อยากทราบต้นเหตุของคนที่มีนิสัย โทษคนอื่น

น่าจะโตมาการการไม่ได้รับการยอมรับ ไม่มีใครชื่นชม มีปมด้อยขั้นรุนแรง หาคุณความดีไม่ได้ พยายามทำตัวให้คนยอมรับแต่ไม่สำเร็จ
เลยหันมามายกย่อง สรรเสริญตนเอง ให้ร้าย เหน็บแนมผู้อื่น ไม่พิจารณาตัวเอง ขยันทำตัวเป็นผู้เจริญแล้ว ให้อภัย คนอื่นๆ เลวชั่วหมด
ก็ได้ผลด้วยวาจากับบางคนที่ไม่เข้าใจเรียนรู้จักคน แต่คนที่ผ่านการสังเกตพฤติกรรมคนมาอย่างมากแล้ว พวกเค้ามองกันออก

คนที่ไม่เคยนอบน้อมถ่อมตนเลย จะทำหรือพูดทุกอย่าง ทั้งความเท็จ ความไม่จริง โยนผิดให้ผู้อื่น อะไรก็พูดได้อย่างไม่ละอายปาก
ถนัดเอาดีใส่ตัว เอาชั่วให้คนอื่น ใจถือสาก ปากถือศีล ก็มีให้เห็น เจ้าลัทธิพรรค์นี้ ถ้าสังเกตและไม่หลงการปากหวานตลบหลัง ก็ทราบได้
เห็นแล้วก็ละสายตาไปเถิด กรรมที่เกิดจากคำพูด กรรมนั้นจะสนองคืนได้เองในเวลาไม่นาน สวรรค์ในอก นรกในใจ รู้แก่ใจกันดี
คนคิดดี ในหัวมีแต่สิ่งที่ดีงาม ทั้งใจ วาจา จะไม่วิจารณ์ใคร หรือใช้คำว่า "ชั่ว เลว" บ่อยๆ นอกจากคนเลวเอง ที่กล้ากล่าวว่าผู้อื่นเลวเท่านั้น

แก้ไม่ได้ก็ไม่น่าใกล้ด้วยนะครับ คบไปมีแต่จะเสื่อมเสีย เนรคุณ  ประเภท ตัวเองไม่ผิดเลย โทษผิดไปที่คนอื่นๆ ทั้งหมด ตอบโจทย์แล้วครับ.