เราเป็นคนนึงที่มีความรักที่ดีมาตลอด มีคนรักที่ซื่อสัตย์ เข้าใจกันและกันที่สุด ดูแลกัน ใส่ใจกัน มอบความสุขต่างๆให้กันและกัน และที่สำคัญเขาดีที่สุด ตลอดเวลาที่ผ่านมาคนนี้แหละที่เราจะใช้ชีวิตด้วย ใช้โลกสวยมากที่ผ่านมา พอมาวันนี้มันไม่ใช่อีกต่อไป
2ปีก่อนที่วันนี้จะมาถึง เราเป็นคนที่มักจะมีความคิดออกจะผู้ใหญ่ มีอะไรก็จะหาข้อขัดแย้ง เผื่อจะมีอะไรหลายๆด้านของปัญหา เราเริ่มใช้อารมณ์มากขึ้นเหมือนคนขาดสติ ใช่ขาดสติ ไม่มีเหตุผล เวลาที่เราจะทะเลาะกัน เราเอาแต่ใช้อารมณ์ เวลาเขาทำไรไม่พอใจ เรามักจะหงุดหงิด ทำไรก็ไม่ได้ดั่งใจ คือเราเป็นคนละเอียด รอบครอบ มากนิดนึง คือถ้าอะไรที่เขาทำแล้วมันไม่เรียบร้อยไม่ได้ดั่งใจ เราก็เอาล่ะ ใส่อารมณ์ ดุเขา อย่างนั่นอย่างนี้ แทนที่เราจะบอกเขาดีๆสอนเขาเบาๆ เราไม่ค่อยฟังเขาพูด ไม่ยอมรับความคิดเขา แย้งตลอดคิดว่าตัวเองถูกมาตลอด ไม่เคยโทษตัวเอง เคยทะเลาะกันสุดท้ายเราก็ไปขอโทษ ช่วงนั้นเหมือนหลอกตัวเอง ว่าเรารู้สึกผิดแล้วเข้าใจแล้ว แล้วเปล่าเลย เราทำร้ายจิดตใจเขามาตั้งแต่วันนั้น โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยสักนิด ความใส่ใจที่เรามีให้เขามันน้อยลง ไม่ค่อยแคร์เขา ไม่ง้อ เพราะคิดว่าเราไม่ผิด ไม่ยอมเขาเลย ไม่ค่อยมีคำหวานๆปลอบใจ แต่ตอนรักยังคงอยู่เสมอ ช่วงนั้นเขาก็บอกเขาเครียด เขาต้องมารับอารมณ์เรา ต้องทน เพราะเราเอาแต่ใส่ทุกอย่างมาที่เขา เขาเยียวยาตัวเองมาตลอดในขณะที่เรานั้นไม่ได้สนใจความรู้สึกอะไรเขาเลย ตอนนั้นเราคิดว่าสิ่งที่ให้มตลอดมันไม่พอหรอหรือเรามีไม่มากพอ หรือยังไง ไม่เคยโทษตัวเองมาตลอด เราทำร้ายจิตใจเขามาทีละนิด ทีละนิด จนมาถึงตอนนี้ ช่วงหลังๆมา เราเพิ่งสังเกตุถึงพฤติกรรมเขาที่เปลี่ยนไป สรุปอย่างที่เราคิดคือ เขาคุยกับคนอื่น เราทะเลาะเรื่องนี้มา 2-3 ครั้งภายในเวลา ไม่ถึงเดือน ได้แต่บอกเขาว่าเขานั้นแหละผิดที่มีคนอื่น เรื่องเดียวที่ขอแค่ไม่มีคนอื่นรักเราคนเดียวทำไม่ได้หรอ เอาแต่โทษเขาว่ามีคนอื่น และ ล่าสุดที่เราทะเลาะกันคือวันสุดท้ายของคำว่าเราสองคน รุนแรงมาก เหมือนจะเป็นบ้า เป็นบ้าแหละ คืนนั้นเราทนไม่ไหวที่เขามีคนอื่น เรากลับบ้าน เล่าให้แม่ฟัง สิ่งเดียวที่แม่พูดกลับมา คือเราเห็นแก่ตัว เรานั่งทบทวนตัวเอง เราเห็นแก่ตัวหรอ เราทั้งรักเขา คนเดียวไม่มีใครเลยนอกจากเขา ทำในสิ่งที่คิดว่ามันดีแก่เขามาตลอด คิดไปคิดมา อยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด เพราะก่อนเราออกไปเขาบอกว่าเขาไม่ไหวแล้วเค้าเหนื่อย เขายังรักเราเสมอแต่เขาเหนื่อยกับความรู้สึก ตอนนั้นเราก็สวนไปว่าเราก็เหนื่อยที่ต้องมาเจอเขาคุยกับคนอื่น คำพูดที่เขาตอบมาคือ เขาไม่เหนื่อยกว่าหรอตลอดเวลา 2 ปีเต็มที่ต้องอยู่กับการกระทำของเราแบบนี้ ตอนนั้นเราแมร่งโคตรอยากกระทืบตัวเองให้ตาย ที่ผ่านมาคิดว่าเรารู้แล้วว่าผิดอะไร แต่มันไม่ใช่เลย แมร่งหลอกตัวเองมาตลอด วันนี้รู้แล้ว เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว แต่มันสายไปแล้ว เขาขอแค่ให้เราเป็นเพียงเพื่อนกัน เขาไม่อยากทุกข์ ไม่อยากเหนื่อย อย่างน้อยเขาก็ขอทำอะไรที่ทำให้เขารู้สึกดีมีความสุข แต่เขาก็บอกว่ายังรักเราเสมอ เราก็รักเขาเสมอ สุดท้ายเราก็จบกัน และหวังว่าสักวันเราจะได้กลับมารักกันอย่างเดิม เราพร้อมที่จะเริ่มต้นทำอะไรที่ดี ที่ผิดพลาดไปมันแก้ไขไม่ได้ แต่เราจะทำให้ดีที่สุด ทุกวันนี้ก็เจ็บที่ภาพที่เห็นเขากับคนอื่น หรืออะไรที่เปลี่ยนไป มันคือผลจากการกระทำของตัวเราเอง
คนอย่างเราถ้าไม่เจอกับตัวมันก็ไม่รู้สึก
เคยอ่านเวลามีคนมาแนะนำเรื่องคู่รักต่างๆนาๆมามากมาย แต่ไม่สนใจไง คิดว่าคู่เราดีแล้ว สุ๘แล้ว ไม่มีไรหรอก
อยากบอกคนที่ยังรักกันมีปัญหากันอยู่ หรือ ยังไม่มีก็ตาม อยากให้คุณรักษาความรักของคุณให้ดี
มีอะไรก็คุยกัน อย่าใช้อารมณ์เลยถ้าไม่จำเป็น และที่สำคัญอย่าทำให้เขาดูว่าตัวเขาอยู่ภายใต้อำนาจเรา แคร์กันให้มากๆ รักกันให้เหมือนว่าพรุ่งนี้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
อย่าให้มันมาเป็นแบบเราเลย มันเสียใจ เกินคำว่าเสียใจ เพราะเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะยังมีคำว่าเราอยู่อีกไหม
คุณโชคดีที่มีเขา และเขาก็คงรู้สึกโชคดีที่มีคุณ
รักษามันเอาไว้ให้ดี เพราะถ้ามันหายไป มันยากที่จะได้คืน
ถ้าคุณคิดว่าสิ่งที่คุณทำมันถูกต้องและดีแล้ว คนรักคุณจะคงอยู่กับคุณไปตลอด
2ปีก่อนที่วันนี้จะมาถึง เราเป็นคนที่มักจะมีความคิดออกจะผู้ใหญ่ มีอะไรก็จะหาข้อขัดแย้ง เผื่อจะมีอะไรหลายๆด้านของปัญหา เราเริ่มใช้อารมณ์มากขึ้นเหมือนคนขาดสติ ใช่ขาดสติ ไม่มีเหตุผล เวลาที่เราจะทะเลาะกัน เราเอาแต่ใช้อารมณ์ เวลาเขาทำไรไม่พอใจ เรามักจะหงุดหงิด ทำไรก็ไม่ได้ดั่งใจ คือเราเป็นคนละเอียด รอบครอบ มากนิดนึง คือถ้าอะไรที่เขาทำแล้วมันไม่เรียบร้อยไม่ได้ดั่งใจ เราก็เอาล่ะ ใส่อารมณ์ ดุเขา อย่างนั่นอย่างนี้ แทนที่เราจะบอกเขาดีๆสอนเขาเบาๆ เราไม่ค่อยฟังเขาพูด ไม่ยอมรับความคิดเขา แย้งตลอดคิดว่าตัวเองถูกมาตลอด ไม่เคยโทษตัวเอง เคยทะเลาะกันสุดท้ายเราก็ไปขอโทษ ช่วงนั้นเหมือนหลอกตัวเอง ว่าเรารู้สึกผิดแล้วเข้าใจแล้ว แล้วเปล่าเลย เราทำร้ายจิดตใจเขามาตั้งแต่วันนั้น โดยที่เราไม่รู้ตัวเลยสักนิด ความใส่ใจที่เรามีให้เขามันน้อยลง ไม่ค่อยแคร์เขา ไม่ง้อ เพราะคิดว่าเราไม่ผิด ไม่ยอมเขาเลย ไม่ค่อยมีคำหวานๆปลอบใจ แต่ตอนรักยังคงอยู่เสมอ ช่วงนั้นเขาก็บอกเขาเครียด เขาต้องมารับอารมณ์เรา ต้องทน เพราะเราเอาแต่ใส่ทุกอย่างมาที่เขา เขาเยียวยาตัวเองมาตลอดในขณะที่เรานั้นไม่ได้สนใจความรู้สึกอะไรเขาเลย ตอนนั้นเราคิดว่าสิ่งที่ให้มตลอดมันไม่พอหรอหรือเรามีไม่มากพอ หรือยังไง ไม่เคยโทษตัวเองมาตลอด เราทำร้ายจิตใจเขามาทีละนิด ทีละนิด จนมาถึงตอนนี้ ช่วงหลังๆมา เราเพิ่งสังเกตุถึงพฤติกรรมเขาที่เปลี่ยนไป สรุปอย่างที่เราคิดคือ เขาคุยกับคนอื่น เราทะเลาะเรื่องนี้มา 2-3 ครั้งภายในเวลา ไม่ถึงเดือน ได้แต่บอกเขาว่าเขานั้นแหละผิดที่มีคนอื่น เรื่องเดียวที่ขอแค่ไม่มีคนอื่นรักเราคนเดียวทำไม่ได้หรอ เอาแต่โทษเขาว่ามีคนอื่น และ ล่าสุดที่เราทะเลาะกันคือวันสุดท้ายของคำว่าเราสองคน รุนแรงมาก เหมือนจะเป็นบ้า เป็นบ้าแหละ คืนนั้นเราทนไม่ไหวที่เขามีคนอื่น เรากลับบ้าน เล่าให้แม่ฟัง สิ่งเดียวที่แม่พูดกลับมา คือเราเห็นแก่ตัว เรานั่งทบทวนตัวเอง เราเห็นแก่ตัวหรอ เราทั้งรักเขา คนเดียวไม่มีใครเลยนอกจากเขา ทำในสิ่งที่คิดว่ามันดีแก่เขามาตลอด คิดไปคิดมา อยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาไม่หยุด เพราะก่อนเราออกไปเขาบอกว่าเขาไม่ไหวแล้วเค้าเหนื่อย เขายังรักเราเสมอแต่เขาเหนื่อยกับความรู้สึก ตอนนั้นเราก็สวนไปว่าเราก็เหนื่อยที่ต้องมาเจอเขาคุยกับคนอื่น คำพูดที่เขาตอบมาคือ เขาไม่เหนื่อยกว่าหรอตลอดเวลา 2 ปีเต็มที่ต้องอยู่กับการกระทำของเราแบบนี้ ตอนนั้นเราแมร่งโคตรอยากกระทืบตัวเองให้ตาย ที่ผ่านมาคิดว่าเรารู้แล้วว่าผิดอะไร แต่มันไม่ใช่เลย แมร่งหลอกตัวเองมาตลอด วันนี้รู้แล้ว เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว แต่มันสายไปแล้ว เขาขอแค่ให้เราเป็นเพียงเพื่อนกัน เขาไม่อยากทุกข์ ไม่อยากเหนื่อย อย่างน้อยเขาก็ขอทำอะไรที่ทำให้เขารู้สึกดีมีความสุข แต่เขาก็บอกว่ายังรักเราเสมอ เราก็รักเขาเสมอ สุดท้ายเราก็จบกัน และหวังว่าสักวันเราจะได้กลับมารักกันอย่างเดิม เราพร้อมที่จะเริ่มต้นทำอะไรที่ดี ที่ผิดพลาดไปมันแก้ไขไม่ได้ แต่เราจะทำให้ดีที่สุด ทุกวันนี้ก็เจ็บที่ภาพที่เห็นเขากับคนอื่น หรืออะไรที่เปลี่ยนไป มันคือผลจากการกระทำของตัวเราเอง
คนอย่างเราถ้าไม่เจอกับตัวมันก็ไม่รู้สึก
เคยอ่านเวลามีคนมาแนะนำเรื่องคู่รักต่างๆนาๆมามากมาย แต่ไม่สนใจไง คิดว่าคู่เราดีแล้ว สุ๘แล้ว ไม่มีไรหรอก
อยากบอกคนที่ยังรักกันมีปัญหากันอยู่ หรือ ยังไม่มีก็ตาม อยากให้คุณรักษาความรักของคุณให้ดี
มีอะไรก็คุยกัน อย่าใช้อารมณ์เลยถ้าไม่จำเป็น และที่สำคัญอย่าทำให้เขาดูว่าตัวเขาอยู่ภายใต้อำนาจเรา แคร์กันให้มากๆ รักกันให้เหมือนว่าพรุ่งนี้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
อย่าให้มันมาเป็นแบบเราเลย มันเสียใจ เกินคำว่าเสียใจ เพราะเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะยังมีคำว่าเราอยู่อีกไหม
คุณโชคดีที่มีเขา และเขาก็คงรู้สึกโชคดีที่มีคุณ
รักษามันเอาไว้ให้ดี เพราะถ้ามันหายไป มันยากที่จะได้คืน