#น้องปันปันกับการปั่นจักรยาน 2 ล้อ
ปันปันในวัย 3 ขวบ 5 เดือน วันนี้สามารถปั่นจักรยาน 2 ล้อได้เอง แม้ระยะทางจะไม่ไกลมาก
แต่ทักษะในการควบคุมรถ ถือว่าดีมาก รวมถึงการบังคับทิศทาง สามารถเลี้ยวเองได้
อันนี้แม่อึ้งไปเหมือนกันไม่คิดว่าจะทำได้ เพราะแค่ปั่นทางตรงก็ถือว่ายากแล้วสำหรับวัยของลูก

จักรยาน 2 ล้อคันนี้ คุณย่าซื้อให้น่าจะประมาณ 7 เดือนแล้ว ช่วงแรกปันปันเห่อมาก เพราะเคยแต่ขอเล่นของเด็กแถวบ้าน
ซึ่งได้สัมผัสแค่นิดเดียว หน้าจ๋อยกันไป 555+ พอมีของตัวเองเลยเห่อมาก ปั่นทุกเย็นวันแรกยังขัดๆ ได้ครึ่งรอบ
ผ่านไป 2-3 วันก็ปั่นได้คล่อง แต่ด้วยความที่ชอบซิ่งเพราะชินกับจักรยานทรงตัว บวกกับรถที่มีน้ำหนักค่อนข้างมาก
คิดว่าจะเอาอยู่แต่ไม่จ้า 555+ ทำให้ล้มเทกระจาดอยู่หลายครั้ง ทำให้เริ่มขยาดจักรยาน 2 ล้อ เพราะตั้งแต่ไถจักรยานทรงตัว
ปันปันไม่เคยล้มแรงๆเลย แถมบ่นกับแม่อยู่หลายครั้งว่ามันช้ามาก ขี่ไม่ค่อยไป รถมันหนักจังไม่เร็วเลย บลาๆ..
ทำให้เห่อได้อาทิตย์เดียวเท่านั้น!!! และไม่จับอีกเลย

ผ่านมา 4 เดือนมาจับอีกครั้ง เพราะน้องระมิงค์มาบ้านแล้วเอามาขี่ เลยเอามาปั่นเล่นมากขึ้น อาทิตย์นึง 2-3 ครั้ง
วนรอบหมู่บ้าน ปั่นคล่องขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังชอบจักรยานทรงตัวอยู่เหมือนเดิม

สัก 2 อาทิตย์ก่อนแม่เลยอยากลองของ ชวนพ่อถอดล้อข้างกันเถอะ พอถอดออกขาไม่ถึงพื้นจ้า ยันไม่อยู่
แต่ไหนๆก้ถอดแล้ว ลองดูๆ ให้พ่อจับแฮนด์และเบาะ รอบแรกปั่นได้โอเค ย่ามใจทั้งพ่อทั้งลูก
พ่อประมาท+ลูกมั่นใจในตัวเองเกินไป คนพ่อปล่อยมือ คนลูกปั่นด้วยความรวดเร็ว ล้มสิคะรออะไร!!
หน้าเสียเหลือ 2 นิ้วทั้งคู่ โชคดีที่ล้มไม่แรง แต่ปันปันคงตกใจ ปันปันร้องไห้ ไม่เอาแล้ว
ไม่อยากขี่แล้ว บิ้วยังไงก็ไม่เอา โอเค จบ.. ไม่ปั่นต่อ #วันแรกล้มเหลว

2 อาทิตย์ผ่านไป แม่เห็นควรแก่เวลา มามะแม่จิสอนเอง ปันปันลังเลๆ แม่บอกไม่ต้องกลัว แม่จับตลอด
ล้มเมื่อไรแม่จะจับให้ทัน แม่อยู่ข้างๆเสมอ ปันปันยอมปั่น อธิบายวนไป รอบแรกเกร็งๆ รอบต่อๆไปผ่านไปด้วยดี
แล้วก็มีรอบ 4-5-6.... ต่อไปเรื่อยๆ จนแม่ไม่ไหว นั่งพักเป็นระยะๆ บอกเลอโครตเหนื่อย #วันที่สองเริ่มใหม่อีกครั้ง

#วันที่สามเข้าที่ คือเมื่อวาน แม่เริ่มปล่อยมือ ปล่อยแฮนด์บ้าง ปล่อยเบาะมาก สลับกันไป ปันปันเริ่มเข้าที่เข้าทาง
มีความมั่นใจมากขึ้น ตอนสอนก็ไม่มีอะไร บอกให้จับแฮนด์มั่นๆ มองไปข้างหน้า รถหนักมากไม่เหมือนจักรยานทรงตัว
ต้องตั้งใจให้มากกว่า ปั่นไปเรื่อยๆอย่าหยุด เวลาเลี้ยวตีโค้งกว้างๆ บอกว่าแม่จะปล่อยแล้วนะ ขี่เองได้ไกลพอสมควร

#วันที่สี่ดีงามทำสำเร็จแล้วว เช้านี้ฟิตสุดๆ ทั้งพ่อทั้งลูก เพราะแม่คุยว่าเมื่อวานขี่ได้ไกลแล้ว พ่ออยากเห็น
ไปยืมประแจข้างบ้านขันเบาะให้ต่ำที่สุด ทำให้ปันปันขาถึงพื้นพอดี ไม่ต้องกล้วล้มอีกต่อไป ได้ยินแต่เสียงพ่อลูก
"เย้ๆ เก่งมากๆ ขี่ได้แล้ว" แม่เลยเดินออกไปดู ภาพที่เห็นคือ มนุษย์พ่อปล่อยลูกปั่นจักรยานเองเลยจ้า
นางเดินตามอยู่ข้างๆ ปรบมือให้กำลังใจ คอยจับเป็นระยะๆ

ตอนนี้ปันปันมั่นใจเต็มร้อย ว่าฉันขี่ได้!! ฉันทำได้!! พลาดท่าล้มบ้าง พ่อกับแม่คอยให้กำลังใจ
ล้มกันทุกคนแระลูก พ่อกับแม่ก็เคยล้มมาก่อน กว่าจะขี่เป็นมีรอยแผลฝากมามากมาย

ถึงตอนนี้ยังตื่นเต้นที่ปันปันขี่จักรยาน 2 ล้อได้แล้วเกินความคาดหมายไปมากกก...
งานนี้ยกเครดิตให้จักรยานทรงตัว ทักษะต่างๆ ล้วนได้มาจากการไถจักรยานทรงตัว
พละกำลัง สมาธิ การควบคุมรถและทิศทาง การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า

สุดท้ายยกความดีให้ปันปัน ที่เอาชนะความกลัว มุ่งมั่นพยายาม
จนสามารถปั่นจักรยาน 2 ล้อได้ในที่สุด ใช้เวลาฝึกแค่ 4 วัน
#พ่อกับแม่ภูมิใจในตัวปันปันมากนะคะ
#ขอบคุณมากๆที่ทำให้แม่ยิ้มแก้มแตกได้ในวันนี้

**ขออนุญาตคัดลอกมาจาก Facebook ส่วนตัวนะคะ**
บันทึกของวันที่ 22-11-60
น้องปันปัน =>3y 5m 10d