สวัสดีครับ ผมอายุ 24 มีแฟนคบกันมาสี่ปี 10 เดือนแล้วครับ ตอนเราคบกันแรกแรกเราตกลงกันว่าถ้าซื้อบ้านแล้วเราอยากจะเลี้ยงเจ้าหมาโกลเด้นกับน้องแมวหนึ่งตัว ตัวผมเองอยากเลี้ยงแมวมากๆเพราะผมชอบแมวชอบที่มันขี้อ้อนชอบที่มันชอบทำตัวผมเองอยากเลี้ยงแมวมากๆเพราะผมชอบแมวชอบที่มันขี้อ้อนชอบที่มันชอบทำหน้าตาน่ารักใส่เราตลอดเวลา แต่แฟนผมไม่ชอบแมวเค้าบอกว่ามันน่ารำคาญแต่แฟนผมไม่ชอบแมวเค้าบอกว่ามันน่ารำคาญครับ เค้าชอบหมาสายพันธุ์โกลเด้น
พอเราเรียนจบรับปริญญาเราได้เงินจากการรับปริญญา(เงินจากซองในดอกไม้น่ะครับ) มากพอสมควร เราเอาเงินมารวมกันและซื้อของใช้ที่จำเป็นเราเอาเงินมารวมกันและซื้อของใช้ที่จำเป็นเข้าบ้าน ลืมบอกไปก่อนเรารับปริญญาเราได้ทำการซื้อลืมบอกไปก่อนรับปริญญาเราได้ทำการซื้อบ้านหนึ่งหลังและรถยนต์หนึ่งคันแล้วนะครับ จากเงินที่เหลืออยู่แน่นอนมันอยู่กับแฟนผมแฟนผมได้ทำการจองจากเงินที่เหลืออยู่แน่นอนมันอยู่กับแฟนผมแฟนผมได้ทำการจองน้องหมาโกลเด้นหนึ่งตัวไม่ได้บอกผม เค้าให้เหตุผลว่าเค้าต้องการที่จะผม ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับเพราะผมอยากเลี้ยงสัตว์อยู่แล้ว ตั้งแต่หมาตัวนี้เด็กเด็กตอนแรกเค้าก็ใส่ใจที่จะเลี้ยงดีใส่ใจเรื่องอาหารใส่ใจเรื่องหาหมอ ใส่ใจเรื่องการพาไปวิ่งเล่น ใส่ใจเรื่องขนม การกิน ที่นอน รวมไปถึงการเก็บขี้เก็บเยี่ยวของมันด้วย แต่เมื่อมันโตขึ้นตอนนี้หมาผมอายุได้แปดเดือนแล้วครับ กลายเป็นว่ามีแต่ผมคิดเปลี่ยนแผ่นรองฉี่ตื่นเช้ามาหาข้าว คลุกข้าวมัน ซื้อ พาไปวิ่ง รวมถึงเก็บขี้เก็บเยี่ยวมันด้วย ไม่ว่ามันจะขี้ที่หน้าบ้านในบ้านแฟนผมก็จะเรียกผมไปเก็บแม้เค้าจะเป็นคนเห็นก็ตาม ผมเข้าใจว่าเธออาจจะเหนื่อยจากการไปทำงานผมเข้าใจว่าเธออาจจะเหนื่อยจากการไปทำงานแต่ผมทำงานเหมือนกันแบบเดียวกันกับเธอ แต่เธอก็มาตามให้ผมเป็นคนไปเก็บ
จากที่ผมศึกษามาหมาจะมีประสาทการได้ยินที่ดีกว่าคนเพราะฉะนั้นเสียงอะไรเล็กๆมันก็จะได้ยินดีกว่าเรา ประเด็นมันอยู่ตรงนี้แหละครับแฟนผมเค้าเคยป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเค้าบอกว่าการที่หงุดหงิดโมโหบ่อยมาจากยาที่เค้าเคยกินเข้าไป กับตัวผมทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเธอจะด่าผมแรงแรงทุกครั้งซึ่งการคบกันมันก็ทำให้ตัวเราทะเลาะกันเธอจะด่าผมแรงแรงทุกครั้งซึ่งการคบกันมันก็ทำให้ผมได้ที่เค้าเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เรามีเจ้าโกลเด้นตัวน้อยอยู่ที่บ้านมันอายุแค่แปดเดือน มีอยู่ครั้งนึงมันไปกัดยาาของแฟนผม ตอนนั้นผมอยู่ที่ทำงานตอนนั้นผมอยู่ที่ทำงานแฟนผมโทรมาแล้วร้องไห้หนักมาก แล้วก็กรี๊ดใส่ ด่า ด่ามัน แหกปากใส่มัน ผมก็เข้าใจว่าเธออาจจะเครียดที่มันกัดยาของเธอ แต่หลังจากนั้นทุกครั้งที่มันทำแต่หลังจากนั้นทุกครั้งที่มันทำอะไรผิดหรือไปกัดอะไรหรือเผลอเหยียบตีนเธอ กรี๊ดใส่มันแหกปากใส่มันทุกครั้ง ผมเคยบอกเธอแล้วว่าอย่าแหกปากใส่มัน เธอก็ตอบผมมาว่า ก็จะแหกปากใส่มันมีอะไรไหม ผมสงสารมันมาก เธอกลับมาจากทำงานเธอทำงานเธอไม่เล่นกับมันเลยด้วยซ้ำ มันก็แค่อยากเล่นกับเธอ มันก็อยู่ตัวเดียวมาทั้งวันแล้ว มันแค่อยากเล่นกับเธออยากกระโดดใส่เธอเหมือนตอนที่มันกระโดดใส่ผมตอนผมกลับมาจากทำงานมันแค่อยากเล่นกับเธอใส่เธอเหมือนตอนที่มันกระโดดใส่ผมกลับมาจากทำงานผมก็นั่งเล่นกับมัน แต่เธอไม่เธออยู่แต่กับโทรศัพท์ของเธอเพราะมันเหยียบตีนเธอเธอก็กรี๊ดใส่มัน เธอก็ด่ามัน เธอก็แหกปากใส่มันเสียงดังลั่นบ้าน ผมเองยังแสบแก้วหูเลย จนถึงตอนนี้ที่ผมเขียนกระทู้นี้เพราะผมแค่ต้องการอยากระบายผมอยู่กับเธอสองคนกับเจ้าโกลเด้นหนึ่งตัว ผมไม่รู้จะพูดกับใครผมแค่อยากระบายเรื่องนี้ที่มันอยู่ในใจผม ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมไม่อยากเลี้ยงมันเลย ผมสงสารมันถ้าจะให้ผมขายมันผมก็ก็คงทำใจผมสงสารมันถ้าจะให้ผมขายมันผมก็ก็คงทำใจไม่ไหวเพราะแค่คิดน้ำน้ำตาผมก็ไหลออกมาแล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ
สงสารหมาหรือสงสารตัวเองก่อนดี
พอเราเรียนจบรับปริญญาเราได้เงินจากการรับปริญญา(เงินจากซองในดอกไม้น่ะครับ) มากพอสมควร เราเอาเงินมารวมกันและซื้อของใช้ที่จำเป็นเราเอาเงินมารวมกันและซื้อของใช้ที่จำเป็นเข้าบ้าน ลืมบอกไปก่อนเรารับปริญญาเราได้ทำการซื้อลืมบอกไปก่อนรับปริญญาเราได้ทำการซื้อบ้านหนึ่งหลังและรถยนต์หนึ่งคันแล้วนะครับ จากเงินที่เหลืออยู่แน่นอนมันอยู่กับแฟนผมแฟนผมได้ทำการจองจากเงินที่เหลืออยู่แน่นอนมันอยู่กับแฟนผมแฟนผมได้ทำการจองน้องหมาโกลเด้นหนึ่งตัวไม่ได้บอกผม เค้าให้เหตุผลว่าเค้าต้องการที่จะผม ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับเพราะผมอยากเลี้ยงสัตว์อยู่แล้ว ตั้งแต่หมาตัวนี้เด็กเด็กตอนแรกเค้าก็ใส่ใจที่จะเลี้ยงดีใส่ใจเรื่องอาหารใส่ใจเรื่องหาหมอ ใส่ใจเรื่องการพาไปวิ่งเล่น ใส่ใจเรื่องขนม การกิน ที่นอน รวมไปถึงการเก็บขี้เก็บเยี่ยวของมันด้วย แต่เมื่อมันโตขึ้นตอนนี้หมาผมอายุได้แปดเดือนแล้วครับ กลายเป็นว่ามีแต่ผมคิดเปลี่ยนแผ่นรองฉี่ตื่นเช้ามาหาข้าว คลุกข้าวมัน ซื้อ พาไปวิ่ง รวมถึงเก็บขี้เก็บเยี่ยวมันด้วย ไม่ว่ามันจะขี้ที่หน้าบ้านในบ้านแฟนผมก็จะเรียกผมไปเก็บแม้เค้าจะเป็นคนเห็นก็ตาม ผมเข้าใจว่าเธออาจจะเหนื่อยจากการไปทำงานผมเข้าใจว่าเธออาจจะเหนื่อยจากการไปทำงานแต่ผมทำงานเหมือนกันแบบเดียวกันกับเธอ แต่เธอก็มาตามให้ผมเป็นคนไปเก็บ
จากที่ผมศึกษามาหมาจะมีประสาทการได้ยินที่ดีกว่าคนเพราะฉะนั้นเสียงอะไรเล็กๆมันก็จะได้ยินดีกว่าเรา ประเด็นมันอยู่ตรงนี้แหละครับแฟนผมเค้าเคยป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเค้าบอกว่าการที่หงุดหงิดโมโหบ่อยมาจากยาที่เค้าเคยกินเข้าไป กับตัวผมทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเธอจะด่าผมแรงแรงทุกครั้งซึ่งการคบกันมันก็ทำให้ตัวเราทะเลาะกันเธอจะด่าผมแรงแรงทุกครั้งซึ่งการคบกันมันก็ทำให้ผมได้ที่เค้าเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เรามีเจ้าโกลเด้นตัวน้อยอยู่ที่บ้านมันอายุแค่แปดเดือน มีอยู่ครั้งนึงมันไปกัดยาาของแฟนผม ตอนนั้นผมอยู่ที่ทำงานตอนนั้นผมอยู่ที่ทำงานแฟนผมโทรมาแล้วร้องไห้หนักมาก แล้วก็กรี๊ดใส่ ด่า ด่ามัน แหกปากใส่มัน ผมก็เข้าใจว่าเธออาจจะเครียดที่มันกัดยาของเธอ แต่หลังจากนั้นทุกครั้งที่มันทำแต่หลังจากนั้นทุกครั้งที่มันทำอะไรผิดหรือไปกัดอะไรหรือเผลอเหยียบตีนเธอ กรี๊ดใส่มันแหกปากใส่มันทุกครั้ง ผมเคยบอกเธอแล้วว่าอย่าแหกปากใส่มัน เธอก็ตอบผมมาว่า ก็จะแหกปากใส่มันมีอะไรไหม ผมสงสารมันมาก เธอกลับมาจากทำงานเธอทำงานเธอไม่เล่นกับมันเลยด้วยซ้ำ มันก็แค่อยากเล่นกับเธอ มันก็อยู่ตัวเดียวมาทั้งวันแล้ว มันแค่อยากเล่นกับเธออยากกระโดดใส่เธอเหมือนตอนที่มันกระโดดใส่ผมตอนผมกลับมาจากทำงานมันแค่อยากเล่นกับเธอใส่เธอเหมือนตอนที่มันกระโดดใส่ผมกลับมาจากทำงานผมก็นั่งเล่นกับมัน แต่เธอไม่เธออยู่แต่กับโทรศัพท์ของเธอเพราะมันเหยียบตีนเธอเธอก็กรี๊ดใส่มัน เธอก็ด่ามัน เธอก็แหกปากใส่มันเสียงดังลั่นบ้าน ผมเองยังแสบแก้วหูเลย จนถึงตอนนี้ที่ผมเขียนกระทู้นี้เพราะผมแค่ต้องการอยากระบายผมอยู่กับเธอสองคนกับเจ้าโกลเด้นหนึ่งตัว ผมไม่รู้จะพูดกับใครผมแค่อยากระบายเรื่องนี้ที่มันอยู่ในใจผม ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมไม่อยากเลี้ยงมันเลย ผมสงสารมันถ้าจะให้ผมขายมันผมก็ก็คงทำใจผมสงสารมันถ้าจะให้ผมขายมันผมก็ก็คงทำใจไม่ไหวเพราะแค่คิดน้ำน้ำตาผมก็ไหลออกมาแล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ