สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเรา ถ้าผิดพลาดอย่างไรขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
วันนี้เราเเค่อยากมาระบายเเละถามความเห็นกับชาวพันทิปกับเหตุการณ์นึงที่เกิดขึ้นมากับตัวเราสดๆร้อนๆ
คือว่า เราคุยกับคนๆหนึ่งมาสักระยะนึงค่ะ ไม่เคยเจอตัวจริงกันแต่คุยกันเพราะถูกคอกันค่ะ เริ่มที่เขาเป็นคนมาขอไลน์เรา
เราก็โอเค ในตอนที่คุยกันครั้งเเรกเขาเห็นรูปตัวจริงของเราเเล้วเพราะเราก็ไม่ได้ปิดบังอะไร เราก็ตั้งรูปดิสเราเป็นรูปตัวเองปกติ
เเต่เราเเปลกใจที่เขาไม่เอารูปตัวเองขึ้นดิสค่ะ เขาขอเฟซเราเราก็ให้เฟซจริงไปค่ะ เเต่เขาไม่ใช้เฟซจริงเเอดเรามา เราก็ถามว่าทำไมเอาเฟซนี้มาแอด
เขาบอกว่าเฟซจริงเขาไม่ค่อยได้เล่น ส่วนมากเล่นเฟซนี้แล้วปกติก็ไม่ค่อยดูเฟซด้วย เราเลยไม่อะไรก็เฉยๆ แต่เราก็ขอดูรูปเขาเพราะว่าเขาก็เห็นหน้าเราไปแล้ว
เขาก็ส่งรูปมาให้ รูปที่ส่งมาให้คือหน้าตาเขาไม่ได้ดีอะไรหน้าธรรมดาบ้านๆ เราก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเราไม่ได้สนคนที่หน้าตาอยู่แล้ว
เราก็คุยกับเขาปกติ เขาเป็นคนน่ารักมากนิสัยดีค่ะ(เเต่ไม่รู้ตัวจริงดีจริงไหม) เราเริ่มชอบเขาขึ้นมานิดนึง
ขอบอกก่อนนะคะว่าส่วนตัวจขกท.โสดมาไม่ต่ำกว่า 5 ปีค่ะ เพราะเจอผู้ชายมาหลากหลายรูปแบบพอสมควรเรียกง่ายๆว่าเข็ดค่ะ เเต่ส่วนใหญ่คือเป็นเพื่อนทั้งนั้น ทำให้มีปมพอสมควรกับเรื่องความรักเพราะส่วนมากเวลาเจอคนที่ไม่ใช่เเล้วเราบอกเขาตรงๆเขาก็โกรธเราไปเลย พอเจอคนที่ใช่เขาก็เทเราเรียกได้ว่าถูกหลอก โดนให้ความหวัง โดนคบซ้อน เจ็บมามาก เราเลยซีเรียสกับความรักและเปิดใจให้ใครยากมาก คือเรากลายเป็นคนคิดแบบนี้ไปแล้วว่า
"ถ้าคนที่เข้ามา ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเท่าตอนที่อยู่คนเดียวเราก็คงไม่คบ " แต่คนนี้เป็นคนเเรกในรอบหลายปีที่เราเริ่มเปิดใจให้ เพราะเรารู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับคนนี้
เขาเองก็บอกว่าไม่เคยคบใครมาเเล้วคุยมีความสุขมากเท่าเรา เราไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆที่เขาเคยเจอ เขาบอกว่ารักเรามากไม่อยากเสียเราไป
เขาก็ชอบถามบ่อยๆว่า " ถ้าเค้าหน้าตาไม่ดีเธอจะยังรักเขาไหม " เราก็ไม่อะไร นึกว่าเขาไม่มั่นใจเฉยๆ เราก็เลยตอบไปว่า
ถ้าเธอดีกับเราและจริงใจจริงๆ หน้าตาก็ไม่สำคัญหรอก เขาก็โอเค คือเราไม่เคยเอะใจเรื่องนี้มาก่อนเลย แต่เขาถามคำถามนี้บ่อยมากๆ เราแค่คิดว่าเขาคงไม่มั่นใจในตัวเองจริงๆ แต่สุดท้ายอยู่ๆเขาก็มาพูดกับเราว่า "เธอรู้ไหมคนที่เค้าส่งรูปไปให้...นั่นไม่ใช่ตัวจริงเค้านะ" ตอนนั้นเราเงียบไปสักครู่นึง
เรานึกว่าเขาเเกล้งพูดตลก ขำๆกับเรา เราเลยบอกว่าใช่หรอ ไม่เชื่อหรอก นางก็บอกว่านางพูดจริงๆ นั่นเป็นรูปเพื่อนของนางเอง เราก็ยังไม่เชื่อ เราเลยพูดไปบอกว่าถ้าเธอเเกล้งเรา เราจะเลิกคุยกับเขานะ กลายเป็นว่าเขายืนยันคำนั้น และจริงจังมาก
หัวใจเราหล่นวูบไปเลยค่ะ ตัวเย็นและรู้สึกชาไปทุกส่วนมือสั่นมาก แต่เราก็พยายามสงบสติแล้วบอกเขาให้ส่งรูปตัวเองมา เราพยายามคิดว่า ไม่เป็นไรหรอก เราโอเค..แค่ดีกับเราก็พอแล้ว พอนางส่งรูปตัวเองมา คือนางหน้าตาไม่ดีจริงๆนี่เชื่อเลย เราเลยกดวิดิโอคอลไปหา ในตอนนั้นเรายิ้มนะ
เราคุยกับนางเหมือนเดิมไม่ได้บล็อคหนีหรืออะไร และไม่ได้คิดจะทำอย่างนั้น แต่พอคุยเล่นไปสักพัก...อยู่ๆมันเริ่มพูดไม่ออกขึ้นมา
น้ำตามันเริ่มจะไหล ความรู้สึกหลายๆอย่างเริ่มถาโถมเข้ามา ตอนนั้นในหัวมันมีแต่คำถามเต็มไปหมด นี่เราโดนหลอกอีกแล้วหรอ มันจริงใช่ไหม เรื่องจริงหรือเปล่า คนที่เราคิดถึงมาตลอด คนที่เราเชื่อใจมาตลอด มีอะไรเราก็คิดถึงคนในภาพนั้นมาตลอด แต่อยู่ดีๆมันกลับไม่ใช่...เราร้องไห้เลยค่ะ ร้องไห้สะอื้นหนักมากเราพยายามกลั้นไม่อยากร้องไห้ให้นางเสียความรู้สึก แต่เราไม่ไหวจริงๆ คือถ้านางเผยตัวจริงมาตั้งเเต่แรกที่คุยกันแล้วเรารับได้ มันจะไม่เป็นแบบนี้ เพราะรูปที่นางส่งมาให้ตอนเเรกก็ไม่ได้หล่อนะ เเต่เรายอมรับได้ไปแล้วไง เรายอมรับคนๆนี้ได้ไปแล้วอะ แล้วอยู่ๆมันกลายเป็นไม่ใช่ หมายความว่าอะไร...
เราร้องไห้ไม่หยุดเลยเพราะเราเป็นคนเซนซิทีฟมากถ้าได้ร้องเเล้วหยุดยาก นางก็ตกใจแล้วพูดว่าขอโทษ พูดว่าขอโทษอย่างเดียว แต่ใจเราตอนนั้นมันเจ็บไปหมด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมเราต้องร้องไห้ด้วยเพราะเขาก็ยังเป็นคนเดิม...แต่แค่ไม่ใช่คนที่เรานึกถึงมาตั้งนาน สักพักนางก็ร้องไห้ตามเราเพราะนางรู้สึกผิด เเต่เรานี่เสียความรู้สึกกว่าหลายเท่าเลย เราเป็นคนเเคร์ความรู้สึกคนรอบข้างมาก เราไม่น่าร้องไห้เลย.. เราทำให้เขาร้องไห้เสียใจตาม
เขาคงเฟลมากๆ แต่เราฝืนความรู้สึกตัวเองไม่ได้จริงๆคือมันเสียใจมาก เราผิดมากไหมที่ผิดหวังกับตัวเขาในตอนนี้?
เขาพูดว่าเรื่องนี้มันเเก้ไขกันได้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ไม่ได้นอกใจเราซะหน่อย..นั่นทำเราจุกมากไปกว่าเดิมอีก คือเขามองว่านี่เป็นเรื่องเล็กหรอ...การใส่หน้ากากเข้าหากันตั้งเเต่เเรกเป็นเรื่องเล็กใช่ไหม สำหรับเขาหรือคนอื่นอาจจะใช่ แต่เราไม่..
ตอนนี้เราเลยไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองดีและไม่รู้ด้วยว่าจะทำอย่างไรกับเขาต่อไป เราลดสถานะเขาเหลือแค่เพื่อนเเล้ว แต่เราไม่รู้ว่าเราควรสานสัมพันธ์หรือให้โอกาสเขาอีกไหม ที่ผ่านมาบอกได้เลยว่าเราตกหลุมรักเขาไปแล้ว แต่พอเจอแบบนี้อยู่ๆหัวใจมันก็ชาขึ้นมา มันเสียใจมากกว่าจะอยากให้อภัยถึงเเม้จะดูเหมือนเป็นเรื่องเล็ก มันเกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้นกับตัวเราอีกแล้ว.. ความรู้สึกตอนนี้เราเริ่มไม่อยากคบใครอีก อยากหนีไปให้ไกลจากทุกๆคน เเต่เขาดีกับเรามาก เขารักเรามากเรารู้ เราเองก็เริ่มจะรักเขาแต่ถ้าเราไม่บอกว่าเราจะคุยกับเขาต่อ เขาจะบอกความจริงเราไหม เขาคงจะไม่บอก และคงปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆซึ่งไม่รู้ว่านานเท่าไหร่กว่าเราจะได้เจอตัวจริงเขา..
ทุกคนที่เข้ามาอ่านช่วยแนะนำหรือพูดอะไรหน่อย เราไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ เพื่อนเราบอกว่าให้เราให้โอกาส แต่ใจเรามันไม่ได้จริงๆตอนนี้ เราอยากอยู่ห่างเขา ไม่อยากโทรคุยกับเขา แม้แต่แชทก็ยังไม่อยากตอบเลยในตอนนี้ เราผิดมากไหมที่ความรู้สึกเราเปลี่ยนไป...ทั้งๆที่ไม่คิดอยากจะเปลี่ยน แต่เราคงหลอกตัวเองว่าไม่เป็นไรไม่ได้หรอก ณ ตอนนี้
ปล.ถ้าเเท็กผิดห้องต้องขออภัยด้วยนะคะ
เพิ่งรู้ว่าคนที่คุยด้วยไม่ใช่คนที่เขาส่งรูปให้ดูในตอนแรก
วันนี้เราเเค่อยากมาระบายเเละถามความเห็นกับชาวพันทิปกับเหตุการณ์นึงที่เกิดขึ้นมากับตัวเราสดๆร้อนๆ
คือว่า เราคุยกับคนๆหนึ่งมาสักระยะนึงค่ะ ไม่เคยเจอตัวจริงกันแต่คุยกันเพราะถูกคอกันค่ะ เริ่มที่เขาเป็นคนมาขอไลน์เรา
เราก็โอเค ในตอนที่คุยกันครั้งเเรกเขาเห็นรูปตัวจริงของเราเเล้วเพราะเราก็ไม่ได้ปิดบังอะไร เราก็ตั้งรูปดิสเราเป็นรูปตัวเองปกติ
เเต่เราเเปลกใจที่เขาไม่เอารูปตัวเองขึ้นดิสค่ะ เขาขอเฟซเราเราก็ให้เฟซจริงไปค่ะ เเต่เขาไม่ใช้เฟซจริงเเอดเรามา เราก็ถามว่าทำไมเอาเฟซนี้มาแอด
เขาบอกว่าเฟซจริงเขาไม่ค่อยได้เล่น ส่วนมากเล่นเฟซนี้แล้วปกติก็ไม่ค่อยดูเฟซด้วย เราเลยไม่อะไรก็เฉยๆ แต่เราก็ขอดูรูปเขาเพราะว่าเขาก็เห็นหน้าเราไปแล้ว
เขาก็ส่งรูปมาให้ รูปที่ส่งมาให้คือหน้าตาเขาไม่ได้ดีอะไรหน้าธรรมดาบ้านๆ เราก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเราไม่ได้สนคนที่หน้าตาอยู่แล้ว
เราก็คุยกับเขาปกติ เขาเป็นคนน่ารักมากนิสัยดีค่ะ(เเต่ไม่รู้ตัวจริงดีจริงไหม) เราเริ่มชอบเขาขึ้นมานิดนึง
ขอบอกก่อนนะคะว่าส่วนตัวจขกท.โสดมาไม่ต่ำกว่า 5 ปีค่ะ เพราะเจอผู้ชายมาหลากหลายรูปแบบพอสมควรเรียกง่ายๆว่าเข็ดค่ะ เเต่ส่วนใหญ่คือเป็นเพื่อนทั้งนั้น ทำให้มีปมพอสมควรกับเรื่องความรักเพราะส่วนมากเวลาเจอคนที่ไม่ใช่เเล้วเราบอกเขาตรงๆเขาก็โกรธเราไปเลย พอเจอคนที่ใช่เขาก็เทเราเรียกได้ว่าถูกหลอก โดนให้ความหวัง โดนคบซ้อน เจ็บมามาก เราเลยซีเรียสกับความรักและเปิดใจให้ใครยากมาก คือเรากลายเป็นคนคิดแบบนี้ไปแล้วว่า
"ถ้าคนที่เข้ามา ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเท่าตอนที่อยู่คนเดียวเราก็คงไม่คบ " แต่คนนี้เป็นคนเเรกในรอบหลายปีที่เราเริ่มเปิดใจให้ เพราะเรารู้สึกสบายใจที่ได้คุยกับคนนี้
เขาเองก็บอกว่าไม่เคยคบใครมาเเล้วคุยมีความสุขมากเท่าเรา เราไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆที่เขาเคยเจอ เขาบอกว่ารักเรามากไม่อยากเสียเราไป
เขาก็ชอบถามบ่อยๆว่า " ถ้าเค้าหน้าตาไม่ดีเธอจะยังรักเขาไหม " เราก็ไม่อะไร นึกว่าเขาไม่มั่นใจเฉยๆ เราก็เลยตอบไปว่า
ถ้าเธอดีกับเราและจริงใจจริงๆ หน้าตาก็ไม่สำคัญหรอก เขาก็โอเค คือเราไม่เคยเอะใจเรื่องนี้มาก่อนเลย แต่เขาถามคำถามนี้บ่อยมากๆ เราแค่คิดว่าเขาคงไม่มั่นใจในตัวเองจริงๆ แต่สุดท้ายอยู่ๆเขาก็มาพูดกับเราว่า "เธอรู้ไหมคนที่เค้าส่งรูปไปให้...นั่นไม่ใช่ตัวจริงเค้านะ" ตอนนั้นเราเงียบไปสักครู่นึง
เรานึกว่าเขาเเกล้งพูดตลก ขำๆกับเรา เราเลยบอกว่าใช่หรอ ไม่เชื่อหรอก นางก็บอกว่านางพูดจริงๆ นั่นเป็นรูปเพื่อนของนางเอง เราก็ยังไม่เชื่อ เราเลยพูดไปบอกว่าถ้าเธอเเกล้งเรา เราจะเลิกคุยกับเขานะ กลายเป็นว่าเขายืนยันคำนั้น และจริงจังมาก
หัวใจเราหล่นวูบไปเลยค่ะ ตัวเย็นและรู้สึกชาไปทุกส่วนมือสั่นมาก แต่เราก็พยายามสงบสติแล้วบอกเขาให้ส่งรูปตัวเองมา เราพยายามคิดว่า ไม่เป็นไรหรอก เราโอเค..แค่ดีกับเราก็พอแล้ว พอนางส่งรูปตัวเองมา คือนางหน้าตาไม่ดีจริงๆนี่เชื่อเลย เราเลยกดวิดิโอคอลไปหา ในตอนนั้นเรายิ้มนะ
เราคุยกับนางเหมือนเดิมไม่ได้บล็อคหนีหรืออะไร และไม่ได้คิดจะทำอย่างนั้น แต่พอคุยเล่นไปสักพัก...อยู่ๆมันเริ่มพูดไม่ออกขึ้นมา
น้ำตามันเริ่มจะไหล ความรู้สึกหลายๆอย่างเริ่มถาโถมเข้ามา ตอนนั้นในหัวมันมีแต่คำถามเต็มไปหมด นี่เราโดนหลอกอีกแล้วหรอ มันจริงใช่ไหม เรื่องจริงหรือเปล่า คนที่เราคิดถึงมาตลอด คนที่เราเชื่อใจมาตลอด มีอะไรเราก็คิดถึงคนในภาพนั้นมาตลอด แต่อยู่ดีๆมันกลับไม่ใช่...เราร้องไห้เลยค่ะ ร้องไห้สะอื้นหนักมากเราพยายามกลั้นไม่อยากร้องไห้ให้นางเสียความรู้สึก แต่เราไม่ไหวจริงๆ คือถ้านางเผยตัวจริงมาตั้งเเต่แรกที่คุยกันแล้วเรารับได้ มันจะไม่เป็นแบบนี้ เพราะรูปที่นางส่งมาให้ตอนเเรกก็ไม่ได้หล่อนะ เเต่เรายอมรับได้ไปแล้วไง เรายอมรับคนๆนี้ได้ไปแล้วอะ แล้วอยู่ๆมันกลายเป็นไม่ใช่ หมายความว่าอะไร...
เราร้องไห้ไม่หยุดเลยเพราะเราเป็นคนเซนซิทีฟมากถ้าได้ร้องเเล้วหยุดยาก นางก็ตกใจแล้วพูดว่าขอโทษ พูดว่าขอโทษอย่างเดียว แต่ใจเราตอนนั้นมันเจ็บไปหมด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมเราต้องร้องไห้ด้วยเพราะเขาก็ยังเป็นคนเดิม...แต่แค่ไม่ใช่คนที่เรานึกถึงมาตั้งนาน สักพักนางก็ร้องไห้ตามเราเพราะนางรู้สึกผิด เเต่เรานี่เสียความรู้สึกกว่าหลายเท่าเลย เราเป็นคนเเคร์ความรู้สึกคนรอบข้างมาก เราไม่น่าร้องไห้เลย.. เราทำให้เขาร้องไห้เสียใจตาม
เขาคงเฟลมากๆ แต่เราฝืนความรู้สึกตัวเองไม่ได้จริงๆคือมันเสียใจมาก เราผิดมากไหมที่ผิดหวังกับตัวเขาในตอนนี้?
เขาพูดว่าเรื่องนี้มันเเก้ไขกันได้ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ไม่ได้นอกใจเราซะหน่อย..นั่นทำเราจุกมากไปกว่าเดิมอีก คือเขามองว่านี่เป็นเรื่องเล็กหรอ...การใส่หน้ากากเข้าหากันตั้งเเต่เเรกเป็นเรื่องเล็กใช่ไหม สำหรับเขาหรือคนอื่นอาจจะใช่ แต่เราไม่..
ตอนนี้เราเลยไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองดีและไม่รู้ด้วยว่าจะทำอย่างไรกับเขาต่อไป เราลดสถานะเขาเหลือแค่เพื่อนเเล้ว แต่เราไม่รู้ว่าเราควรสานสัมพันธ์หรือให้โอกาสเขาอีกไหม ที่ผ่านมาบอกได้เลยว่าเราตกหลุมรักเขาไปแล้ว แต่พอเจอแบบนี้อยู่ๆหัวใจมันก็ชาขึ้นมา มันเสียใจมากกว่าจะอยากให้อภัยถึงเเม้จะดูเหมือนเป็นเรื่องเล็ก มันเกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้นกับตัวเราอีกแล้ว.. ความรู้สึกตอนนี้เราเริ่มไม่อยากคบใครอีก อยากหนีไปให้ไกลจากทุกๆคน เเต่เขาดีกับเรามาก เขารักเรามากเรารู้ เราเองก็เริ่มจะรักเขาแต่ถ้าเราไม่บอกว่าเราจะคุยกับเขาต่อ เขาจะบอกความจริงเราไหม เขาคงจะไม่บอก และคงปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆซึ่งไม่รู้ว่านานเท่าไหร่กว่าเราจะได้เจอตัวจริงเขา..
ทุกคนที่เข้ามาอ่านช่วยแนะนำหรือพูดอะไรหน่อย เราไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ เพื่อนเราบอกว่าให้เราให้โอกาส แต่ใจเรามันไม่ได้จริงๆตอนนี้ เราอยากอยู่ห่างเขา ไม่อยากโทรคุยกับเขา แม้แต่แชทก็ยังไม่อยากตอบเลยในตอนนี้ เราผิดมากไหมที่ความรู้สึกเราเปลี่ยนไป...ทั้งๆที่ไม่คิดอยากจะเปลี่ยน แต่เราคงหลอกตัวเองว่าไม่เป็นไรไม่ได้หรอก ณ ตอนนี้
ปล.ถ้าเเท็กผิดห้องต้องขออภัยด้วยนะคะ