เราอยู่กับสามีมีลูกด้วยกัน 2 คน ปัญหามันเริ่มเกิดก่อนมีลูกคนที่ 2 ตอนนี้ลูกคนที่ 2 อายุ 1 เดือน ก่อนเราจะท้องเริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ช่วยงานบ้านเลยมีเราทำคนเดียวรวมถึงการเลี้ยงลูกด้วยเราเป็นคนส่งลูกไปโรงเรียนตอนเช้าก่อนไปทำงานเลิกงานรับลูกกลับบ้านรวมถึงอาบน้ำแต่งตัวให้ลูกเราก็ทำทั้งหมด เขาหยุดทุกวันเสาร์แต่พอสายๆจะโทรให้เรามารับลูกไปที่ทำงานด้วยตลอดบอกว่าตัวเองจำทำโน่นทำนี่ด้วยความรำคาญเลยไปรับลูกเป็นแบบนี้ตลอดจนท้องจนเราใกล้คลอดเขาก็ยังให้เราเอาลูกไปทำงานด้วยทุกอาทิตย์ ระหว่างฝากครรภ์เราก็ไปคนเดียวตลอดจนคลอด เราคลอดธรรมชาติหลังคลอดเขาห้ามลุกจากเตียงใน 6 ชม.แรกให้อยู่รอเอากระโถนฉี่ให้ก็ทำหงุดหงิดอยากจะรีกลับมาบ้านมาเอาของและทิ้งลูกคนโตไว้กับเราทั้งๆที่เราเพิ่งคลอดคนเล็ก อีกวันหลังเราทำหมันเสร็จเจ็บแผลมากเพิ่งออกยากห้องผ่าตัดได้ 2 ชม.ยังลุกจากเตียงไม่ไหวก็ทิ้งลูกคนเล็กกับคนโตไว้ให้เราดูคนเดียวพอคนเล็กร้องเราก็ลุกทั้งๆที่เจ็บมากในใจคิดแค่ว่าต้องไปอุ้มลูกให้ได้ หลังคลอดกลับมาบ้านเราปวดต้นแขนต้นขามากจะนั่งจนอนจะลุกเจ็บสุดๆเลยขอให้เขาอาบน้ำให้ลูกแต่เขากลับตอบว่าไม่แล้วโมโหใส่ อุ้มลูกนับครั้งได้เลย ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลมาเราทำงานบ้านเองทุกอย่างทั้งกวาด ถู ซัก ล้าง หุงข้าว ทำกับข้าว เคยขอให้เขาช่วยล้างขวดนมตอบว่า เอาไปทิ้งไป หลังคลอดประมาณ 3 อาทิตย์เราต้องไปส่งลูกคนโตไปโรงเรียนโดยนำคนเล็กใส่คาร์ซีทไปด้วย ล่าสุดที่ทำให้เราไม่ไหวจริงๆ ลูกคนเล็กร้องไห้เขานอนอยู่หันมาถามเราว่า ลูกเป็นอะไร เราตอบไม่รู้ บวกกับความเครียดเลยถามกลับไปว่าหนวกหูหรอ เขาตอบไม่ สักพักก็ลุกออกจากห้องไปนั่งข้างนอก ลูกคนโตบอกหิวข้าวเราอุ้มตัวเล็กข้างนึงลุกไปทอดไข่ให้คนโตแล้วพาตัวเล็กเข้ามากล่อมนอน สักพักเขาเข้ามาในครัวแล้วไม่มีอะไรกินกลับเอาของในครัวไปทิ้งถังขยะ ตั้งแต่คลอดลูกมาเราร้องไห้เกือบทุกวันรู้สึกอึดอัด ชีวิตไม่มีความสุขเลย จนบางทีไม่อยากอยู่แล้วแต่มองหน้าลูกแล้วลูกจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเรา เก็บไว้ในใจคนเดียว จนตอนนี้ไม่ไหวแล้ว เราควรทำยังไงกับปัญหานี้ดีรู้สึเหมือนกว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย
ยาวมากขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
สามีไม่ช่วยงานบ้านและไม่ช่วยเลี้ยงลูก
ยาวมากขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ