เชื่ออออออ><
ณ วินาทีนั้น โทรไปหา ขนมปังเลย ตอนนั้นในใจเกลียดออยไปแล้วอะ ทำไมทำงี้ว่ะ ประเด็นคือ เพิ่งคุยหยอกกันเมื่อวานอยู่เลย ออยก็พูดปกติ ไม่มีทีท่าจะเป็นคนแย่งแฟนใคร แต่ก็อยากได้ความจริงจากออยมากกว่า...

เมื่อโทรบอกขนมปัง  ขนมปังมันไม่เชื่อ หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่เชื่อ (ตอนนั้นความรู้สึกค่อนไปทางเกลียดขนมปังด้วย เพราะยังเข้าข้างออยอยู่อีก) ขนมปังก็โทรไปหาออย สรุป ออย มันก็สารภาพจ้าาาา!! ตึ่งโป๊ะ! ขนมปังอย่างกะคนอกหักตอนนั้น ร้องไห้ เสียใจที่เพื่อนเป็นแบบนี้ นางบอกเพื่อนในแก็งส์อนุบาลตกลงกันว่าจะไม่เอาของเพื่อน แล้วดุออยทำ! เช้าวันรุ่งขึ้น ขนมปังก็ไปบ้านออย ประมาณเรียกรวมแก๊งส์ตัดสินความผิด (มุ้งมิ้งเนอะ^^ ดีออก) ขนมปังก็ยื่นคำขาดต่อหน้าคนในแก็งส์ว่าถ้าออยยังคบต่อ จะตัดเพื่อน! เพราะรับไม่ได้กับสิ่งที่ทำ ออย ก็ร้องไห้ ขอโทษ คอลมาหาเรา ให้ขนมปังขอโทษแทน (จ่ะ คือไม่มีปาก-_-) แล้วออยก็ ต่อหน้าเพื่อนทั้งแก๊งส์ (เขารวมแก๊งส์กันที่บ้านออย ส่วนเราไม่เกี่ยวเราอยู่หอ) ออย โทรหาบอส บอกว่า "เราเลิกกันเถอะ" ละร้องไห้ นึกถึงนางเอกพระเอกทองกราวพี่คร้าวที่รักนั้นสานต่อไม่ได้เพราะถูกกีดกันอะ เออ! แบบนั้นเลย  ฝ่ายชายที่ถูกบอกเลิกก็ชองช้ำ ระกำใจ ร้องไห้จ้าาา ลง story ig เศร้า ไปร้านเหล้า ชีวิตพัง แล้วก็จองจำขนมปังตั้งแต่นั้นมา เพราะคิดว่า ออย โดนขนมปังบังคับให้โทรบอกเลิกนาง (แฟนเก่าผมครับ แฟนเก่าผม) น้ำเน่าไปไหน! 5555555+ แต่มันคือเรื่องจริง ที่พีคกว่า ! หลังจาก ออย และ บอส โดนตัดสานสัมพันธ์เพราะขนมปังชี้ขาดว่าจะตัดเพื่อน ออยเลือกเพื่อน ยอมบอกเลิกบอส .... 3 วันต่อมา  ออย ก็แอบกลับไปคบกับบอสอีก และเพื่อนๆในแก็งส์อนุบาลก็อยู่ข้างออย สรุป ขนมปังจ้าาาา^^ หมาเลย ตั้งแต่วันนั้นอีออยก็ไม่คุยกับขนมปังอีก และบอสก็เกลียดขนมปังที่เคยทำลายรักของเขาทั้งสอง เรียกว่าจองเวรเลยก็ว่าได้  

คือ ขนมปัง ออย บอส ลืมอะไรไปป่าว ^^' กุหล่ะ?  เรื่องนี้กุเป็นเจ้าทุกข์นะ แต่เรื่องมันคล้ายกับเป็นรักสามเศร้าของ 3 คนนี้ไปซะงั้น
กลับมาที่เราบ้าง... ตอนหลังพอเรารู้ว่า คนใหม่เขาคือ ออย เรานี่เจ็บมากอะพูดเลย เชี้ย ! เพื่อนกันนะ  พีคกว่าคือ.. มีเพื่อนมาบอกเรา คือ สงกรานต์ปีที่แล้วที่เราไปกัน 5 คนอะ เพื่อนคนนี้ไปเจอกันที่คอนฯ  แล้วเขาก็บอกว่าเขาเจอ ออย ทั้งสองปีเลย อื้ม! ตกลงหลังจากส่งเรากลับบ้านสงกรานต์ 12 แล้ว 13 ก็ไปต่อกับ ออย แล้วมาบอกเราว่า เขาคิดถึง เขาสับสน ร้องไห้ -_-  ทำไม ไม่เคยเจอใครแหลแบบนี้โดยเฉพาะผู้ชาย ตอนนั้นเราอุส่าห์คิดว่าเขาสับสน เขาน่าสงสาร เราเห็นใจเขา สรุป เราเข้าใจผิดทั้งหมด^^'  อีนี่อุส่าห์ตีค่าของผู้ชายคนนี้ไว้ว่าเขาคงรุ้สึกผิด สับสน อยากขอโอกาส ที่ไหนได้ เป็นเรื่องโกหก ...ก็ต้องโตมาในสังคมแบบไหนเนี่ย><  ถึงจะเป็นคนที่ทำร้ายคนอื่นอย่างเยือกเย็นขนาดนี้ได้อะ

ช่วงนั้นเราพัง คือ พอออกมา เราก็จะเห็นทุกสิ่งอะ เราคิดอะไรหลายๆอย่างได้ สิ่งที่เรายังสงสัยคือ ออย กับ บอส แอบทำแบบนี้หลับหลังเราตั้งแต่เมื่อไหร่ อันนี้ไม่มีคำตอบ แต่ภาวนาอย่าเป็นตั้งแต่สงกรานตืปีที่แล้วเลยนะ ถ้าเป็นงั้นจริงเราโดนแทงข้างหลังมานานเลยนะ ทั้งที่เราซื่อสัตย์และไม่เคยนอกใจเขาแท้ๆ

--- มีต่อ ----