เมื่อก่อนเราจะเป็นคนที่ไม่ค่อยอะไรกับชีวิต ง่ายๆ ไม่จริงจัง ไม่เคยคาดหวังกับอะไร ไม่กลัวเรื่องความตาย
ไม่มีความทะยานอยากอะไรเลย แบบเลื่อนลอยมาก คิดแค่ว่าใช้ชีวิตให้มีความสุขไปวันๆ ก็พอ
แต่พอมีลูก เราก็กลายเป็นคนคิดมากกลัวไปทุกอย่าง อย่างแรกคือกลัวตาย
กลัวจน กลัวว่าลูกต้องลำบากกลัวนั่นกลัวนี่ไปหมด แบบนี้ผิดปกติใหมและควรจัดการความคิดตัวเองยังไงดี
ผิดปกติไหมพอมีลูกแล้วกลายเป็นคนคิดมากฟุ้งซ่าน
ไม่มีความทะยานอยากอะไรเลย แบบเลื่อนลอยมาก คิดแค่ว่าใช้ชีวิตให้มีความสุขไปวันๆ ก็พอ
แต่พอมีลูก เราก็กลายเป็นคนคิดมากกลัวไปทุกอย่าง อย่างแรกคือกลัวตาย
กลัวจน กลัวว่าลูกต้องลำบากกลัวนั่นกลัวนี่ไปหมด แบบนี้ผิดปกติใหมและควรจัดการความคิดตัวเองยังไงดี