"เศษใจ"

แก้วบางใส พลั้งมือฟาด ก็กราดแตก
เป็นชิ้นแหลก เล็กคมบิ่น ทิ่มแทงเท้า
เปรียบดังทรวง หฤทัย ไปรักเขา
ถูกเมินเมา เดาเล่ห์กล จนหลงใหล

พอคราหนึ่ง เขากลับเผย ถึงคู่ควง
ปราณขาดห้วง ร้าวรานฝัน พลันสลาย
โอ้ใจหนอ อย่ารั้งรอ ขอเศษใจ
ให้เราได้ เพียงเศษกาย ของใครเลย

ตัดใจพราก จากบุรุษ แสนรักยิ่ง
หัวอกหญิง กินใต้ศอก ช้ำชอกเอ๋ย
อันตัวเรา มีค่ากว่า ให้ด่าเปรย
เป็นเชลย ประหารหัก ผัวรักใคร

- วัณย์รัศมิ์ -