มันเหนื่อยนะครับ การชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียว

คุยกันเกือบทุกวัน ผมชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียว เหนื่อยครับมาระบาย
เขาคงคิดกับผมเเค่เพื่อนคนนึง

เเบบนี้อย่าเรียกว่าคุยเลย เรียกว่าการสัมพาภาษณ์ดีกว่า
ท้อครับ  เหนื่อย อยากเดินออกมาเเล้วตอนนี้ ที่ทำไปไม่มีอะไรดีขึ้น เขาไม่สนใจใยดีอะไรเลย
เเอบรักมานาน อีกใจนึงก็อยากบอกความในใจ ใจนึงก็ผิดหวัง กลัวการโดนปฏิเสธ
คำว่าทำใจสำหรับผมมันยากเกินไปครับ
ควรทำยังไงดี T_T
เหนื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ