ผมงี้นั่งแต่งกลอนเลย

เหม่อมองฟ้า..ดูนก..เจ้าโผผิน
เจ้าโบยบิน..ล่องไป..ในนภา
อิสระ..เหนือเมฆา..ชวนพาฝัน
พึงรำพัน..อนาคต..อันสดใส
เสาะแสวง..ชีวิต..ศิวิไลซ์
ดุจแสงทอง..ผ่องอำไพ..ชวนให้ฝัน
ออกเดินทาง..ท่องไป..ตามใจพลัน
ทิ้งวันวาน..ทั้งโศกเศร้า..แลโสภา
เป็นเบื้องหลัง..เป็นรากฐาน..เป็นมรรคา
คอยค้ำจุน..คอยนำพา..ตามครรลอง
ด้วยชีวิต..จิตวิญญาณ..ที่โหยหา
มุ่งเดินไป..สู่ชีวิต..นอกตำรา
ด้วยความเชื่อ..ด้วยศรัทธา..นำพาไป
จักล้มแพ้..กี่ครั้ง..ฤา กี่ครา
จักฟันฝ่า..ฝ่าฟัน..สู่ฝันเอย.. (กวีนิพนธ์ สมาชิกหมายเลข 1479459)

อารมณ์สุนทรีย์ ..
แต่งกลอนเล่น อ่านงบรอกันเลยทีเดียว