คือผมกับแฟนคบกันมา เธอมักมีนิสัยที่คาดเดาไม่ได้ จะเฉยๆเฉย จะนิ่งก็นิ่งเลย จะอารมณ์ไม่ดีก็ไม่ดี
ผมก็มักจะต้องคอยรับมันเพราะผมไม่อยากเสียเธอไป หลายครั้งที่ผมพยายามบอกเธอว่าผมรู้สึกแย่แค่ไหน  แต่พอเอาเข้าจริงเธอก็เป็นแบบเดิม
ไม่ใช่ผมไม่รักเธอนะครับ ผมรักเธอมาก รู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ตั้งแต่ก่อนคบ แต่ผมมองว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปวันนึงที่เธอต้องเลิกกับผมแล้วไปทำงานที่อื่นเธอจะอยู่ในสังคมทำงานลำบาก เธอเป็นพวกที่ชอบตอบห้วนๆ ทำไรไม่คิด  อยาากทำก็จะทำถ้าไม่อยากทำก็จะไม่ทำถึงแม้บางเรื่องจะช่วยรักษาความรู้สึกผมไว้ แต่เธอก็บอกนะครับว่ารักผม ผมเข้าห้องพยาบาลก็มาหา ผมแอบบ่นว่าอยากได้นั่นบ้าง นี่บ้าง พอไปซื้อเธอก็มักดึงผมไปที่ชิ้นนั้น แอบซื้อให้บ้าง อะไรบ้าง ทั้งๆที่ผมไม่เคยไปขอร้องหรือบ่นให้เธอเห็นจังๆว่าผมอยากได้  ผมเข้าใจในความรักที่เธอมีให้ แล้วก็เข้าใจว่านี่มันคือตัวเธอ แต่พอนานวันเข้าผมสนแต่ความรู้สึกเธอตลอด อะไรก็ได้ที่เธอสบายใจ จนมาวันนึงผมลองมองตัวผมเองผมก็รู้สึกได้ว่าผมไม่ได้รักตัวเองเลย กี่ครั้งกี่คราที่ผมละเลยความรู้สึกตัวเองและยอมให้เธอ แต่ก่อนมีแฟนกี่คนผมก็มักจะ ออกคำสั่ง ในสิ่งที่ผมเห็นว่าควรทำ และทำได้ บอกในสิ่งดีๆที่อยากให้ทำและแฟนเก่าก็ทำ แต่พอมาคนนั้นผมเลือกที่จะยอมไปซะทุกอย่าง ไม่อยากเถียงกลับหรือบังคับเพราะทุกครั้งเรามักมีปัญหากัน พอมาตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่าตัวผมอาจจะกลายเป็นของตายไปแล้ว ผมพยายามปรับความเข้าใจกับเธอหลายรอบนะครับ แต่ที่ไหนที่บอกเธอก็มักจะเป็นเสมอ เธอบอกผมว่าเธอลองแล้วแต่ไม่ได้ก็เลยไม่ทำ เธอบอกว่าทำไปก็เหมือนเดิม หลายๆอย่างเธอไม่ทันได้ลองมันผมก็แอบเสียใจ

ทุกครั้งผมบอกกับเธอว่าเวลามีปัญหาอย่าหนีหาย อย่าเดินหนี มีวันนึง
ผมไปห้างกับเธอแล้วก็เพื่อนผมเราก็เดินเล่นสนุกปกติ จนเราหยุดยืนพักผมก็แกล้งงอนเธอก็แกล้งเดินไป ผมก็ไม่ได้คิดไรกะจะตามแต่พอหันมาเธอหายไปเลยให้เพื่อนผมโทรตาม(มือถือไม่มีตัง) ปรากฎว่าเธอนั่งรถไฟฟ้ากลับบ้านไปแล้ว ปล่อยผมให้รู้สึกว่าอยู่เธอก็เดินกลับบผมบอกให้กลับมาเธอก็ไม่กลับ จนผมต้องไปหาเธอที่สถานี เพราะผมบอกให้เธอรอก่อนจะรีบไป ผมโดนเคสแบบนี้มาหลายครั้งแต่ครั้งนั้นเป็ฯครั้งที่ผมเจ็บมากๆ จนยืนร้องไห้ระหว่างคุยกับเธอว่าทำๆ ไม  พอผมถามเธอก็บอกว่า "พี่ก็รู้ว่าหนูทำไรไม่ไม่เหตุผล"  ผมนิ่งหน้าชา หลังจากนั้นผมก็พยายามยอมเธอจะทำอะไรก็ไม่ห้ามไม่อยากขัด ทุกๆครั้งที่เธอเสียใจกับเรื่องครอบครัว เพื่อน หรืออะไรถ้าผมอยู่ใกล้มักดึงเธอมากอด เสมอ จนตอนนี้ ณ ปัจจุบัน

ในแชทมีแต่ผมถามเธอ แล้วเธตอบก็จะหายไป ถ้าผมไม่ได้คุยต่อ เธอจะไปไหนมักบอกตอนกำลังออกทั้งๆที่รู้ว่าต้องออกก่อนแล้ว  เวลาคอลผมก็ชอบถามไปเรื่อยหรือบางททีมีปัญหาอยู่ผมก็คอลถามเหตุผลซึ่งเธอแทบจะไม่ตอบคำถามผมเลยแล้วเธอก็พูดมาว่า
"คอลกับพี่มีแต่คำถามรู้ป่ะ"  ผมรู้สึกว่าผมผิดในทันที ผมไม่มีสิทธิ์รู้หรอครับว่าเธอทำอะไรอยู่  รักผมรึเปล่า  เลือกได้มั้ย  ผมเสียเธอไปไม่ได้จริงๆ แต่เธอก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกว่าเธอรักษาผมเลย ผมบอกว่าผมทำอะไรไม่ได้ จะทิ้งก็ไม่ได้จะอยู่ต่อผมก็เจ็บกัดกินจิตใจตัวเองไปเรื่อยๆ เธอบอกว่าผมทำได้ เอาเข้าจริงผมทำได้ครับ แต่คือการเงียบหายไป ไม่ถาม  ไม่คุย ไม่สนใจว่าเธอทำอะไร  แต่นั่นหมายถึงอะไรคุณก็รู้คุณทำแบบนั้นกับคนรักได้หรอครับ?  ผมคนนึงที่ทำไม่ได้ ผมพยายามไม่ถามไม่อะไรแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้เธอหายจากการนึกจะเป็นไรก็เป็น นึกจะหงุดหงิดก็หงุดหงิด ความสันพันเราแย่ลงมาเรื่อยๆ จนถึงจุดที่ผมต้องมานั่งเสียใจทุกวันที่ทำอะไรไม่ได้ จุดที่ในแชทว่าง มีแต่คำถาม คำชวนทะเลาะ ปรับความเข้าใจทุกวัน ผมเหนื่อยผมเจ็บใจที่ผมทำให้รักดีขึ้นไม่ได้ ผมอยากเลิกทะเลาะกับแฟนแบบนี้ ควรทำยังไงดีครับ?  หรือผมควรหายไปรอเธอกลับมาเองซึ่งผมลองแล้ว....ไม่เวิร์คเลยครับ

เอาตรงๆในใจลึกๆผมก็กลัวเธอเจอใครที่ทำให้เธอยิ้มทุกวันมากกว่าทะเลาะทุกวันแบบนี้ ผมเป็นแฟนที่แย่เกินไปรึเปล่าสำหรับเรื่องแบบนี้ ผมพยายามทำให้ดีที่สุดกับเธอ แม้บางครั้งอาจจะเคร่ง ถามเยอะ  บ่นเยอะ แต่ด้วยความเป็นห่วงเธอเสมอ เธอชอบโทษตัวเองว่าความผิดเธอเองซึ่งในบริบทที่คุยมันคือการประชดอะครับพอเข้าใจมั้ย

ทุกวันนี้เจ็บใจครับ ร้องไห้แม้กระทั่งตอนพิมพ์มัน ผมอาจจะอ่อนแอไป  หรือผมอาจจะใส่ใจเธอมาเกินไป  ผมควรปล่อยให้เวลาเธอมากกว่านี้ใช่มั้ยครับ? วันๆนึงเราก็แทบไม่คุยอะไรกันมากแล้วผมให้มากกว่านี้จะไม่แย่หรอครับ

อ่อผมลืมเล่าเวลาเราเล่นเกมส์ด้วยกัน ผมก็คอยบอกนะว่าเตรียมเข้าเตรียมอะไรผมก็มักจะดุเธอประจำเพราะบางเรื่องก็บอกหลายทีเธอก็ยังทำ ผมก็คงผิดที่ไปดุ จนมีคนมาว่าเธอผมก็บอกเธอว่าอย่าไปสนใจมันเธอก็ตอบไม่ดีไปซึ่งผมก็บอกเธอว่าทำแบบนั้นทำไมมันไม่ดีทำไมไปตอบแบบนั้น เธอก็บอกแค่เกมส์จะจริงจังอะไร

ผมควรทำยังไงกับความรักครั้งนี้ดีครับ?
จริงๆแล้วผมมาถามหรือแค่มาระบายก็ไม่รู้ หลายๆสิ่งผมพูดกับเธอไม่ได้  ผมบอกเธอเสมอว่าช่วยรักษาผมหน่อยได้มั้ย เลิกได้มั้ยนิสัยแบบนี้  ทำเพื่อเราไม่ใช่แค่เพื่อนพี่หรือหนู  ตอนนี้ผมไม่มีคำไหนจะบอกเธอนอกจากคำว่า ผมเสียใจจริงๆ ที่ทำหน้าที่แฟนได้ไม่ดีพอจนทะเลาะกันทุกวันแบบนี้