จากการที่ผมเป็นนักศึกษาสาขาศิลปะการดนตรีและการแสดงก็อยากจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับหลักสูตรและสาขาให้ฟังครับ
ตอนแรกตัวผมนั้นเข้ามาสาขานี้เนื่องจากเห็นว่าสาขานี้มีดนตรี
แต่ตอนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับหลักสูตรทางสายดนตรีเท่าไรว่ามันควรเป็นยังไง
การที่นักศึกษาคนนึงเข้ามาเรียนในสาขาที่ตนเองคิดว่าจะสามารถศึกษาในสิ่งที่ตนสนใจและนำไปใช้ต่อในอนาคตของตนเองได้จึงเลือกเข้ามาสาขานี้
แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่หลักสูตรและสาขามอบให้มันช่างไม่คุ้มค่าเงินที่เสียไปเลยแม้แต่น้อย
ถามว่า ถ้าไม่โอเคแล้วจะเรียนต่อสาขานี้ไปทำไม
คำตอบของผมคงเป็นเรื่องเกี่ยวกับทางครอบครัวนั่นแหละครับ
ผมที่หวังว่าจะได้เรียนดนตรีจริง ๆ จัง ๆ กับเขาบ้าง ก็เฟลเล็กน้อย แต่ในหลักสูตรก็มีชื่อวิชาทางด้านดนตรีที่เปิดสอนอยู่ ดูแล้วน่าสนใจไม่ใช่น้อย
เราลองมาดูคำอธิบายเกี่ยวกับหลักสูตรกันครับ
จะเห็นได้ว่าตัวหลักสูตรไม่ได้บอกว่าจะผลิตนักดนตรีออกมาแต่เป็นผู้ที่มีความรู้ในด้านพวกนี้ แต่ตรงที่บอกว่าอาชีพที่สามารถประกอบได้หลังจากสำเร็จการศึกษาไปนั้น มีบอกว่าศิลปินนักดนตรี ผมก็เลยแปลกใจ วิชาปฎิบัติในหลักสูตรก็มีนิดเดียว ทฤษฎียิ่งน้อยเข้าไปอีก แถมวิชาไม่ต่อเนื่องกันอีก จากวิชาพื้นฐานแล้วก็ข้ามมาขั้นสูงเลย
จากที่เห็นวิชาสายดนตรีก็ไม่ได้น้อยไปกว่าสายการแสดงเลย แต่ถ้าพวกคุณที่ได้เรียนหลักสูตรดนตรีในมหาวิทยาลัย คงจะเริ่มเข้าใจความแปลกประหลาดแล้วสินะครับ
ผมอยากจะบอกว่าวิชาตัวเอกเลือกที่เปิดสอนนั้นมีบางตัวที่ไม่สามรถเปิดสอนได้จริง ๆ ครับ ด้วยความไม่พร้อมของบุคลากร(อาจารย์ในสาขา)และสถานที่ทำให้ไม่สามารถเปิดได้
ในมุมมองของผมที่เข้ามาเรียนก็อุทานในใจ "อย่างนี้ก็ได้เหรอวะ เปิดหลักสูตรมาแล้วไม่พร้อมจะเปิดทำมะเขืออะไรฟะ !!! "
แต่ก็เป็นในช่วงที่ผมได้เริ่มเข้ามาเรียนในสาขานี้แล้ว ผมก็คงทำอะไรไม่ได้
ในส่วนของสาขานั้น
ผมกับเพื่อน ๆ เคยเขียนจดหมายร้องเรียนไปถึงอธิการบดีด้วยนะครับ พวกเรื่องห้องเรียนห้องซ้อม อุปกรณ์อะไรพวกนั้น แต่เขาก็ส่งมาให้ทางคณะตรวจสอบ มันก็เลยลงเอยที่ว่าไม่มีการแก้ไขอะไร
ผมกับเพื่อน ๆ ก็โดนอาจารย์ในสาขานี้เรียกไปคุยเรื่องที่เขียนจดหมายร้องเรียนนี้ด้วย แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
อาจารย์เขาก็มักจะพูดว่าสาขานี้พึ่งเปิดมาได้ไม่นาน มันก็ได้แค่นี้แหละ สมัยก่อนตอนเริ่มตั้งคณะวิจิตรศิลป์ขึ้นมาก็ต้องช่วยกันหา ใช้สถานที่หรือของเท่าที่มีอะไรเทือกนั้น
ผมอยากจะตะโกนบอกเหลือเกินว่า สมัยนั้นกับสมัยนี้มันเทียบกันไม่ได้ ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ต้องเปิดก็ได้ เหมือนโดนหลอกมาเรียนอ่ะครับ
ผมเคยถามหัวหน้าสาขานะครับ เรื่องที่สายดนตรีควรมีวิชาปฎิบัติมากกว่านี้
แต่แกบอกมาว่า "สาขาดนตรีและการแสดง เราไม่เน้นวิชาปฏิบัติ จึงไม่มีวิชาปฏิบัติในหลักสูตร"
นักดนตรีกับนักแสดงไม่เน้นปฎิบัติแล้วให้เน้นอะไรวะ ? ทฤษฎีก็ไม่ได้แน่นอะไรมาก แล้วบอกว่าเน้นวิชาการ 5555+
ถ้าเอาไปเทียบกับมหาลัยอื่นคิดว่าไม่น่ารอด คิดดูครับ ในวิชาบังคับไม่มีประวิติศาสตร์ดนตรีให้เรียนด้วยซ้ำ อาจารย์สายดนตรีพึ่งจะขอเปิดวิชาประวัติศาสตร์ดนตรีให้ แต่ไม่นับเป็นตัวเมเจอร์ แต่เป็นตัวฟรีหรือตัวอิสระแทน งงไหมล่ะ
แล้วอาจารย์ดนตรีในสาขานี้ที่จริงมีความรู้กันทุกคนนะครับ จบป.เอก กันตั้งหลายคน แต่เอามาสอนอะไรที่แบบเด็ก ๆ มาก
อย่างเช่น เบสิคเปียโน เอาอาจารย์มาสอนโดยที่คนในสาขาต้องเรียนทุกคน แล้วเพื่อนผมหลายคนก็มาในสายการแสดง ไม่ได้มีความสามารถด้านดนตรีอะไรมาก พอโดนบังคับเรียนอย่างนี้ก็ลำบากครับ ทำให้อาจารย์ต้องสอนแบบที่เด็ก ๆ ฝึกเล่นเปียโนเขาเรียนกันคิดสภาพนะครับ เอาอาจารย์ ป.เอก มาสอนเปียโนแบบเด็ก ๆ อ่ะครับ โด เร มี 5555+
ผมได้คุยกับอาจารย์ในสาขาหลายท่าน ทั้งในด้านดนตรีและการแสดง ผมรู้ได้เลยว่าอาจารย์เหล่านั้นมีความรู้จริง ๆ (อาจจะยกเว้นบางท่านไว้)
และพวกเขาก็พยายามจะสอนในสิ่งที่ตนรู้และถนัด ความคิดพวกเขาไม่ได้แย่เลยนะครับ แต่อาจจะไม่เปิดกว้างต่อสาขานี้มากพอที่เป็นทั้งดนตรีและการแสดง บางทีก็มีความอคติมาทำให้ไม่สามารถปรับความเข้าใจกันได้ ผมก็เสียดายตรงนี้เหลือเกิน
เรื่องภายในมันเยอะครับ ถ้าพิมพ์ลงจริงมันจะยาวถึงยาวมาก ๆ
ที่ผมเสียใจเรื่องเดียวคือเรื่องจดหมายที่ส่งไปให้อธิการบดีนี่แหละครับ มันรู้สึกผิดหวังมากเลย
ในความจริงผมไม่ได้ต้องการให้มันเปลี่ยนแปลงในทันทีหรอกครับ ค่อย ๆ เปลี่ยนก็ได้ แล้วบอกนักศึกษาในสาขาให้รู้ด้วย
พึ่งพากันและกันน่ะครับ เข้าใจไหม แต่นี่คือไม่มีการเปลี่ยนอะไรทั้งสิ้น ไม่มีการแจ้งอะไรเกี่ยวกับจดหมายด้วย
ผมคิดว่าควรเปลี่ยนชื่อหลักสูตรเป็นการแสดงอย่างเดียวไปเลยน่าจะดีกว่าครับ พวกคุณที่เปิดหลักสูตรสาขานี้ขึ้น พวกคุณดูถูกวิชาชีพดนตรีมากไปจริง ๆ
คิดว่าเรียนแค่นี้แล้วเอาไปเทียบกับมหาวิทยาลัยอื่นได้ไหมครับ แล้วพวกผมจะได้อะไรจากตรงนี้ไปบ้าง คิดสิคิด!!!
ไม่ใช่บอกว่า 15,000 ก็ได้แค่นี้แหละ มันไม่ใช่ป่าววะ
หัวร้อนๆๆๆ
พอก่อนแล้วกันครับ เอาเป็นว่าผมมาบ่นให้ฟังละกัน
อยากรู้อะไรเกี่ยวกับสาขานี้ก็ถามได้นะครับ
ปล. ถึงน้องๆที่จะมาสมัครเรียนที่นี่ สาขาศิลปะการดนตรีและการแสดง ถ้าเป็นน้องๆสายดนตรี พี่แนะนำว่าอย่ามาเลยครับ เสียเวลาชีวิต
ส่วนสายการแสดงผมไม่กล้าแนะนำ เพราะผมไม่ใช่ผู้มีความรู้ด้านนี้ ลองถามคนรู้จักหรืออาจารย์ที่รู้เรื่องพวกนี้ดูครับ แต่สายการแสดงจะได้ปฎิบัติเยอะกว่าสายดนตรีแน่นอนครับไม่ต้องห่วง
ปล. 2 หลังจากกระทู้นี้ไป ชีวิตในมหาลัยของผมอาจจะลำบากขึ้นอีกเป็นเท่าตัวก็เป็นได้ 555+
ความแปลกประหลาดของหลักสูตรและสาขาศิลปะการดนตรีและการแสดงของ มช.
ตอนแรกตัวผมนั้นเข้ามาสาขานี้เนื่องจากเห็นว่าสาขานี้มีดนตรี
แต่ตอนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับหลักสูตรทางสายดนตรีเท่าไรว่ามันควรเป็นยังไง
การที่นักศึกษาคนนึงเข้ามาเรียนในสาขาที่ตนเองคิดว่าจะสามารถศึกษาในสิ่งที่ตนสนใจและนำไปใช้ต่อในอนาคตของตนเองได้จึงเลือกเข้ามาสาขานี้
แต่กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่หลักสูตรและสาขามอบให้มันช่างไม่คุ้มค่าเงินที่เสียไปเลยแม้แต่น้อย
ถามว่า ถ้าไม่โอเคแล้วจะเรียนต่อสาขานี้ไปทำไม
คำตอบของผมคงเป็นเรื่องเกี่ยวกับทางครอบครัวนั่นแหละครับ
ผมที่หวังว่าจะได้เรียนดนตรีจริง ๆ จัง ๆ กับเขาบ้าง ก็เฟลเล็กน้อย แต่ในหลักสูตรก็มีชื่อวิชาทางด้านดนตรีที่เปิดสอนอยู่ ดูแล้วน่าสนใจไม่ใช่น้อย
เราลองมาดูคำอธิบายเกี่ยวกับหลักสูตรกันครับ
จะเห็นได้ว่าตัวหลักสูตรไม่ได้บอกว่าจะผลิตนักดนตรีออกมาแต่เป็นผู้ที่มีความรู้ในด้านพวกนี้ แต่ตรงที่บอกว่าอาชีพที่สามารถประกอบได้หลังจากสำเร็จการศึกษาไปนั้น มีบอกว่าศิลปินนักดนตรี ผมก็เลยแปลกใจ วิชาปฎิบัติในหลักสูตรก็มีนิดเดียว ทฤษฎียิ่งน้อยเข้าไปอีก แถมวิชาไม่ต่อเนื่องกันอีก จากวิชาพื้นฐานแล้วก็ข้ามมาขั้นสูงเลย
จากที่เห็นวิชาสายดนตรีก็ไม่ได้น้อยไปกว่าสายการแสดงเลย แต่ถ้าพวกคุณที่ได้เรียนหลักสูตรดนตรีในมหาวิทยาลัย คงจะเริ่มเข้าใจความแปลกประหลาดแล้วสินะครับ
ผมอยากจะบอกว่าวิชาตัวเอกเลือกที่เปิดสอนนั้นมีบางตัวที่ไม่สามรถเปิดสอนได้จริง ๆ ครับ ด้วยความไม่พร้อมของบุคลากร(อาจารย์ในสาขา)และสถานที่ทำให้ไม่สามารถเปิดได้
ในมุมมองของผมที่เข้ามาเรียนก็อุทานในใจ "อย่างนี้ก็ได้เหรอวะ เปิดหลักสูตรมาแล้วไม่พร้อมจะเปิดทำมะเขืออะไรฟะ !!! "
แต่ก็เป็นในช่วงที่ผมได้เริ่มเข้ามาเรียนในสาขานี้แล้ว ผมก็คงทำอะไรไม่ได้
ในส่วนของสาขานั้น
ผมกับเพื่อน ๆ เคยเขียนจดหมายร้องเรียนไปถึงอธิการบดีด้วยนะครับ พวกเรื่องห้องเรียนห้องซ้อม อุปกรณ์อะไรพวกนั้น แต่เขาก็ส่งมาให้ทางคณะตรวจสอบ มันก็เลยลงเอยที่ว่าไม่มีการแก้ไขอะไร
ผมกับเพื่อน ๆ ก็โดนอาจารย์ในสาขานี้เรียกไปคุยเรื่องที่เขียนจดหมายร้องเรียนนี้ด้วย แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
อาจารย์เขาก็มักจะพูดว่าสาขานี้พึ่งเปิดมาได้ไม่นาน มันก็ได้แค่นี้แหละ สมัยก่อนตอนเริ่มตั้งคณะวิจิตรศิลป์ขึ้นมาก็ต้องช่วยกันหา ใช้สถานที่หรือของเท่าที่มีอะไรเทือกนั้น
ผมอยากจะตะโกนบอกเหลือเกินว่า สมัยนั้นกับสมัยนี้มันเทียบกันไม่ได้ ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ต้องเปิดก็ได้ เหมือนโดนหลอกมาเรียนอ่ะครับ
ผมเคยถามหัวหน้าสาขานะครับ เรื่องที่สายดนตรีควรมีวิชาปฎิบัติมากกว่านี้
แต่แกบอกมาว่า "สาขาดนตรีและการแสดง เราไม่เน้นวิชาปฏิบัติ จึงไม่มีวิชาปฏิบัติในหลักสูตร"
นักดนตรีกับนักแสดงไม่เน้นปฎิบัติแล้วให้เน้นอะไรวะ ? ทฤษฎีก็ไม่ได้แน่นอะไรมาก แล้วบอกว่าเน้นวิชาการ 5555+
ถ้าเอาไปเทียบกับมหาลัยอื่นคิดว่าไม่น่ารอด คิดดูครับ ในวิชาบังคับไม่มีประวิติศาสตร์ดนตรีให้เรียนด้วยซ้ำ อาจารย์สายดนตรีพึ่งจะขอเปิดวิชาประวัติศาสตร์ดนตรีให้ แต่ไม่นับเป็นตัวเมเจอร์ แต่เป็นตัวฟรีหรือตัวอิสระแทน งงไหมล่ะ
แล้วอาจารย์ดนตรีในสาขานี้ที่จริงมีความรู้กันทุกคนนะครับ จบป.เอก กันตั้งหลายคน แต่เอามาสอนอะไรที่แบบเด็ก ๆ มาก
อย่างเช่น เบสิคเปียโน เอาอาจารย์มาสอนโดยที่คนในสาขาต้องเรียนทุกคน แล้วเพื่อนผมหลายคนก็มาในสายการแสดง ไม่ได้มีความสามารถด้านดนตรีอะไรมาก พอโดนบังคับเรียนอย่างนี้ก็ลำบากครับ ทำให้อาจารย์ต้องสอนแบบที่เด็ก ๆ ฝึกเล่นเปียโนเขาเรียนกันคิดสภาพนะครับ เอาอาจารย์ ป.เอก มาสอนเปียโนแบบเด็ก ๆ อ่ะครับ โด เร มี 5555+
ผมได้คุยกับอาจารย์ในสาขาหลายท่าน ทั้งในด้านดนตรีและการแสดง ผมรู้ได้เลยว่าอาจารย์เหล่านั้นมีความรู้จริง ๆ (อาจจะยกเว้นบางท่านไว้)
และพวกเขาก็พยายามจะสอนในสิ่งที่ตนรู้และถนัด ความคิดพวกเขาไม่ได้แย่เลยนะครับ แต่อาจจะไม่เปิดกว้างต่อสาขานี้มากพอที่เป็นทั้งดนตรีและการแสดง บางทีก็มีความอคติมาทำให้ไม่สามารถปรับความเข้าใจกันได้ ผมก็เสียดายตรงนี้เหลือเกิน
เรื่องภายในมันเยอะครับ ถ้าพิมพ์ลงจริงมันจะยาวถึงยาวมาก ๆ
ที่ผมเสียใจเรื่องเดียวคือเรื่องจดหมายที่ส่งไปให้อธิการบดีนี่แหละครับ มันรู้สึกผิดหวังมากเลย
ในความจริงผมไม่ได้ต้องการให้มันเปลี่ยนแปลงในทันทีหรอกครับ ค่อย ๆ เปลี่ยนก็ได้ แล้วบอกนักศึกษาในสาขาให้รู้ด้วย
พึ่งพากันและกันน่ะครับ เข้าใจไหม แต่นี่คือไม่มีการเปลี่ยนอะไรทั้งสิ้น ไม่มีการแจ้งอะไรเกี่ยวกับจดหมายด้วย
ผมคิดว่าควรเปลี่ยนชื่อหลักสูตรเป็นการแสดงอย่างเดียวไปเลยน่าจะดีกว่าครับ พวกคุณที่เปิดหลักสูตรสาขานี้ขึ้น พวกคุณดูถูกวิชาชีพดนตรีมากไปจริง ๆ
คิดว่าเรียนแค่นี้แล้วเอาไปเทียบกับมหาวิทยาลัยอื่นได้ไหมครับ แล้วพวกผมจะได้อะไรจากตรงนี้ไปบ้าง คิดสิคิด!!!
ไม่ใช่บอกว่า 15,000 ก็ได้แค่นี้แหละ มันไม่ใช่ป่าววะ
หัวร้อนๆๆๆ
พอก่อนแล้วกันครับ เอาเป็นว่าผมมาบ่นให้ฟังละกัน
อยากรู้อะไรเกี่ยวกับสาขานี้ก็ถามได้นะครับ
ปล. ถึงน้องๆที่จะมาสมัครเรียนที่นี่ สาขาศิลปะการดนตรีและการแสดง ถ้าเป็นน้องๆสายดนตรี พี่แนะนำว่าอย่ามาเลยครับ เสียเวลาชีวิต
ส่วนสายการแสดงผมไม่กล้าแนะนำ เพราะผมไม่ใช่ผู้มีความรู้ด้านนี้ ลองถามคนรู้จักหรืออาจารย์ที่รู้เรื่องพวกนี้ดูครับ แต่สายการแสดงจะได้ปฎิบัติเยอะกว่าสายดนตรีแน่นอนครับไม่ต้องห่วง
ปล. 2 หลังจากกระทู้นี้ไป ชีวิตในมหาลัยของผมอาจจะลำบากขึ้นอีกเป็นเท่าตัวก็เป็นได้ 555+