เราเป็นโรค School Phobia ค่ะ ตั้งแต่จำความได้เลย
พอเป็นโรคนี้กว่าจะรู้ตัวก็ตอนขึ้นม.1ได้ค่ะ เพราะว่าเราไม่สามารถไปโรคเรียนได้เลยจนซ้ำขั้นละวนแบบนี้มา3ปีได้เลยตัดสินใจเรียนกศน.ทางไกลแทน
จำได้ว่าตอนนั้นเราไม่สามารถไปสิ่งที่เรียกว่าโรงเรียนได้เลยแม้แต่เรียนพิเศษใกล้ๆบ้าน(เดินไป3นาทีจากบ้าน)
จนตอนนี้ภายมา6-7ปีเราเริ่มมีปัญหาอีกครั้งในเรื่องของการไปทำงานค่ะ
เราทำฟรีแลนซ์ไปด้วยแล้วก็รับงานสต๊าฟอีเว้นท์บ้างบางครั้ง เพราะเราว่างเลยหาทำไรทำดู
ระหว่างที่ไม่ได้ไปเรียนอยู่แต่ในบ้านค่ะ ไม่ค่อยได้ออกไปไหนเท่าไรอย่างมากก็อาทิตย์ละ2-3ครั้งได้ เพราะคุณแม่เป็นห่วง
ช่วงก่อนจะไปทำงานวันแรกเราจะมักจะนอนไม่หลับค่ะ ทุกครั้งเลยไม่ว่ายังไงก็ไม่หลับ อันนี้เราอาจจะแค่ตื่นเต้นไปเองก็ได้เพราะวันแรกทำงานเสร็จเรากลับบ้านมาเราจะหลับทันที(แหงละ งานใช้แรงงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายัน4ทุ่มบางทีถึงบ้านเที่ยงคืน-ตีสี่5555)
แต่ทั้งวันเราจะทานอะไรไม่ได้เลยค่ะ เพราะถ้าทานจะรู้สึกพะอืดพะอมทันทีเลยทำให้ทำงานลำบาก
พอเป็นงี้เราเลยพ่วงโรคกะเพราะไปด้วย...
จนตอนนี้เรามีความคิดว่าอยากเข้ามหาลัยค่ะ
แต่เรากลัวว่าเราไปแล้วจะสามารถไปเรียนเหมือนอย่างคนปกติได้รึเปล่า
สามารถไปทุกวันได้รึเปล่า จะหยุดอีกไหมเราจะกลัวอีกไหม
จะเวลาเรียนไม่พออีกรึเปล่า ต้องจ่ายค่าซ่อมมหาศาลอีกไหม..
เพราะตอนเวลาเรียนเราขายเราจ่ายค่าซ่อมเวลาเรียนไม่พอไป12000บาทได้ค่ะ (ค่าเทอมราวๆเทอมละ17500ได้)
จนเราคิดไปถึงว่าแล้วงี้เราจะเข้าบริษัท สามารถทำงานได้รึเปล่า
สามารถไปทำงานได้ทุกๆวันตามที่คนปกติเขาทำได้รึเปล่า
เพราะถ้าทำงานน่าจะเข้มงวดกว่านี้ แต่ถ้าเป็นงานที่เราชอบเราจะทำได้ไหม(เราชอบงานสต๊าฟอีเว้นท์+งานเบื้องหลังการบันเทิง ราวๆประสานงานค่ะ)
เลยอยากมาขอคำปรึกษาค่ะว่ามีใครเป็นแล้วมีปัญหาบ้างไหม
หรือเราควรจะไปปรึกษาจิตแพทย์ดีคะ TT
แต่ทางครอบครัวค่อนข้างละเอียดอ่อนกับเรื่องพวกนี้พอพูดว่าอยากไปหาจิตแพทย์คุณแม่ก็จะเริ่มมีความเครียดเหมือนจะร้องไห้ค่ะ
เราเลยไม่กล้าพูดอีกเลยหลังจากที่ไปหาตอนเป็นเด็กตอนหาสาเหตุทำให้รู้ว่าเป็นโรคกลัวโรงเรียน
ปล.ตอนนี้เราอายุ19ค่ะ เรียนกศน.ม.ต้น(ส่วนใหญ่วันสอบชอบตรงกับวันทำงานเลยช้ากว่าคนอื่นค่ะ)
ปลล.ขออนุญาตแทคห้องครอบครัวนะคะ เผื่อคุณพ่อคุณแม่ท่านไหนมีลูกเป็นโรคนี้
มีใครเป็นโรคกลัวโรคเรียน (School Phobia) แล้วโตมามีปัญหาบ้างไหมคะ
พอเป็นโรคนี้กว่าจะรู้ตัวก็ตอนขึ้นม.1ได้ค่ะ เพราะว่าเราไม่สามารถไปโรคเรียนได้เลยจนซ้ำขั้นละวนแบบนี้มา3ปีได้เลยตัดสินใจเรียนกศน.ทางไกลแทน
จำได้ว่าตอนนั้นเราไม่สามารถไปสิ่งที่เรียกว่าโรงเรียนได้เลยแม้แต่เรียนพิเศษใกล้ๆบ้าน(เดินไป3นาทีจากบ้าน)
จนตอนนี้ภายมา6-7ปีเราเริ่มมีปัญหาอีกครั้งในเรื่องของการไปทำงานค่ะ
เราทำฟรีแลนซ์ไปด้วยแล้วก็รับงานสต๊าฟอีเว้นท์บ้างบางครั้ง เพราะเราว่างเลยหาทำไรทำดู
ระหว่างที่ไม่ได้ไปเรียนอยู่แต่ในบ้านค่ะ ไม่ค่อยได้ออกไปไหนเท่าไรอย่างมากก็อาทิตย์ละ2-3ครั้งได้ เพราะคุณแม่เป็นห่วง
ช่วงก่อนจะไปทำงานวันแรกเราจะมักจะนอนไม่หลับค่ะ ทุกครั้งเลยไม่ว่ายังไงก็ไม่หลับ อันนี้เราอาจจะแค่ตื่นเต้นไปเองก็ได้เพราะวันแรกทำงานเสร็จเรากลับบ้านมาเราจะหลับทันที(แหงละ งานใช้แรงงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายัน4ทุ่มบางทีถึงบ้านเที่ยงคืน-ตีสี่5555)
แต่ทั้งวันเราจะทานอะไรไม่ได้เลยค่ะ เพราะถ้าทานจะรู้สึกพะอืดพะอมทันทีเลยทำให้ทำงานลำบาก
พอเป็นงี้เราเลยพ่วงโรคกะเพราะไปด้วย...
จนตอนนี้เรามีความคิดว่าอยากเข้ามหาลัยค่ะ
แต่เรากลัวว่าเราไปแล้วจะสามารถไปเรียนเหมือนอย่างคนปกติได้รึเปล่า
สามารถไปทุกวันได้รึเปล่า จะหยุดอีกไหมเราจะกลัวอีกไหม
จะเวลาเรียนไม่พออีกรึเปล่า ต้องจ่ายค่าซ่อมมหาศาลอีกไหม..
เพราะตอนเวลาเรียนเราขายเราจ่ายค่าซ่อมเวลาเรียนไม่พอไป12000บาทได้ค่ะ (ค่าเทอมราวๆเทอมละ17500ได้)
จนเราคิดไปถึงว่าแล้วงี้เราจะเข้าบริษัท สามารถทำงานได้รึเปล่า
สามารถไปทำงานได้ทุกๆวันตามที่คนปกติเขาทำได้รึเปล่า
เพราะถ้าทำงานน่าจะเข้มงวดกว่านี้ แต่ถ้าเป็นงานที่เราชอบเราจะทำได้ไหม(เราชอบงานสต๊าฟอีเว้นท์+งานเบื้องหลังการบันเทิง ราวๆประสานงานค่ะ)
เลยอยากมาขอคำปรึกษาค่ะว่ามีใครเป็นแล้วมีปัญหาบ้างไหม
หรือเราควรจะไปปรึกษาจิตแพทย์ดีคะ TT
แต่ทางครอบครัวค่อนข้างละเอียดอ่อนกับเรื่องพวกนี้พอพูดว่าอยากไปหาจิตแพทย์คุณแม่ก็จะเริ่มมีความเครียดเหมือนจะร้องไห้ค่ะ
เราเลยไม่กล้าพูดอีกเลยหลังจากที่ไปหาตอนเป็นเด็กตอนหาสาเหตุทำให้รู้ว่าเป็นโรคกลัวโรงเรียน
ปล.ตอนนี้เราอายุ19ค่ะ เรียนกศน.ม.ต้น(ส่วนใหญ่วันสอบชอบตรงกับวันทำงานเลยช้ากว่าคนอื่นค่ะ)
ปลล.ขออนุญาตแทคห้องครอบครัวนะคะ เผื่อคุณพ่อคุณแม่ท่านไหนมีลูกเป็นโรคนี้