เมื่อก่อนเรากับแฟนคือเข้ากันมากค่ะ แฟนน่ารัก อ่อนโยน ถะนุถนอม และใจดีมากๆ ดูเป็นคนเข้าอกเข้าใจเรา แต่การที่เราสองคนมาคบกันได้ มันก็แลกด้วยการทำผิดของเราเอง ในตอนแรกเรามีแฟนอยู่แล้วค่ะ คบกันมา3-4ปี แต่แฟนเก่าชอบพูดจาไม่ดี อารมณ์ร้อน ทำร้ายร่างกาย แต่เรื่องดีๆก็มีค่ะ เพราะเค้ามักจะห่วงว่าเราจะได้ทานอะไรดีๆไหม จะนอนหลับสบายรึเปล่า คือเป็นห่วงเรา เปย์ในระดับนึงค่ะ แต่ก็รักๆเลิกมาหลายรอบแล้ว จนอยู่กันแบบเฉยๆ เพราะเวลาทะเลาะกันบ่อยๆมันบั่นทอน จนพอเรามาเจอแฟนคนปัจจุบัน เค้าดูเข้าอกเข้าใจ ทำงานสายงานใกล้ๆกัน คุยกันรู้เรื่อง ใส่ใจ อ่อนโยน แบบคนในฝันเลยค่ะ เราก็เลิกกับคนเก่ามาคบกับคนนี้ แรกๆอะไรก็ดีค่ะ ไปเที่ยวกัน แบคแพคสนุกสนาน มีแพลนย้ายไปอยู่คอนโดด้วยกัน เราก็มีความสุขมากๆค่ะ
ตัวแฟนคนนี้เองเค้าก็เรียนเก่งมาก ได้เกียรตินิยม เป็นที่ยอมรับในสายงานว่าเป็นคนเก่งที่อายุยังน้อย ได้ทำงานในบริษัทดีๆ ดูแลตัวเองได้ตั้งแต่มหาลัย ได้ทุนเรียนมาตลอด โดยรวมๆ คือคนดีมากๆที่สุดคนนึง จนเรื่องราวมาถึงจุดเปลี่ยนค่ะ คือการย้ายไปอยู่คอนโดด้วยกัน อยู่ด้วยกันทุกวัน เราก็ทำฟรีแลนซ์ค่ะ เกี่ยวกับพวกออกแบบ ส่วนใหญ่จะอยู่ที่คอนโดนั่งทำงานที่ห้อง มีออกไปคุยงานกับลูกค้าบ้าง ตอนว่างๆก็ซักผ้า รีดผ้า ทำงานบ้าน ทุกเช้าก็ตื่นมาทำกับข้าวให้แฟนไปทานตอนเที่ยงค่ะ เพราะเค้าชอบบ่นว่างานเยอะจนไม่อยากลุกไปทานข้าว เดี๋ยวงานไม่เสร็จ มีไปรับแฟนที่ร้านเหล้าบ้าง เวลาเค้าไปกินกับเพื่อน ส่วนตัวเราบอกเลยค่ะ เวลาเค้าไปกินเหล้า ไม่เคยโทรจิก มีแค่จะกลับกี่โมง ไหวไหม ให้เค้าไปรับรึเปล่า ประมาณนั้นค่ะ เราพยายามนะคะ ที่จะเป็นแฟนที่ดี เทคแคร์ดูแลใส่ใจเค้า อย่างที่ควรทำ แต่พอถึงจุดที่เราอยู่ด้วยกันมากๆ เจอกัน 5 วันต่อสัปดาห์ (เสาร์-อาทิตย์แฟนจะกลับไปที่อยู่กับที่บ้านค่ะ เพราะเค้ามีแม่แค่คนเดียว เค้าเป็นคนรักคุณแม่ค่ะ) จากที่นอนกอดห่างกันไม่ได้ ก็เริ่มห่างเรื่อยๆ ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆ เจอคำพูดรุนแรงมาเรื่อยๆ เริ่มกันเราออกจากพื้นที่ส่วนตัว แต่เรากับแฟนจะไม่เล่นโทรศัพท์กัน หรือคอมค่ะ เพราะเป็นของส่วนตัว จะไม่ยุ่ง ไม่รื้ออยากดูเดินไปขอดีๆ เค้าจะให้ไม่ให้ก็แล้วแต่เค้าอีกทีค่ะ แต่เราจะให้ตลอด
เวลาทะเลาะกัน เราก็จะเถียงกลับค่ะ เราก็ไม่ใช่คนที่ยอมคนตลอด บางเรื่องเราผิด เราจะยอมรับค่ะ แต่ถ้าเรื่องที่งี่เง่ามากๆ เรามองว่ามันเรื่องเล็ก แต่สิ่งที่เราโดนว่ามันเกินเหตุไป เราก็จะไม่ยอมค่ะ เถียงกลับตลอด จนแฟนเริ่มด่า ด่ามากๆก็ลงไม่ลงมือ แขนเขียว แขนถลอก ตกเตียง ผลักไปฟาดตู้บ้างแหละ คำพูดแต่ละคำก็แรงทั้งนั้นค่ะ ด่าเราเป็น

มีแต่คนรังเกียจ เราเป็นจุดตกต่ำในชีวิต เราไปไหนไม่รอดหรอก ชีวิตเราก็ได้แต่จะยืนมองดูเค้าไปได้สูงกว่า เธอมันน่ารังเกียจ สมองมีจิตใต้สำนึกรึเปล่า หรือมันหายไปหมดแล้ว แต่พอเค้าด่าเสร็จเค้าชอบทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ พอผ่านมาอีกวัน เราโอเคขชึ้น เห็นเค้าโอเคขึ้น เลยยกเรื่องที่ด่ากัน มาบอกว่าด่าเราแบบนี้คำนี้เราไม่โอเคนะ สิ่งที่เค้าตอบกลับมาคือ เรื่องมันจบไปแล้ว จะยกมาพูดนี่ต้องการอะไร ประสาทหรือย้ำคิดย้ำทำรึเปล่า เธอมันโรคจิต จิตผิดปกติ แบบนี้อ่ะค่ะ
ล่าสุดเค้าบอกเลิกเราค่ะ เพราะทะเลาะกัน แล้วเค้าไปกินข้าวกับเพื่อน เราอยากเคลียร์ปัญหา เลยโทรหา ค่อนข้างหลายสายเลย ทั้ที่ปกติเราไม่โทรขนาดนั้นแน่นอนค่ะ แต่วันนั้นคือเราหงุดหงิดมาก เรื่องที่ทะเลาะกันก็คาไว้แบบนั้น เลยอยากคุยให้จบซะที เค้าก็ไม่รับสายค่ะ กลับคอนโดมา บอกเลิกเราเลย ให้เป็นแค่เพื่อนกัน คอนโดสัญญาเช่ายังไม่หมด เลยอยุ่ด้วยกันเป็นเพื่อนค่ะ เค้าบอกจะคุยกับคนอื่นก็ได้ แต่ไม่ต้องเอามาห้องแค่นั้นเค้าโอเคไม่ได้อะไร เราก็เสียใจค่ะ เสียใจมากกกกกกกกกก อยากหาคนมาดาม เพราะอยากทำใจได้ไวไว ช่วงนั้นเราก็คุยกับคนอื่นค่ะ แต่ก็แอบคุยเพราะเกรงใจเค้าด้วย จนคุยได้อาทิตย์นึงไปบอกค่ะ ว่าคุยกับคนอื่นละนะ ตอนแรกเค้าก็ถามค่ะว่าใคร รู้จักกันได้ไง ซักพักโมโหค่ะ บอกเรากระสันอยากจะมีจนตัวสั่น พ่อแม่เราคงภูมิใจน่าดูมีลูกแบบเรา เราเลยโอเค งั้นเลิกคุยกับคนนั้นไป เพราะจริงๆเราก็ยังรักเค้าอยู่ค่ะ เลยเทคนนั้นไปเลย เค้าก็มายื่นข้อเสนอค่ะ ว่าอยู่ด้วยกันเนี่ย อยากให้ใช้เวลาก่อนจะหมดสัญญามีแต่อะไรดีๆก่อนจะต้องแยกกันไป อยากกอดเราเหมือนเดิม อ้อนเราเหมือนเดิม แต่ไม่กลับมาคบนะ เราก็ไม่ได้ตกลงค่ะ เพราะความรู้สึกเราก็ไม่ใช่ของเล่นเราก็ต้องทำใจ เราโดนทิ้งนะ จะมาทำให้เราใจไม่ดีแบบนั้นไปเรื่อยๆก็ไม่โอเคค่ะ
พอวันหยุดเค้ากับเรานั่งทำงานด้วยกัน เราก็นั่งคุยกันเล่นๆค่ะ แบบถามว่าไม่กลับมาคบกันจริงๆหรอ เค้าบอกว่าไม่มีวันอ่ะ รอเป็นปีก็ไม่กลับ พอได้แล้วเลิกถามอะไรแบบนี้ได้แล้ว แล้วก็โมโห บอกเราถามอยู่นั่น ถามเพื่อ ทำตัวน่าสมเพชไร้ค่าชะมัด เราก็ปลงไปเลยค่ะ ใจเราชาลงไปเรื่อยๆกับหลายๆอย่าง
วันนึงเพื่อนเราก็ชวนเล่นทินเดอร์ค่ะ เราก็เล่นเพราะเอ้าแฟนก็ไม่มี เล่นขำๆ ไม่ได้จริงจังอะไร มีคนนึงคุยถูกคอ เค้ามาขอไลน์เราก็ให้ไป เค้าถามมีแฟนไหม จะตอบยังไงดี ก็เลยแบบเลิกไปแล้ว แต่ก็ยังอยู่ด้วยกันนะ แล้วก็คุยเล่นกัน มีเค้าชวนไปทานข้าวค่ะ ได้ไปทานข้าวกันครั้งนึงแปปเดียวจริงๆแล้วก็กลับ เรื่องนี้ที่เกิดขึ้น เราไม่ได้บอกเค้าเลย เพราะเดี๋ยวมาโมโหอะไรอีก จนวันนึงเรากับเค้าก็ทะเลาะกันอีกค่ะ เค้าเมามา คราวนี้แรงมาก ที่บอกเราเป็นจุดตกต่ำในชีวิตคนอื่น คนที่เลิกกับเราเค้าก็ได้ดีกันทั้งนั้น พิจารณาตัวเองได้แล้ว ชีวิตเธอมันทุเรศ แบบด่าหน้าชาเลยค่ะ ยืนให้เค้าด่าเฉยๆ ด่าเสร็จไปนอน เราเองก็ชาไปหมด นอนพื้นเลย เสียใจ และไม่อยากอยู่ใกล้ค่ะ ตอนเช้ามา เค้าถามเป็นไร จะเอาไง เราบอกเราจะเลิก เรายอมแพ้เรื่องเธอแล้ว เราจะย้ายออกจากคอนโด เราไม่อยู่นี่แล้ว เราเทหมดค่ะ เค้าก็ด่าเราแบบปากเก่งจัง เลิกให้ได้จริงเถอะ เราก็เงียบ ยิ้มบอกเป็นเพื่อนกันแหละ ดีละ เค้าก็คงเริ่มเห็นว่าเราไม่โอเคจริงๆนะ เราก็เดินหนีไปทำข้าวค่ะ ส่วนตัวเค้าก็อยู่ๆเดินมากอด บอกว่าคนนั้นของเค้าก็ยังอยากให้เป็นเราอยู่นะ ร้องไห้ เราก็ใจอ่อน ถามจะเอายังไง จนโอเคกลับไปคบกัน เราบอกหลายเรื่องที่พูดจาแรง เค้าฟังๆก็พูดว่าเราทำตัวให้เค้าไม่พอใจเอง ถ้าเค้าพอใจเค้าก็ต้องพูดกับเราดีๆก็ไม่ใช่รึเปล่า เราก็ปล่อยๆค่ะ หมดคำจะพูด คุยกันปกติค่ะ ไปกินนู่นนี่ ชีวิตดีกว่าเดิมหน่อยนึง แต่ดันซวยตรงที่เราออกไปซื้อข้าวค่ะ เปิดไลน์ในคอมทิ้งไว้ แล้วคนในทินเทอร์ทักมา แบบหายไปไหนอะไร (จริงๆเราไม่คุยกับเค้ามาพักนึงแล้วค่ะช่วงที่ดีกันก็เทเค้าไปเหมือนกัน) กลับมาแฟนเราหน้าตึง โทรหาคนนั้นทันทีคุยกัน รู้จักกันได้ไง แล้วก็ด่าเราให้อีกคนฟังสารพัด ว่าคบกับเราได้แต่ความจอมปลอมสร้างภาพต่างๆนา บอกเราเตือนคุณแล้วนะบราๆๆ พอคนนั้นบอกรู้จักผ่านทินเดอร์ด้วย เคยไปทานข้าวกันมารอบนึง แค่นั้น หลังวางสาย เราโดนยับเลยค่ะ ด่าเรา

น่ารังเกียจ อย่ามาโดนตัวเค้า เธอมันน่ารังเกียจ กระสันอยากจะมี เราโดนไล่ออกจากคอนโดค่ะ... เค้าบอกเค้าขอเวลา พร้อมคุยเดี๋ยวโทรมาคุยเอง วันจันทร์ พอตอนเย็นเราเลยโทรไปขอโทษ เข้าก็มาโมโหใส่เราอีกค่ะ จนเราไม่ไหววางสายใส่ เค้าก็พิมพ์ข้อความมา แบบสำนึกไม่มีหรอ? น่ารังเกียจจริงๆ ทำไมถึงยังกล้าวางสายใส่เค้า สกปรก
คือถึงตอนนี้เราใจเสียไปหมดเลยค่ะ รักนะคะอยากให้กลับมาดีกันได้ แต่ก็คงจะเจออะไรแบบเดิม เย็นนี้เค้าบอกจะโทรคุยค่ะหลังเค้าเลิกงาน
ถ้าเป็นคนอื่นจะแก้ปัญหายังไงคะ หรือมีความเห็นอะไรไหมคะ
แฟนปากร้ายมาก เวลาทะเลาะกัน ท้อใจมากค่ะ โดนด่าจนรู้สึกไร้ค่าแล้วค่ะ
ตัวแฟนคนนี้เองเค้าก็เรียนเก่งมาก ได้เกียรตินิยม เป็นที่ยอมรับในสายงานว่าเป็นคนเก่งที่อายุยังน้อย ได้ทำงานในบริษัทดีๆ ดูแลตัวเองได้ตั้งแต่มหาลัย ได้ทุนเรียนมาตลอด โดยรวมๆ คือคนดีมากๆที่สุดคนนึง จนเรื่องราวมาถึงจุดเปลี่ยนค่ะ คือการย้ายไปอยู่คอนโดด้วยกัน อยู่ด้วยกันทุกวัน เราก็ทำฟรีแลนซ์ค่ะ เกี่ยวกับพวกออกแบบ ส่วนใหญ่จะอยู่ที่คอนโดนั่งทำงานที่ห้อง มีออกไปคุยงานกับลูกค้าบ้าง ตอนว่างๆก็ซักผ้า รีดผ้า ทำงานบ้าน ทุกเช้าก็ตื่นมาทำกับข้าวให้แฟนไปทานตอนเที่ยงค่ะ เพราะเค้าชอบบ่นว่างานเยอะจนไม่อยากลุกไปทานข้าว เดี๋ยวงานไม่เสร็จ มีไปรับแฟนที่ร้านเหล้าบ้าง เวลาเค้าไปกินกับเพื่อน ส่วนตัวเราบอกเลยค่ะ เวลาเค้าไปกินเหล้า ไม่เคยโทรจิก มีแค่จะกลับกี่โมง ไหวไหม ให้เค้าไปรับรึเปล่า ประมาณนั้นค่ะ เราพยายามนะคะ ที่จะเป็นแฟนที่ดี เทคแคร์ดูแลใส่ใจเค้า อย่างที่ควรทำ แต่พอถึงจุดที่เราอยู่ด้วยกันมากๆ เจอกัน 5 วันต่อสัปดาห์ (เสาร์-อาทิตย์แฟนจะกลับไปที่อยู่กับที่บ้านค่ะ เพราะเค้ามีแม่แค่คนเดียว เค้าเป็นคนรักคุณแม่ค่ะ) จากที่นอนกอดห่างกันไม่ได้ ก็เริ่มห่างเรื่อยๆ ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆ เจอคำพูดรุนแรงมาเรื่อยๆ เริ่มกันเราออกจากพื้นที่ส่วนตัว แต่เรากับแฟนจะไม่เล่นโทรศัพท์กัน หรือคอมค่ะ เพราะเป็นของส่วนตัว จะไม่ยุ่ง ไม่รื้ออยากดูเดินไปขอดีๆ เค้าจะให้ไม่ให้ก็แล้วแต่เค้าอีกทีค่ะ แต่เราจะให้ตลอด
เวลาทะเลาะกัน เราก็จะเถียงกลับค่ะ เราก็ไม่ใช่คนที่ยอมคนตลอด บางเรื่องเราผิด เราจะยอมรับค่ะ แต่ถ้าเรื่องที่งี่เง่ามากๆ เรามองว่ามันเรื่องเล็ก แต่สิ่งที่เราโดนว่ามันเกินเหตุไป เราก็จะไม่ยอมค่ะ เถียงกลับตลอด จนแฟนเริ่มด่า ด่ามากๆก็ลงไม่ลงมือ แขนเขียว แขนถลอก ตกเตียง ผลักไปฟาดตู้บ้างแหละ คำพูดแต่ละคำก็แรงทั้งนั้นค่ะ ด่าเราเป็น
ล่าสุดเค้าบอกเลิกเราค่ะ เพราะทะเลาะกัน แล้วเค้าไปกินข้าวกับเพื่อน เราอยากเคลียร์ปัญหา เลยโทรหา ค่อนข้างหลายสายเลย ทั้ที่ปกติเราไม่โทรขนาดนั้นแน่นอนค่ะ แต่วันนั้นคือเราหงุดหงิดมาก เรื่องที่ทะเลาะกันก็คาไว้แบบนั้น เลยอยากคุยให้จบซะที เค้าก็ไม่รับสายค่ะ กลับคอนโดมา บอกเลิกเราเลย ให้เป็นแค่เพื่อนกัน คอนโดสัญญาเช่ายังไม่หมด เลยอยุ่ด้วยกันเป็นเพื่อนค่ะ เค้าบอกจะคุยกับคนอื่นก็ได้ แต่ไม่ต้องเอามาห้องแค่นั้นเค้าโอเคไม่ได้อะไร เราก็เสียใจค่ะ เสียใจมากกกกกกกกกก อยากหาคนมาดาม เพราะอยากทำใจได้ไวไว ช่วงนั้นเราก็คุยกับคนอื่นค่ะ แต่ก็แอบคุยเพราะเกรงใจเค้าด้วย จนคุยได้อาทิตย์นึงไปบอกค่ะ ว่าคุยกับคนอื่นละนะ ตอนแรกเค้าก็ถามค่ะว่าใคร รู้จักกันได้ไง ซักพักโมโหค่ะ บอกเรากระสันอยากจะมีจนตัวสั่น พ่อแม่เราคงภูมิใจน่าดูมีลูกแบบเรา เราเลยโอเค งั้นเลิกคุยกับคนนั้นไป เพราะจริงๆเราก็ยังรักเค้าอยู่ค่ะ เลยเทคนนั้นไปเลย เค้าก็มายื่นข้อเสนอค่ะ ว่าอยู่ด้วยกันเนี่ย อยากให้ใช้เวลาก่อนจะหมดสัญญามีแต่อะไรดีๆก่อนจะต้องแยกกันไป อยากกอดเราเหมือนเดิม อ้อนเราเหมือนเดิม แต่ไม่กลับมาคบนะ เราก็ไม่ได้ตกลงค่ะ เพราะความรู้สึกเราก็ไม่ใช่ของเล่นเราก็ต้องทำใจ เราโดนทิ้งนะ จะมาทำให้เราใจไม่ดีแบบนั้นไปเรื่อยๆก็ไม่โอเคค่ะ
พอวันหยุดเค้ากับเรานั่งทำงานด้วยกัน เราก็นั่งคุยกันเล่นๆค่ะ แบบถามว่าไม่กลับมาคบกันจริงๆหรอ เค้าบอกว่าไม่มีวันอ่ะ รอเป็นปีก็ไม่กลับ พอได้แล้วเลิกถามอะไรแบบนี้ได้แล้ว แล้วก็โมโห บอกเราถามอยู่นั่น ถามเพื่อ ทำตัวน่าสมเพชไร้ค่าชะมัด เราก็ปลงไปเลยค่ะ ใจเราชาลงไปเรื่อยๆกับหลายๆอย่าง
วันนึงเพื่อนเราก็ชวนเล่นทินเดอร์ค่ะ เราก็เล่นเพราะเอ้าแฟนก็ไม่มี เล่นขำๆ ไม่ได้จริงจังอะไร มีคนนึงคุยถูกคอ เค้ามาขอไลน์เราก็ให้ไป เค้าถามมีแฟนไหม จะตอบยังไงดี ก็เลยแบบเลิกไปแล้ว แต่ก็ยังอยู่ด้วยกันนะ แล้วก็คุยเล่นกัน มีเค้าชวนไปทานข้าวค่ะ ได้ไปทานข้าวกันครั้งนึงแปปเดียวจริงๆแล้วก็กลับ เรื่องนี้ที่เกิดขึ้น เราไม่ได้บอกเค้าเลย เพราะเดี๋ยวมาโมโหอะไรอีก จนวันนึงเรากับเค้าก็ทะเลาะกันอีกค่ะ เค้าเมามา คราวนี้แรงมาก ที่บอกเราเป็นจุดตกต่ำในชีวิตคนอื่น คนที่เลิกกับเราเค้าก็ได้ดีกันทั้งนั้น พิจารณาตัวเองได้แล้ว ชีวิตเธอมันทุเรศ แบบด่าหน้าชาเลยค่ะ ยืนให้เค้าด่าเฉยๆ ด่าเสร็จไปนอน เราเองก็ชาไปหมด นอนพื้นเลย เสียใจ และไม่อยากอยู่ใกล้ค่ะ ตอนเช้ามา เค้าถามเป็นไร จะเอาไง เราบอกเราจะเลิก เรายอมแพ้เรื่องเธอแล้ว เราจะย้ายออกจากคอนโด เราไม่อยู่นี่แล้ว เราเทหมดค่ะ เค้าก็ด่าเราแบบปากเก่งจัง เลิกให้ได้จริงเถอะ เราก็เงียบ ยิ้มบอกเป็นเพื่อนกันแหละ ดีละ เค้าก็คงเริ่มเห็นว่าเราไม่โอเคจริงๆนะ เราก็เดินหนีไปทำข้าวค่ะ ส่วนตัวเค้าก็อยู่ๆเดินมากอด บอกว่าคนนั้นของเค้าก็ยังอยากให้เป็นเราอยู่นะ ร้องไห้ เราก็ใจอ่อน ถามจะเอายังไง จนโอเคกลับไปคบกัน เราบอกหลายเรื่องที่พูดจาแรง เค้าฟังๆก็พูดว่าเราทำตัวให้เค้าไม่พอใจเอง ถ้าเค้าพอใจเค้าก็ต้องพูดกับเราดีๆก็ไม่ใช่รึเปล่า เราก็ปล่อยๆค่ะ หมดคำจะพูด คุยกันปกติค่ะ ไปกินนู่นนี่ ชีวิตดีกว่าเดิมหน่อยนึง แต่ดันซวยตรงที่เราออกไปซื้อข้าวค่ะ เปิดไลน์ในคอมทิ้งไว้ แล้วคนในทินเทอร์ทักมา แบบหายไปไหนอะไร (จริงๆเราไม่คุยกับเค้ามาพักนึงแล้วค่ะช่วงที่ดีกันก็เทเค้าไปเหมือนกัน) กลับมาแฟนเราหน้าตึง โทรหาคนนั้นทันทีคุยกัน รู้จักกันได้ไง แล้วก็ด่าเราให้อีกคนฟังสารพัด ว่าคบกับเราได้แต่ความจอมปลอมสร้างภาพต่างๆนา บอกเราเตือนคุณแล้วนะบราๆๆ พอคนนั้นบอกรู้จักผ่านทินเดอร์ด้วย เคยไปทานข้าวกันมารอบนึง แค่นั้น หลังวางสาย เราโดนยับเลยค่ะ ด่าเรา
คือถึงตอนนี้เราใจเสียไปหมดเลยค่ะ รักนะคะอยากให้กลับมาดีกันได้ แต่ก็คงจะเจออะไรแบบเดิม เย็นนี้เค้าบอกจะโทรคุยค่ะหลังเค้าเลิกงาน
ถ้าเป็นคนอื่นจะแก้ปัญหายังไงคะ หรือมีความเห็นอะไรไหมคะ