เขียนกระทู้นี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่ยังเขินอาย ไม่กล้าแสดงความรักต่อพ่อแม่นะคะ
ตัดความอายนั้นทิ้งเสีย และบอกพ่อแม่ของคุณด้วยวิธีไหนก็ได้ ให้ท่านรับรู้ว่าคุณรักและซายซึ้งในพระคุณของท่านอย่างที่สุด ทำมันออกมาจากใจ และทำให้บ่อยที่สุด
เรากล้ารับประกันได้เลยว่าชีวิตคุณจะดีขึ้นแน่นอนค่ะ ..
ต้องออกตัวก่อนว่า ระหว่างพ่อกับแม่.. เรารักแม่มาก เพราะแม่เราใจดี แต่กับพ่อ เราค่อนข้างกลัว และฝังใจมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะถูกพ่อตีโดยไม่มีเหตุผลบ่อยๆค่ะ ตอนเด็กๆ เราจึงเข้าใจว่าพ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้าย และเอาแต่ใจ เราจึงไม่ค่อยอยากใกล้ชิดพ่อเท่าไหร่
เรามีพี่น้องสามคนค่ะ แต่ตอนนี้เหลือเราคนเดียวที่เลี้ยงดูพ่อแม่ เพราะพี่ชายเสียชีวิตแล้ว ส่วนพี่สาวรายได้ไม่แน่นอน และมีภาระต้องเลี้ยงดูลูกๆตั้งสองคน คนโสดอย่างเราเลยดูแลพ่อแม่ได้สะดวกกว่า เมื่อก่อนเราก็น้อยใจนะคะ ว่าทำไมเราจึงต้องเป็นคนเดียวที่รับภาระตรงนี้ แต่ตอนนี้เราภูมิใจมาก และเชื่อ 100%ว่า พ่อแม่คือเนื้อนาบุญอันประเสริฐของลูกค่ะ หากคุณชอบทำบุญสุนทาน บุคคลแรกที่คุณควรนึกถึง คือพระอรหันต์ที่บ้าน ไม่ใช่พระจากวัดทั้ง 9 หรอกนะคะ
ในอดีต ชีวิตเราเจอแต่ความผิดหวังมาตลอดเลยค่ะ ทั้งๆที่ใส่ความพยายามและมุ่งมั่นเต็มร้อย แต่ไม่เคยคว้าอะไรได้เป็นชิ้นเป็นอันเลย เราทำงานหนักมาก เพื่อได้รับความว่างเปล่าเป็นรางวัล เรามีเจ้านายที่หมือนศัตรู คอยบั่นทอนกำลังกายกำลังใจเราอยู่เสมอ เราไม่มีความสุขความสบายใจในชีวิตคู่จนต้องเลิกราในเวลาอันรวดเร็ว เราพบการหลอกลวงครั้งแล้วครั้งเล่าจากคนแปลกหน้า จนอดรู้สึกไม่ได้ว่าทำไมชีวิตมันห่วยขนาดนี้..
เราเคยเป็นลูกสาวที่เย็นชา ถ้าไม่ขลุกอยู่ที่ทำงาน ก็หมกตัวอยู่คนเดียวในห้อง ใช้ชีวิตเพื่อตัวเองท่านั้น ไม่ใส่ใจว่าพ่อแม่อยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า อยากให้เราไปกอด ไปออเซาะ ชวนคุยเรื่องไร้สาระต่างๆในทีวี มากกว่าการที่เราจะเอาเงินให้ทุกเดือนๆเท่านั้น..
เราเชื่อว่าเราทำให้พ่อแม่สบายกายได้ดีมาก แต่เราลืมดูแลเอาใส่ใจให้ท่านสบายใจด้วย .. นั่นก็คงไม่แปลก ว่าทำไมเราจึงไม่มีความสุขในชีวิตสักที มีชีวิตที่ไม่ขาดอะไร แต่ก็ถมไม่เคยเต็ม..
แต่แล้วทุกสิ่งก็เปลี่ยนไปในเวลาเพียงไม่นาน เจ้านายที่เคยร้ายกับเราถูกเชิญให้ออกโดยไม่คาดฝัน ชีวิตค่อยๆดีขึ้นทุกๆด้าน ..
เมื่อเราเริ่มต้นศึกษาการปฎิบัติธรรม.. มีศรัทธาในพระศาสนาและกฎแห่งกรรม มีความเกรงกลัวต่อบาป และอยากที่จะแสดงความกตัญญูต่อบุพการีให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ให้ท่านสบายกายและอบอุ่นใจ ..เราใช้เวลาพูดคุยกับพ่อแม่มากขึ้น นวดขาแม่ทุกเย็น และชวนแม่คุยเรื่องสนุกในทีวี ให้แม่ได้ผ่อนคลาย เราตั้งเจตนาในใจตัวเองให้ถูกต้อง ในการปฎิบัติบูชาพ่อแม่ ไม่คิดว่าสิ่งนี้คือภาระ แต่คิดว่านี้คือโอกาสในการแสดงความรักความกตัญญู และเราโชคดีมากเหลือเกิน ที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เป็นเนื้อนาบุญอันประเสิรฐให้แก่เรา..
แม้ว่าก่อนหน้านี้เราจะยังเขินอายที่จะพูดคุยฉอเลาะพ่อเหมือนที่ทำกับแม่ แต่เราก็ชดเชยด้วยการพยายามหาของอร่อยๆที่พ่ออยากกินให้พ่อเสมอ แม้ว่ามันจะเสียเวลาฝ่ารถติดไปซื้อเป็นชั่วโมง เพื่อก๋วยเตี๋ยวหลอดเพียงถุงเดียว..
แต่พรุ่งนี้จะเป็นวันแรก ที่เรากล้าลุกขึ้นมาแสดงความรักที่มีต่อพ่อให้มากขึ้นอีกขั้น ด้วยการล้างเท้าขอขมาพ่อ ที่ผ่านมาเราทำพิธีนี้กับแม่เท่านั้น ง่ายๆคือเตรียมพานที่มีธูปเทียน ดอกไม้ ปัจจัยใส่ซอง และของที่แม่ชอบไว้ รวมไปถึงเตรียมกะละมังใหม่ไว้ล้างเท้าแม่ แม่เราปลื้มจนร้องไห้ทุกครั้งเลยค่ะ
พ่อเหนื่อยมามากแล้ว กับลูกสาวเฉยเมยคนนี้ เราจะทำให้พ่อรู้ว่าเรารัก และภูมิใจที่เกิดเป็นลูกของพ่อ ทุกความเหนื่อยยากที่พ่อเคยเสียสละเพื่อเรา เรารับรู้ และจะตอบแทนพ่อให้ดีที่สุด จนวันสุดท้ายที่เรากับพ่อได้อยู่ร่วมกัน..
พรุ่งนี้วันพ่อ.. อย่าเขินอายที่จะบอกรักพ่อกันนะคะ
ตัดความอายนั้นทิ้งเสีย และบอกพ่อแม่ของคุณด้วยวิธีไหนก็ได้ ให้ท่านรับรู้ว่าคุณรักและซายซึ้งในพระคุณของท่านอย่างที่สุด ทำมันออกมาจากใจ และทำให้บ่อยที่สุด
เรากล้ารับประกันได้เลยว่าชีวิตคุณจะดีขึ้นแน่นอนค่ะ ..
ต้องออกตัวก่อนว่า ระหว่างพ่อกับแม่.. เรารักแม่มาก เพราะแม่เราใจดี แต่กับพ่อ เราค่อนข้างกลัว และฝังใจมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะถูกพ่อตีโดยไม่มีเหตุผลบ่อยๆค่ะ ตอนเด็กๆ เราจึงเข้าใจว่าพ่อเราเป็นคนอารมณ์ร้าย และเอาแต่ใจ เราจึงไม่ค่อยอยากใกล้ชิดพ่อเท่าไหร่
เรามีพี่น้องสามคนค่ะ แต่ตอนนี้เหลือเราคนเดียวที่เลี้ยงดูพ่อแม่ เพราะพี่ชายเสียชีวิตแล้ว ส่วนพี่สาวรายได้ไม่แน่นอน และมีภาระต้องเลี้ยงดูลูกๆตั้งสองคน คนโสดอย่างเราเลยดูแลพ่อแม่ได้สะดวกกว่า เมื่อก่อนเราก็น้อยใจนะคะ ว่าทำไมเราจึงต้องเป็นคนเดียวที่รับภาระตรงนี้ แต่ตอนนี้เราภูมิใจมาก และเชื่อ 100%ว่า พ่อแม่คือเนื้อนาบุญอันประเสริฐของลูกค่ะ หากคุณชอบทำบุญสุนทาน บุคคลแรกที่คุณควรนึกถึง คือพระอรหันต์ที่บ้าน ไม่ใช่พระจากวัดทั้ง 9 หรอกนะคะ
ในอดีต ชีวิตเราเจอแต่ความผิดหวังมาตลอดเลยค่ะ ทั้งๆที่ใส่ความพยายามและมุ่งมั่นเต็มร้อย แต่ไม่เคยคว้าอะไรได้เป็นชิ้นเป็นอันเลย เราทำงานหนักมาก เพื่อได้รับความว่างเปล่าเป็นรางวัล เรามีเจ้านายที่หมือนศัตรู คอยบั่นทอนกำลังกายกำลังใจเราอยู่เสมอ เราไม่มีความสุขความสบายใจในชีวิตคู่จนต้องเลิกราในเวลาอันรวดเร็ว เราพบการหลอกลวงครั้งแล้วครั้งเล่าจากคนแปลกหน้า จนอดรู้สึกไม่ได้ว่าทำไมชีวิตมันห่วยขนาดนี้..
เราเคยเป็นลูกสาวที่เย็นชา ถ้าไม่ขลุกอยู่ที่ทำงาน ก็หมกตัวอยู่คนเดียวในห้อง ใช้ชีวิตเพื่อตัวเองท่านั้น ไม่ใส่ใจว่าพ่อแม่อยากกินอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า อยากให้เราไปกอด ไปออเซาะ ชวนคุยเรื่องไร้สาระต่างๆในทีวี มากกว่าการที่เราจะเอาเงินให้ทุกเดือนๆเท่านั้น..
เราเชื่อว่าเราทำให้พ่อแม่สบายกายได้ดีมาก แต่เราลืมดูแลเอาใส่ใจให้ท่านสบายใจด้วย .. นั่นก็คงไม่แปลก ว่าทำไมเราจึงไม่มีความสุขในชีวิตสักที มีชีวิตที่ไม่ขาดอะไร แต่ก็ถมไม่เคยเต็ม..
แต่แล้วทุกสิ่งก็เปลี่ยนไปในเวลาเพียงไม่นาน เจ้านายที่เคยร้ายกับเราถูกเชิญให้ออกโดยไม่คาดฝัน ชีวิตค่อยๆดีขึ้นทุกๆด้าน ..
เมื่อเราเริ่มต้นศึกษาการปฎิบัติธรรม.. มีศรัทธาในพระศาสนาและกฎแห่งกรรม มีความเกรงกลัวต่อบาป และอยากที่จะแสดงความกตัญญูต่อบุพการีให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ให้ท่านสบายกายและอบอุ่นใจ ..เราใช้เวลาพูดคุยกับพ่อแม่มากขึ้น นวดขาแม่ทุกเย็น และชวนแม่คุยเรื่องสนุกในทีวี ให้แม่ได้ผ่อนคลาย เราตั้งเจตนาในใจตัวเองให้ถูกต้อง ในการปฎิบัติบูชาพ่อแม่ ไม่คิดว่าสิ่งนี้คือภาระ แต่คิดว่านี้คือโอกาสในการแสดงความรักความกตัญญู และเราโชคดีมากเหลือเกิน ที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เป็นเนื้อนาบุญอันประเสิรฐให้แก่เรา..
แม้ว่าก่อนหน้านี้เราจะยังเขินอายที่จะพูดคุยฉอเลาะพ่อเหมือนที่ทำกับแม่ แต่เราก็ชดเชยด้วยการพยายามหาของอร่อยๆที่พ่ออยากกินให้พ่อเสมอ แม้ว่ามันจะเสียเวลาฝ่ารถติดไปซื้อเป็นชั่วโมง เพื่อก๋วยเตี๋ยวหลอดเพียงถุงเดียว..
แต่พรุ่งนี้จะเป็นวันแรก ที่เรากล้าลุกขึ้นมาแสดงความรักที่มีต่อพ่อให้มากขึ้นอีกขั้น ด้วยการล้างเท้าขอขมาพ่อ ที่ผ่านมาเราทำพิธีนี้กับแม่เท่านั้น ง่ายๆคือเตรียมพานที่มีธูปเทียน ดอกไม้ ปัจจัยใส่ซอง และของที่แม่ชอบไว้ รวมไปถึงเตรียมกะละมังใหม่ไว้ล้างเท้าแม่ แม่เราปลื้มจนร้องไห้ทุกครั้งเลยค่ะ
พ่อเหนื่อยมามากแล้ว กับลูกสาวเฉยเมยคนนี้ เราจะทำให้พ่อรู้ว่าเรารัก และภูมิใจที่เกิดเป็นลูกของพ่อ ทุกความเหนื่อยยากที่พ่อเคยเสียสละเพื่อเรา เรารับรู้ และจะตอบแทนพ่อให้ดีที่สุด จนวันสุดท้ายที่เรากับพ่อได้อยู่ร่วมกัน..