วันพุธที่  9 พฤศจิกายน  ที่ผ่านมา หลังจากเลิกเฮียนละ   เฮาก็กลับบ้านตามปกติทุกวันปอเฮากลับมาถึงบ้าน  ฮู้สึกไค่หลับขนาด จึงหลับไป   4 โมงบ่าแลงเกือบ 5 โมงละ  วันนั้นเฮาหลับลึกมากๆๆ ฮุ้สึกบ่าอยากจะตื่นเลย  อยากนอน บ่าอยากลืมตาจะใดบ่าหู้ เเล้ววันนั้น เฮาก็ฝันว่าเฮาไปที่ไหนบ่าหู้สักที่หนึ่ง  ซึ่งคนนักขนาดมากๆๆ มองไปทางไหนก็มีแต่คน แล้วเราก็ไปเจอแม่ยิงคนหนึ่ง งามขนาด งามใบ้งามง่าว  กำลังยะกำกินอยู่ จำได้ว่า มีแกงหน่อไม้ แกงผักหวาน ตำน้ำพริกฮ่อง  มีผักนึ่ง มีปลาทูทอด มันน่ากินขนาด  แล้วยายเฮาก็ดันเข้ามาในห้องเเล้วปลุกเฮาไปเหียก่อนทีแรกก็บ่าอยากตื่นเลย อยากจะหลับต่อแหมสักหงีบอี้    จนยายต้องแหกปากฮ้องเฮาดังขนาด  เฮาสดุ้งตื่นขึ้นมาปอ 2 ทุ่มปายๆละ  เฮาเกี๊ยดขนาดเลย เฮาก็เลยลุกไปผ่อหลังบ้านเผื่อมันมีหยังหื้อกิน เฮาต้องตกใจขนาด กำกินที่เฮาเห็นตางหน้าฮั้นมันเหมือนในฝันเปะๆๆเลย    แล้วยายก็ก่อยเดินมาตางหลังละก็บอกเฮาว่า " ขะใจ่กินข้าวเเล้วล้างถ้วยล้างจ้อนหื้อมันหมดๆ " เวลาเฮาฝันถึงกำกินบ่าใดหน้ะ เฮาก็จะฝันถึงแม่ยิงคนนี้ตลอด แล้วก็มักจะไดกินกับข้าวหยังในฝันตลอดเลย  

#มันอาจจะไร้สาระไปน้อย แต่มันบ่าหู้ว่า เฮาจะเขียนอะหยังลงในกระท็ดี5555 เขียนหยังไปใช้คำบ่าสุภาพ ขอสุมาอภัยณที่นี้ตวยเน้อจ้าว ขอบคุณจ้าว #ขะเจ้าเป็นสาวเหนือเน้อจ้าว