ควรพูดกับแม่ยังไงให้ท่านรู้ว่าสิ่งเราพูดคือบอกให้รู้ไม่ใช่ขออนุญาติ????

เราเป็นคนนึงที่ชอบโดนเพื่อนว่าประจำว่า"ไปไม่ได้อีกล่ะ,แม่ไม่ให้ไปอีกล่ะ,อะไรนักหนา,บลาาๆๆ"เพราะเราเป็นคนที่แทบจะยุในกรอบมาโดยตลอด เมื่อยังเด็กเราก็เข้าใจนะว่า เราเด็กแม่เลยห่วง แต่ตอนนี้เราโตแแล้ว แต่แม่ก็ยังห่วงเรา จะไปไหนทีนี่มีปัญหากันบ้านแทบแตก เพียงเพราะลูกจะไปแต่แม่ไม่ให้ไป เราก็เข้าใจว่าแม่ห่วง แต่เราก็โตแล้วอยากมีโมเม้นเที่ยยวกับเพื่อนบ้างไรบ้าง แต่เพราะแม่ห่วงเราถึงไม่ได้ไป เราว่าเราควรเปิดอกคุยกับแม่สักทีแต่ไม่รุจะเริ่มทีตรงไหน ใครพอจะมีคำแนะนำให้เราได้บ้างไหมมมม??????????? ขอบพระคุณล่วงหน้า