เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่ออยากจะบอก อยากจะระบาย อยากขอโทษ อยากพูด ในสิ่งที่เราไม่เคยได้บอกกับเธอ จริงๆอยากบอกแต่เราไม่มีโอกาส เราอยากให้เธอรับรู้ แต่เธอไม่เคยจะเข้าใจ วันนี้เราไม่สามารถไปบอกเธอด้วยตัวเองได้อีก เพราะความสัมพันธ์ของเรามันจบแล้ว เศร้า
หวัดดีเธอ..... ยิ้ม เราเองนะ เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย คิดถึงเราบ้างหรือเปล่า ส่วนเราคิดถึงเธอตลอดเลยนะ ตั้งแต่วันแรกที่คบกัน อะไรๆมันก็ดีไปหมดเลยเนาะ เธอน่ารัก เธอพูดเพราะ เธอดูแลเราอย่างดี ทุกๆอย่างที่เธอทำให้เรา ทุกๆคำพูดที่เธอบอกเรา เราจำได้ไม่เคยลืม แต่พอเวลาผ่านไปอะไรหลายๆอย่าง ทำให้เราต้องห่างกันไกล เรามีหน้าที่ของเรา เธอมีหน้าที่ของเธอ เราทำใจไว้แล้วเตรียมตัวรับความห่างไกล และแน่นอนความห่างไม่ใช่อุปสรรคในความรักสำหรับเราเลย แต่ทำไมสำหรับเธอ ทำไมมันถึงเปลี่ยนไป เธอไม่มีเวลาให้ เธอไม่สนใจ เวลาที่มันเคยเป็นของเราวันนี้มันกลับไม่ใช่ เรารู้ว่าเธอเหนื่อยกับอะไรก็ตามที่เธอเจอมาในแต่ละวัน เราก็เหนื่อยกับเรื่องที่เราเจอมาเหมือนกัน แต่ในความเหนื่อยของเรา ขอแค่ได้กลับห้องมาแล้วได้โทรคุยกับเธอได้เล่าสิ่งเราเจอมาให้เธอฟัง ได้ถามเธอว่าวันนี้เป็นไงบ้าง เราอยากฟังเธอบ่น เราอยากฟังเรื่องราวของเธอ เราอยากเป็นคนที่ทำให้เธอหายเหนื่อยแล้วก็สบายใจได้ แต่เธอกลับคิดว่าเราจู้จี้ เธอเหนื่อย เธออยากพักผ่อนกับการไปอยู่กับเพื่อนของเธอไปนู่นไปนี่โดยที่ไม่สนใจว่าเราจะรอคุยด้วยอยู่หรือเปล่าเราอยู่ไกลกันทำได้มากที่สุดก็แค่โทรคุยกันไม่ใช่เหรอเธอ ? เรายอมรับว่าเราชอบงอนเธอ เรื่องที่เธอไม่มีเวลาให้ แต่เราอยากให้เธอไปลองคิดดูบ้างว่าสิ่งที่เธอทำมันก็สมควรจะให้เรางอน เวลาเธอเรียนเธอทำงาน เราไม่เคยเลยนะที่จะไปวุ่นวาย เธอก็รู้ใช่มั้ย แล้วเธอจำได้มั้ยว่าอะไรบ้างที่เธอทำให้เราต้องน้อยใจเธออยุ่ตลอด ก็เวลาที่เธอว่างไม่ได้ไปทำงานเธอไม่มีเรียน เธอกลับเอาเวลาว่างพวกนั้นไปอยู่กับเพื่อนแล้วเราละเธอ เวลาว่างทั้งหมดของเรา เราให้เธอ แล้วเธอละเอาไปให้กับอะไร เราแค่อยากพูดคุยได้ยินเสียงของเธอบ้าง ไม่ใช่แค่เห็นแต่ข้อความที่มันไร้ความใส่ใจเป็นที่สุด ข้อความแห้งห้วนๆของเธอ มันเอามาเลี้ยงหัวใจเราได้ไม่พอเศร้า เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากเลยเนาะ เป็นเพราะเราเองที่ชอบน้อยใจ หรือเป็นเพราเธอที่ไม่เคยใส่ใจเราเลย เราอยากให้เธอกลับไปมองตัวเธอเองบ้างว่าสิ่งที่ทำอยู่มันใจร้ายกับเราเกินไปหรือเปล่า ไม่อยากให้คิดว่าการที่เราอยากคุยกับเธอมันเป็นเรื่องงี่เง่าเพราะเราอยู่ไกลเราเลยทำได้แค่นี้ ทำได้แค่โทรคุยกัน เราอยากให้เธอเข้าใจเราบ้างใส่ใจเราสักนิด ตอนนี้เราทะเลาะกันมันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วละ เราก็ไม่อยากเข้าไปวุ่นวายอะไรกับเธอแล้ว เราขอโทษที่เราต้องการจากเธอมากไป แต่ทั้งหมดที่เราทำเพราะเรารักเธอนะ อยากให้เธอได้อ่านนะ ไม่ต้องเข้าใจเราก็ได้ แค่เธอรับรู้ก็พอ
หวัดดีเธอ สบายดีมั้ย?
หวัดดีเธอ..... ยิ้ม เราเองนะ เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย คิดถึงเราบ้างหรือเปล่า ส่วนเราคิดถึงเธอตลอดเลยนะ ตั้งแต่วันแรกที่คบกัน อะไรๆมันก็ดีไปหมดเลยเนาะ เธอน่ารัก เธอพูดเพราะ เธอดูแลเราอย่างดี ทุกๆอย่างที่เธอทำให้เรา ทุกๆคำพูดที่เธอบอกเรา เราจำได้ไม่เคยลืม แต่พอเวลาผ่านไปอะไรหลายๆอย่าง ทำให้เราต้องห่างกันไกล เรามีหน้าที่ของเรา เธอมีหน้าที่ของเธอ เราทำใจไว้แล้วเตรียมตัวรับความห่างไกล และแน่นอนความห่างไม่ใช่อุปสรรคในความรักสำหรับเราเลย แต่ทำไมสำหรับเธอ ทำไมมันถึงเปลี่ยนไป เธอไม่มีเวลาให้ เธอไม่สนใจ เวลาที่มันเคยเป็นของเราวันนี้มันกลับไม่ใช่ เรารู้ว่าเธอเหนื่อยกับอะไรก็ตามที่เธอเจอมาในแต่ละวัน เราก็เหนื่อยกับเรื่องที่เราเจอมาเหมือนกัน แต่ในความเหนื่อยของเรา ขอแค่ได้กลับห้องมาแล้วได้โทรคุยกับเธอได้เล่าสิ่งเราเจอมาให้เธอฟัง ได้ถามเธอว่าวันนี้เป็นไงบ้าง เราอยากฟังเธอบ่น เราอยากฟังเรื่องราวของเธอ เราอยากเป็นคนที่ทำให้เธอหายเหนื่อยแล้วก็สบายใจได้ แต่เธอกลับคิดว่าเราจู้จี้ เธอเหนื่อย เธออยากพักผ่อนกับการไปอยู่กับเพื่อนของเธอไปนู่นไปนี่โดยที่ไม่สนใจว่าเราจะรอคุยด้วยอยู่หรือเปล่าเราอยู่ไกลกันทำได้มากที่สุดก็แค่โทรคุยกันไม่ใช่เหรอเธอ ? เรายอมรับว่าเราชอบงอนเธอ เรื่องที่เธอไม่มีเวลาให้ แต่เราอยากให้เธอไปลองคิดดูบ้างว่าสิ่งที่เธอทำมันก็สมควรจะให้เรางอน เวลาเธอเรียนเธอทำงาน เราไม่เคยเลยนะที่จะไปวุ่นวาย เธอก็รู้ใช่มั้ย แล้วเธอจำได้มั้ยว่าอะไรบ้างที่เธอทำให้เราต้องน้อยใจเธออยุ่ตลอด ก็เวลาที่เธอว่างไม่ได้ไปทำงานเธอไม่มีเรียน เธอกลับเอาเวลาว่างพวกนั้นไปอยู่กับเพื่อนแล้วเราละเธอ เวลาว่างทั้งหมดของเรา เราให้เธอ แล้วเธอละเอาไปให้กับอะไร เราแค่อยากพูดคุยได้ยินเสียงของเธอบ้าง ไม่ใช่แค่เห็นแต่ข้อความที่มันไร้ความใส่ใจเป็นที่สุด ข้อความแห้งห้วนๆของเธอ มันเอามาเลี้ยงหัวใจเราได้ไม่พอเศร้า เราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากเลยเนาะ เป็นเพราะเราเองที่ชอบน้อยใจ หรือเป็นเพราเธอที่ไม่เคยใส่ใจเราเลย เราอยากให้เธอกลับไปมองตัวเธอเองบ้างว่าสิ่งที่ทำอยู่มันใจร้ายกับเราเกินไปหรือเปล่า ไม่อยากให้คิดว่าการที่เราอยากคุยกับเธอมันเป็นเรื่องงี่เง่าเพราะเราอยู่ไกลเราเลยทำได้แค่นี้ ทำได้แค่โทรคุยกัน เราอยากให้เธอเข้าใจเราบ้างใส่ใจเราสักนิด ตอนนี้เราทะเลาะกันมันคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วละ เราก็ไม่อยากเข้าไปวุ่นวายอะไรกับเธอแล้ว เราขอโทษที่เราต้องการจากเธอมากไป แต่ทั้งหมดที่เราทำเพราะเรารักเธอนะ อยากให้เธอได้อ่านนะ ไม่ต้องเข้าใจเราก็ได้ แค่เธอรับรู้ก็พอ