เรา อายุ 26 ค่ะ โสดได้เกือบ 2 เดือนเพราะเพิ่งเลิกกับแฟนที่เด็กกว่า 2 ปี เพราะเค้ามีคนใหม่ค่ะ เป็นคนที่ทำงานเดียวกันที่อายุ 31 ปีและมีลูกติดคนนึง (เป็นที่โด่งดังในโรงงาน)
เรารู้เรื่องนี้มาหลายเดือนแต่ไม่ถามมากมาย จนมีทั้งเพื่อนโทรมาเตือน ทั้งจับพิรุจได้ จนวันสุดท้ายที่จะจากกัน เราตัดสินใจล็อคอินไลน์ผ่านคอม จนเห็นทุกอย่างที่เค้าคุยกัน ประมาณว่า "รออีกหน่อย ทนอีดนิด อุปสรรคมีไว้ให้ผ่าน" ซึ่งทางฝ่ายหญิงให้เค้ามาเคลียกับเราให้จบเถอะ เรานั่งอ่านไป อ่านแบบเรียลไทม์เลยค่ะ น้ำตานองหน้ามาก จนทนไม่ไหวเพราะเจ็บมากเลยตัดปัญหาให้เค้าไปอยู่กันอย่างมีความสุข
แต่ประเด็นคือ ถ้าจากกันแบบเกลียดกันเลย เราจะลืมมันได้ง่ายกว่า แต่เราดันรักเค้ามากไป อยากให้เค้าเจอแต่สิ่งดีๆ ทั้งที่เค้าทำเราเจ็บ เอารถเราไปขับให้ผู้หญิงคนอื่นนั่ง ทั้งที่เราสร้างความทรงจำด้วยกันมา จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเราต้องเสียสละอะไรบ้างเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน แต่กลับบอกว่าเราอยู่ได้อยู่แล้ว เราเก่ง เราเข้มแข็ง ใช่สิ๊!!!
แต่เราอวยพรเค้านะคะ ไม่ได้สาบแช่งหรืออะไรทั้งนั้น ยังคงเป็นเพื่อนในเฟสและในไลน์ค่ะ เพราะมีหนี้สินที่ต้องใช้ร่วมกันอยู่อีกนิดหน่อยจึงยังตัดให้ขาดไปเลยไม่ได้ เห็นไปเที่ยวกับที่ทำงานถ่ายรูปคู่กัน เปลี่ยนรูปไลน์เป็นรูปคู่ เราพยายามไม่ส่อง ยิ่งส่องยิ่งเจ็บ และเลิกกดติดตาม
วิธีที่เราใช้ ไม่รู้ว่าช่วยได้มั้ย แต่เราจะระบายกับเพื่อนสนิท ชวนมันเล่น ROV ขับรถแบบสนุกสนาน แหกปากได้ตามใจ จนบางครั้งติดไฟแดงจนคันข้างๆมอง ไม่โพสอะไรที่ทำให้ตัวเองดูหน้าสงสาร คุยกับยิ้มกับตัวเองในกระจก (อันนี้เริ่มบ้าเลเวล 1)
ปล.พยายามดูแลตัวเองสุดๆเลยค่ะ เพราะกำลังใกล้เรียนจบ
เพื่อนๆ มีวิธีไหนกันบ้างค่ะ ที่ทำให้เราดึงตัวเองขึ้นมา จากความรู้สึกที่แปรปรวน ไว้จะเอาไปใช้เป็นแนวทางต่อไป >3<
มีวิธีอะไรกันบ้างค่ะ ที่ใช้รับมือกับความเจ็บปวดจากการโดนเท
เรารู้เรื่องนี้มาหลายเดือนแต่ไม่ถามมากมาย จนมีทั้งเพื่อนโทรมาเตือน ทั้งจับพิรุจได้ จนวันสุดท้ายที่จะจากกัน เราตัดสินใจล็อคอินไลน์ผ่านคอม จนเห็นทุกอย่างที่เค้าคุยกัน ประมาณว่า "รออีกหน่อย ทนอีดนิด อุปสรรคมีไว้ให้ผ่าน" ซึ่งทางฝ่ายหญิงให้เค้ามาเคลียกับเราให้จบเถอะ เรานั่งอ่านไป อ่านแบบเรียลไทม์เลยค่ะ น้ำตานองหน้ามาก จนทนไม่ไหวเพราะเจ็บมากเลยตัดปัญหาให้เค้าไปอยู่กันอย่างมีความสุข
แต่ประเด็นคือ ถ้าจากกันแบบเกลียดกันเลย เราจะลืมมันได้ง่ายกว่า แต่เราดันรักเค้ามากไป อยากให้เค้าเจอแต่สิ่งดีๆ ทั้งที่เค้าทำเราเจ็บ เอารถเราไปขับให้ผู้หญิงคนอื่นนั่ง ทั้งที่เราสร้างความทรงจำด้วยกันมา จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเราต้องเสียสละอะไรบ้างเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน แต่กลับบอกว่าเราอยู่ได้อยู่แล้ว เราเก่ง เราเข้มแข็ง ใช่สิ๊!!!
แต่เราอวยพรเค้านะคะ ไม่ได้สาบแช่งหรืออะไรทั้งนั้น ยังคงเป็นเพื่อนในเฟสและในไลน์ค่ะ เพราะมีหนี้สินที่ต้องใช้ร่วมกันอยู่อีกนิดหน่อยจึงยังตัดให้ขาดไปเลยไม่ได้ เห็นไปเที่ยวกับที่ทำงานถ่ายรูปคู่กัน เปลี่ยนรูปไลน์เป็นรูปคู่ เราพยายามไม่ส่อง ยิ่งส่องยิ่งเจ็บ และเลิกกดติดตาม
วิธีที่เราใช้ ไม่รู้ว่าช่วยได้มั้ย แต่เราจะระบายกับเพื่อนสนิท ชวนมันเล่น ROV ขับรถแบบสนุกสนาน แหกปากได้ตามใจ จนบางครั้งติดไฟแดงจนคันข้างๆมอง ไม่โพสอะไรที่ทำให้ตัวเองดูหน้าสงสาร คุยกับยิ้มกับตัวเองในกระจก (อันนี้เริ่มบ้าเลเวล 1)
ปล.พยายามดูแลตัวเองสุดๆเลยค่ะ เพราะกำลังใกล้เรียนจบ
เพื่อนๆ มีวิธีไหนกันบ้างค่ะ ที่ทำให้เราดึงตัวเองขึ้นมา จากความรู้สึกที่แปรปรวน ไว้จะเอาไปใช้เป็นแนวทางต่อไป >3<