เมื่อก่อนหน้านี้สัก 4-5 ปี ผมเป็นคนความจำดีพอสมควร การคิดอะไรเป็นระบบก็ทำได้ดี
แต่สองสามปีที่ผ่านมา ผมเริ่มนอนดึกมากขึ้น บางวันจะรู้สึกเลยว่าพักผ่อนไม่เพียงพอ เล่าลำบากนิดนึงนะครับเพราะผมนึกเหตุการณ์ไม่ค่อยออก
ผมไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกันหรือเปล่า เพราะเพื่อนผมบางคนก็ใช้ชีวิตแบบนอนบ้างไม่นอนบ้างเหมือนกัน ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร ก็ยังปกติอยู่
และผมก็เริ่มปรับการนอนให้ดีขึ้นมาเป็นเวลาเกือบปีแล้ว ก็ยังไม่ดีขึ้นเลยครับ
อาการที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดคือ
- สมองผมไม่สามารถคอนเซนเทรทกับเรื่องราวใดๆได้ ยิ่งลงรายละเอียดยิ่งไม่ได้เลย แบลงค์ไปหมด
- ผมสามารถนั่งรอรถโดยสารหรือนั่งอยู่บนรถ เอ๋อๆ บื้อๆ แบบไม่ต้องคิดอะไร ไม่ดูโทรศัพท์  ไม่คุยกับใคร ไม่มีคำว่าเบื่อ เวลาเดินเร็วมาก
บางครั้งก็เบลอไปหมด เหมือนไม่มีจุดหมายปลายทาง
- ความสามารถเรียนรู้อะไรใหม่ๆได้ไม่ดีเท่าเก่า พอถึงเวลาที่จะต้องใช้สมองในการคิดวิเคราะห์จะตีบตันทันที และนึกอะไรไม่ออก
- จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใหม่ๆไม่ค่อยได้ อย่างเช่น ถือของมาวางไว้ที่ตรงไหน ล็อกประตูบ้านแล้วหรือยัง เมื่อวานนี้ทำอะไรไปบ้าง เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวานหรือเมื่อวานซืน  และก็เหมือนเดิม พอพยายามนึกก็คือไม่เห็นอะไร ว่างเปล่า ตื้อ ตันไปหมด บางครั้งทำให้ทะเลาะกับคนรอบตัวอยู่บ่อยครั้งเพราะเขาไม่ค่อยใจว่า เราจำไม่ได้จริงๆ
- ชีวิตเริ่มไม่มีแผน เพราะหลายครั้งคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรต่อไป

ผมไม่อยากเป็นแบบนี้ไปตลอด ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ อายุผมก็ยังไม่ถึงสามสิบเลย มันมีผลต่อการใช้ชีวิตเอามากๆ