เราคิดมากไปเองหรือเปล่า

เพื่อนร่วมงานเป็นผู้ชายเอเชียชวนเราไปกินเหล้า เขาเคยชวนหลายครั้งแต่เราจะบ่ายเบี่ยงมาตลอด ครั้งนี้เค้ามาชวนเราก็เลยตอบตกลงไปเพราะเราเกรงใจ  อีกอย่างเวลาที่ปฎิเสธเขาไปมักชอบพูดประมาณว่าเราไม่เห็นว่าเค้าเป็นเพื่อนไม่มีใครอยากครบเค้า พอเราตกลงไปเค้าให้เราเลือกสถานที่ซึ่งเราเลือกสถานที่สารธณะตอนกลางคืนที่ค่อนข้างมีคนพรุกพร่าน  เพราะเราเป็นผู้หญิงอีกอย่างเราจะได้ไม่รู้สึกอึดอัดด้วย แต่เค้าก็บอกว่าคนเยอะเกินไปเราเลยเปลี่ยนเป็นร้านอาหารแทนเค้าก็บอกอีกว่าไม่เอาเดี๋ยวเจอคนที่ทำงานจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดแล้วเอาไปนินทา  เค้าเลยเสนอว่าไปที่คอนโดเค้าแทนเราเลยปฎิเศษทันที เค้าก็รีบออกตัวทันทีว่าเราแค่ไปดื่มไปคุยกัน แต่เราโลกไม่สวยเราคิดว่ายังไงมันก็ไม่ปลอดภัยกับตัวเรา อีกอย่างเราไม่อยากไว้ใจใครอยากคิดอะไรที่มันรอบครอบดีกว่าไม่อยากเสียใจทีหลัง แต่เค้าก็ยังจะมารบเร้าให้เราไปให้ได้ เราก็เลยหาเหตุผลปฎิเสษเค้าไป เขาก็จะส่งข้อความมาถามตลอดว่าเรากลัวเค้าหรอหรือว่าเราคิดมากเรื่องที่เค้าชวนเราไปห้อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอเล่ารายละเอียดว่าผู้ชายคนนี้มีตำแหน่งระดับหัวหน้าในแผนกเรา แต่ไม่ได้เป็นหัวหน้าเราโดยตรง ซึ่งเค้าจะสนิทกับระดับหัวหน้าด้วยกัน เลยทำให้มีไม่กี่คนที่จะพูดคุยกับเค้าส่วนใหญ่จะคุยกันเรื่องงาน แล้วด้วยนิสัยส่วนตัวหัวหน้างานคนนี้จะค่อนข้างเอาแต่ใจและวางอำนาจ แต่กับเราจะสามารถพูดคุยทักทาย คุยเรื่อยทั่วไปได้ซึ่งทำให้เราสนิทกันระดับหนึ่งในที่ทำงาน ซึ่งเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่ที่เราพูดคุยกับเขาขอบอกตรงๆ เราเห็นว่าเขาไม่ค่อยมีเพื่อนในที่ทำงานจึงพูดคุยตามมารยาท  โดยปกติเราจะไม่ชอบไปเที่ยวไหนกับเพื่อนร่วมงาน นอกจากจะมีคนมาชวนแล้วไปตามมารยาทซึ่งจะไม่บ่อย
         เราควรจะแก้ปัญหานี้ยังไงดีเพราะตอนนี้เราเจอเค้าที่ทำงานเรารู้สึกอึดอัดมาก แต่ก็ต้องพยายามทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะไม่อยากทำให้มันเป็นเรื่อง อีกอย่างถ้าเค้าบริสุทธิใจจริงจะกลายเป็นว่า เรากล่าวหาและใส่ร้ายเค้าหรือเปล่า ในใจเราตอนนี่ก็พยายามคิดว่าหรือเป็นเพราะต่างวัฒนธรรมต่างภาษาเลยทำให้เราเข้าใจเค้าผิด เค้าเป็นเพื่อนร่วมงานและหัวหน้างานที่เป็นมิตรกับเราดีคนหนึ่งในที่ทำงานนะ
       ปล.ที่ต้องเล่าเยอะคืออยากให้ทุกคนเข้าใจความรู้สึกเรา ตอนนี้เราค่อนข้างจิตตกมาก