มีเหตุให้ต้องขึ้นเครื่องบินครั้งแรก แต่กลัวมาก ทำไงดีครับ

เราเข้าใจอาการของคนเป็นโรคแพนิคค่ะ เรามีเพื่อนที่เป็นโรคนี้อยู่ เลยพอจะคุ้นเคยอยู่บ้าง

สิ่งที่จขกท.คือ กลัวการขึ้นเครื่องบิน เพราะไม่เคยขึ้น ความกลัวมาจะมาก่อนแล้ว เพราะไม่รู้อะไรเลย สิ่งที่ต้องรับมือกับอาการแพนิคคือ ศึกษาหาข้อมูลค่ะ หาข้อมูลให้เยอะๆเลยว่า จะขึ้นเครื่องบิน จะไปต่างประเทศ ต้องทำอย่างไรบ้าง ถ้าเจอปัญหาจะต้องรับมืออย่างไร
1. จะไปประเทศไหน ต้องใช้เอกสารอะไรบ้าง ต้องทำ visa หรือไม่
2. ขึ้นสายการบินอะไร ขึ้นที่ไหน
3. เช็คเวลา ขั้นตอนต่างๆให้ครบถ้วน
4. ตอนเดินขึ้นเครื่องทำใจให้สงบ เก็บของสัมภาระให้เรียบร้อย นั่งเก้าอี้รัดเข็มขัด เช็ครอบข้าง ใครนั่งข้างเราซ้ายขวา หน้าหลัง แนะนำว่าให้นั่งติดริมทางเดิน เพราะเป็นที่ๆตัวเองจะรู้สึกปลอดภัย ขอความช่วยเหลือได้ง่าย
5. ตอนเครื่อง take off เสียงเครื่องยนต์จะดังมาก อย่าไปกลัวค่ะ ให้คิดว่าเหมือนเราเหยียบคันเร่งทำความเร็วตอนขับรถ เครื่องเชิดหน้าขึ้นท้องน้อยอาจจะรู้สึกโหวงๆ หูอาจจะอื้อมากน้อยแล้วแต่คน แก้ไม่ยาก เมื่อสัญญาณให้ปลดเข็มขัดออกได้ ให้กลืนน้ำลาย หรือบีบจมูกแล้วเป่าลมที่ปากค่ะ อาการหูอื้ออาจจะหาย แรกๆอาจจะรู้สึกวิ้งๆบ้าง แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะกลับมาเป็นปกติ ไม่แนะนำให้อมลูกอม หรือเคี้ยวหมากฝรั่งก่อนเครื่องจะขึ้น เพราะคุณแพนิค อาจจะทำให้แพนิคไปได้ด้วยว่ามันจะติดคอหรือเปล่า
6. ระหว่างบินอยู่ เครื่องอาจจะมีส่ายบ้าง อย่าไปกลัวค่ะ แค่ลมปะทะเฉยๆ เครื่องอาจจะตกหลุมอากาศ แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะเจอ
7. อย่าดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทั้งก่อนขึ้น หรือระหว่างบิน เพราะจะทำให้คุณปวดหัวได้ ยิ่งอยู่บนเครื่องบินจะเมาและปวดหัวได้ง่ายค่ะ และอาจจะต้องลุกไปเข้าห้องน้ำบ่อยครั้ง ห้องน้ำบนเครื่องแคบ เล็ก ถ้าสามารถหลับได้ก็หลับค่ะ เมื่อใกล้ๆเครื่องจะลงจะมีประกาศ มีปลุกให้มารัดเข็มขัดค่ะ แต่ถ้าไม่หลับให้หากิจกรรมอื่นๆทำ เช่นดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกม อ่านหนังสือ
8. ระหว่างเครื่องกำลังจะ landing เครื่องจะค่อยๆลดเพดานบิน จะอาจจะรู้สึกโหวงๆที่ท้องน้อย หรือหูอื้อได้เหมือนตอนขึ้น ไม่เป็นไรค่ะ อย่ากลัว เดี๋ยวเครื่องลงแล้วก็กลับเป็นปกติ
9. ตอนเครื่องลงถึงรันเวย์ เครื่องอาจจะกระแทกแรง เบา แล้วแต่นักบิน และขนาดของเครื่อง อย่าตกใจ ให้คิดซะว่า เหมือนเราทำของตกพื้น มันจะต้องมีการกระแทกบ้าง จากนั้นเครื่องจะค่อยๆลดความเร็วลง และวิ่งบนรันเวย์เพื่อไปจอด
10. เมื่อเครื่องจอดแล้ว สัญญาณรัดเข็มขัดจะดับ ให้เราปลดเข็มขัดออกได้ แล้วหยิบสัมภาระเตรียมลงจากเครื่องค่ะ

ไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่คิด ถ้าเราเตรียมตัวมาพร้อม หาข้อมูลให้แน่นค่ะ เวลาเกิดปัญหาอะไรจะได้รับมือกับปัญหาได้ สิ่งสำคัญที่สุดเลยคือ บอกเพื่อนร่วมทางค่ะ บอกไปเลยอย่าได้อายว่าเราเป็นโรคแพนิค อธิบายให้เข้าใจถึงสิ่งที่เราเป็นค่ะ หาเพื่อนที่ใจเย็น รอบครอบให้เพื่อนช่วยดูแล ก่อนเดินทางให้ปรึกษาแพทย์ที่ดูแลอยู่ด้วยก็ดีค่ะ เพื่อขอคำแนะนำจากแพทย์