พอดี ไม่นานมานี้ มีเรื่องคัดค้านการกระทำของแม่ค่ะ
น้องชายคนเล็กอยู่ต่างประเทศกับภรรยา
แม่ไม่ชอบลูกสะใภ้ค่ะ พยายามกีดขวางไม่ให้ทั้งคู่แต่งงานกันมานานแล้ว
ทั้งคู่คบกันสืบกว่าปี กว่าจะได้แต่งงานกัน
แม่มักจะบอกญาติๆ และคนอื่นๆ ว่าลูกสะใภ้ไม่ดี หาว่า เธอมีชายอื่นบ้าง และแม่ของเธอก็เป็นผู้หญิงไม่ดี มีหลายสามีบ้าง
ซึ่ง ทุกอย่างนั้น ไม่มีหลักฐานชัดเจน และแม่เองก็ไม่ได้ใกล้ชิดพวกเขา เพียงแค่ แม่ไม่ชอบให้ลูกชายมีคนรัก
ลูกชายสองคน รักผู้หญิงไหนไม่ได้เลย แม่จะขวางตลอด
สำหรับเรา ผู้หญิงคนนี้ สุภาพ เรียบร้อย ดูธรรมชาติ ไม่แต่งตัวนัก และเป็นคนรักการเรียน
จบปริญญาเอก ทางสายงานการพยาบาล ค่ะ
คุณแม่ของเธอ ก็ไม่ใช่ผู้หญิงไม่ดีอะไร เป็นถึงอาจารย์ด้วย
สาเหตุที่ แม่กล่าวหาว่า ภรรยาของน้องมีผู้ชายอื่น ก็แค่ แม่ไปเห็นรูปเธอ ในอัลบั้มภาพของน้องชาย
เป็นรูปที่เธอถ่ายภาพกับเพื่อนๆร่วมรุ่นเรียนมหาลัย มีเพื่อนชายคนหนึ่ง อยู่ใกล้เธอ
แม่ก็เลยเอาสิ่งนี้ อ้างไปเอง ว่านี่คงมีอะไรกัน และยังไปเล่าให้ญาติๆหลายคนฟัง
น้องชายเรียนจบ และทำงานที่ต่างประเทศมาหลายปีแล้วค่ะ
แฟนเค้าก็ไปๆมาๆ สิบกว่าปี ที่เค้ารักกัน จนตัดสินใจแต่งงานกัน โดยแม่ขวางไม่ทัน
แต่แม่มักจะโกรธ ที่ลูกชาย ต้องเอาเงินเลี้ยงดูในครอบครัวเขา ทั้งที่น้องชายก็ให้เงินแม่ใช้ด้วยทุกเดือน
แต่แม่ไม่ชอบที่น้องชายแบ่งเงินให้ภรรยาใช้จ่ายในบ้านด้วย
หลังแต่งงาน ภรรยาก็ย้ายไปด้วย และทำงานที่นั่น

มาถึงตอนนี้ แม่เอาอาการไม่สบายของตัวเอง บังคับให้น้องชายกลับมาอยู่เมืองไทย
ทั้งที่ ภรรยาน้องมาด้วยไม่ได้ เพราะต้องทำงานที่ต่างประเทศ และเธอเองก็ต้องจ่ายค่าเล่าเรียนให้หลานๆของเธอ
เราบอกแม่ว่า อย่าให้สามีภรรยาเค้าแยกกันเลย เดี๋ยวจะกลายเป็นบาป
แต่แม่ก็โกรธที่เราคัดค้าน แม่บอกว่า แม่เป็นคนตั้งท้อง คลอดลูกออกมา แม่ไม่บาป
อยากให้ลูกทำอะไร ลูกก็ต้องทำ
อีกกรณี ของน้องชายอีกคน คนนี้เป็นหมอ แม่ขวางคนรัก ตีแตกไปทุกราย จนน้องท้อ ไม่คบกับใครอีก
ทุ่มเทรักษาคนไข้ จนบางทีแม่รำคาญ สั่งให้น้องละคนไข้ มาให้เวลาที่บ้าน
และเหมือนเดิม แม่บอกว่า ทำเพื่อแม่ ทิ้งคนเจ็บที่เป็นคนอื่น ไม่ใช่เรื่องปาบ
แม่มีสิทธิ์ เพราะคลอดลูกออกมา
เราฟังคำเหล่านี้บ่อยมาก จนสงสัยแล้วค่ะว่า แม่มีสิทธิ์ โดยที่ไม่มีบาปเลยใช่ไหม?
ขอความคิดเห็นในทางธรรมค่ะ