รักเธอเสมอ
โดย ล. วิลิศมาหรา
ในแกลลอรี่งานศิลปะของฉัน...ฉันนั่งอยู่ตรงนี้เพื่อรอให้ใครสักคนมานั่งลงเก้าอี้ตรงข้าม ใครที่กำลังว้าเหว่สับสน ใครคนไหนที่หัวใจแห้งแล้งโรยรา ใครที่ขาดหายจากความรักและกำลังไล่ไขว่คว้าตามหามัน
ฉันรอให้ใครคนนั้นมานั่งลงตรงนี้ ตรงเก้าอี้ที่ฉันจัดเตรียมไว้ให้ แล้วฉันก็จะหลับตาลง พร่ำบ่นภาวนาขอพร อ้อนวอนต่อทุกขุมพลังในจักรวาล ทุกพลังของอณูบรรยากาศ รวมทั้งอาจอ้อนวอนต่อพลังของเทพยดาฟ้าดินและพระเจ้าด้วยก็ได้ ฉันจะขอพลังจากทุกสรรพสิ่งบนโลกให้มาสถิตในตัวฉัน ช่วยให้กำลังใจของฉันเข้มแข็งกล้าหาญขึ้น ยืนหยัดและอดทนมากขึ้น จนพร้อมที่จะเผชิญกับทุกเรื่องราวบนโลกนี้ ซึ่งอาจหมายรวมถึงในโลกหน้าด้วย ไม่ว่าเรื่องนั้นจะดีหรือร้ายยังไงก็ตาม เพื่อให้ฉันพร้อมที่จะถ่ายเทพลังนั้นออกไป
และหากยามใดที่ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นมองไปยังใบหน้าของผู้คน พวกเขาก็จะได้รับพลังรักอันยิ่งใหญ่ ซึ่งไหลล้นออกมาจากก้นบึ้งหัวใจอันกว้างขวาง หลั่งไหลเข้าไปช่วยเติมเต็มจิตใจที่ขาดวิ่นบิ่นหัก หรือแตกกระเจิงหนีหาย พลังจากฉันจะช่วยพลิกฟื้นกำลังใจให้กลับคืนมา กระทั่งทำให้พวกเขารู้สึกแกร่งกล้าขึ้น ห้าวหาญขึ้น และพร้อมไปเผชิญกับความขลาดเขลาท้อแท้ โศกเศร้า เหงาเดียวดาย พวกเขาย่อมสัมผัสได้ถึงพลังรักจากฉัน และเติมมันลงไปในหัวใจอันแห้งผาก
หลายต่อหลายคนเข้ามานั่งลงอย่างเงียบงัน พร้อมจ้องตาแน่วแน่มาที่ฉัน แล้วเมื่อเราสองคนสบตากัน ฉับพลันเราก็รับรู้ได้ถึงพลังงานที่ถูกถ่ายทอดออกไปสู่ใครอีกคน พร้อมกับที่ได้รับเข้ามา ทุกอย่างเคลื่อนย้ายอ่อนโยนแต่เฉียบคม นิ่มนวลแต่ห้าวหาญ ไหลเลื่อนดังสายธารที่พุ่งทะยานเข้าสู่แก่นกลางใจ
แล้วหลังจากนั้นพวกเขาก็จะลุกขึ้นยืนด้วยสองขาที่มั่นคงกว่าเดิม พร้อมประกายตาเต้นระยิบ
เก้าอี้ตรงหน้าฉันว่างเปล่าอีกครั้ง ต่อเปลือกตาที่พริ้มหลับลงใหม่ คราวนี้ฉันรับรู้ได้ถึงท่าทีของใครบางคนทางใจสัมผัส สองขาของเขาก้าวเข้ามานั่งอย่างเนิบช้าแต่มั่นคง มันเข้มแข็งกว่าก้าวของใครๆ แต่ดูเหมือนมีบางสิ่งซึ่งถูกซ่อนเร้นเก็บกดเอาไว้ มันอ่อนไหวหวิวหวามอยู่ในท่วงท่าเด็ดเดี่ยวทระนงนั้น
ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นดู
โอ...สวรรค์ทรงโปรด ริชาร์ท คุณหรือนั่น
ฉันครางในอก แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าผู้ชายตรงหน้าจะคือ“เขา” ผู้ชายเพียงคนเดียวที่เป็นรักแรกและรักสุดท้ายของฉัน
ผมมาหาคุณ เมรินด้า...ผมคิดถึงคุณ สายตาเขาตอบกลับมาแบบนั้น
ฉันก็คิดถึงคุณค่ะ คิดถึงเหลือเกิน
ดีใจที่ได้เห็นหน้าคุณอีก ผมไม่เคยลืมคุณเลย
เช่นกันค่ะ ฉันไม่เคยลืมคุณสักวินาที จำได้เสมอถึงความสุขของสองเรา
สามสิบปีแล้ว เมรินด้า สามสิบปีที่ผมยังรอคุณอยู่
สามสิบปีแห่งการรอคอยเพื่อพบคุณ ฉันก็ยังรอคอยคุณเสมอค่ะ ฉันรู้ว่าวันหนึ่งคุณจะกลับมาเพื่อพบหน้ากันสักครั้ง
เมรินด้า ผมรักคุณ...
ฉันก็รักคุณค่ะ ริชาร์ท และจะรักตลอดไป ได้โปรด...จับมือฉันไว้ได้ไหมคะ
มือผมจับมือคุณอยู่เสมอ ผมไม่เคยปล่อยมือจากคุณ เมรินด้าที่รัก จำไว้นะ...ผมจะไม่ปล่อยมือจากคุณ แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ค่ะ ฉันจำได้ ฉันรู้ เราอยู่ในใจของกันและกันตลอดมา ฉันไม่เคยรักใครนอกจากคุณ ฉันรักคุณไม่เคยเสื่อมคลาย
ผมก็รู้...หนทางชีวิตของเราแม้ไม่อาจมาบรรจบกันได้ แต่ถึงอย่างไรหัวใจของผมก็อยู่ที่คุณ...โอ้พระเจ้า ผมรักคุณเหลือเกิน สุดที่รัก ผมไม่อยากเอ่ยคำลา แต่...ผมคงต้องไปก่อนแล้ว ขอให้คุณมีความสุขกับความเป็นคุณในทุกๆ วันนะเมรินด้า ลาก่อน...
เราเอ่ยคำรักและคำลาผ่านทางหัวใจและสายตา ร่างสูงลุกจากฉันไปแล้ว เหลือเพียงรอยอาลัยในคราบน้ำตาบนแก้มของฉันเท่านั้น ขอบคุณที่กลับมาหาฉันอีกครั้งหนึ่งนะคะ สุดที่รัก ลาก่อนเช่นกันค่ะ ริชาร์ท...
จบ.
รักเธอเสมอ เรื่องสั้นประกอบข่าว
โดย ล. วิลิศมาหรา
ในแกลลอรี่งานศิลปะของฉัน...ฉันนั่งอยู่ตรงนี้เพื่อรอให้ใครสักคนมานั่งลงเก้าอี้ตรงข้าม ใครที่กำลังว้าเหว่สับสน ใครคนไหนที่หัวใจแห้งแล้งโรยรา ใครที่ขาดหายจากความรักและกำลังไล่ไขว่คว้าตามหามัน
ฉันรอให้ใครคนนั้นมานั่งลงตรงนี้ ตรงเก้าอี้ที่ฉันจัดเตรียมไว้ให้ แล้วฉันก็จะหลับตาลง พร่ำบ่นภาวนาขอพร อ้อนวอนต่อทุกขุมพลังในจักรวาล ทุกพลังของอณูบรรยากาศ รวมทั้งอาจอ้อนวอนต่อพลังของเทพยดาฟ้าดินและพระเจ้าด้วยก็ได้ ฉันจะขอพลังจากทุกสรรพสิ่งบนโลกให้มาสถิตในตัวฉัน ช่วยให้กำลังใจของฉันเข้มแข็งกล้าหาญขึ้น ยืนหยัดและอดทนมากขึ้น จนพร้อมที่จะเผชิญกับทุกเรื่องราวบนโลกนี้ ซึ่งอาจหมายรวมถึงในโลกหน้าด้วย ไม่ว่าเรื่องนั้นจะดีหรือร้ายยังไงก็ตาม เพื่อให้ฉันพร้อมที่จะถ่ายเทพลังนั้นออกไป
และหากยามใดที่ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นมองไปยังใบหน้าของผู้คน พวกเขาก็จะได้รับพลังรักอันยิ่งใหญ่ ซึ่งไหลล้นออกมาจากก้นบึ้งหัวใจอันกว้างขวาง หลั่งไหลเข้าไปช่วยเติมเต็มจิตใจที่ขาดวิ่นบิ่นหัก หรือแตกกระเจิงหนีหาย พลังจากฉันจะช่วยพลิกฟื้นกำลังใจให้กลับคืนมา กระทั่งทำให้พวกเขารู้สึกแกร่งกล้าขึ้น ห้าวหาญขึ้น และพร้อมไปเผชิญกับความขลาดเขลาท้อแท้ โศกเศร้า เหงาเดียวดาย พวกเขาย่อมสัมผัสได้ถึงพลังรักจากฉัน และเติมมันลงไปในหัวใจอันแห้งผาก
หลายต่อหลายคนเข้ามานั่งลงอย่างเงียบงัน พร้อมจ้องตาแน่วแน่มาที่ฉัน แล้วเมื่อเราสองคนสบตากัน ฉับพลันเราก็รับรู้ได้ถึงพลังงานที่ถูกถ่ายทอดออกไปสู่ใครอีกคน พร้อมกับที่ได้รับเข้ามา ทุกอย่างเคลื่อนย้ายอ่อนโยนแต่เฉียบคม นิ่มนวลแต่ห้าวหาญ ไหลเลื่อนดังสายธารที่พุ่งทะยานเข้าสู่แก่นกลางใจ
แล้วหลังจากนั้นพวกเขาก็จะลุกขึ้นยืนด้วยสองขาที่มั่นคงกว่าเดิม พร้อมประกายตาเต้นระยิบ
เก้าอี้ตรงหน้าฉันว่างเปล่าอีกครั้ง ต่อเปลือกตาที่พริ้มหลับลงใหม่ คราวนี้ฉันรับรู้ได้ถึงท่าทีของใครบางคนทางใจสัมผัส สองขาของเขาก้าวเข้ามานั่งอย่างเนิบช้าแต่มั่นคง มันเข้มแข็งกว่าก้าวของใครๆ แต่ดูเหมือนมีบางสิ่งซึ่งถูกซ่อนเร้นเก็บกดเอาไว้ มันอ่อนไหวหวิวหวามอยู่ในท่วงท่าเด็ดเดี่ยวทระนงนั้น
ฉันเปิดเปลือกตาขึ้นดู
โอ...สวรรค์ทรงโปรด ริชาร์ท คุณหรือนั่น
ฉันครางในอก แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าผู้ชายตรงหน้าจะคือ“เขา” ผู้ชายเพียงคนเดียวที่เป็นรักแรกและรักสุดท้ายของฉัน
ผมมาหาคุณ เมรินด้า...ผมคิดถึงคุณ สายตาเขาตอบกลับมาแบบนั้น
ฉันก็คิดถึงคุณค่ะ คิดถึงเหลือเกิน
ดีใจที่ได้เห็นหน้าคุณอีก ผมไม่เคยลืมคุณเลย
เช่นกันค่ะ ฉันไม่เคยลืมคุณสักวินาที จำได้เสมอถึงความสุขของสองเรา
สามสิบปีแล้ว เมรินด้า สามสิบปีที่ผมยังรอคุณอยู่
สามสิบปีแห่งการรอคอยเพื่อพบคุณ ฉันก็ยังรอคอยคุณเสมอค่ะ ฉันรู้ว่าวันหนึ่งคุณจะกลับมาเพื่อพบหน้ากันสักครั้ง
เมรินด้า ผมรักคุณ...
ฉันก็รักคุณค่ะ ริชาร์ท และจะรักตลอดไป ได้โปรด...จับมือฉันไว้ได้ไหมคะ
มือผมจับมือคุณอยู่เสมอ ผมไม่เคยปล่อยมือจากคุณ เมรินด้าที่รัก จำไว้นะ...ผมจะไม่ปล่อยมือจากคุณ แม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ค่ะ ฉันจำได้ ฉันรู้ เราอยู่ในใจของกันและกันตลอดมา ฉันไม่เคยรักใครนอกจากคุณ ฉันรักคุณไม่เคยเสื่อมคลาย
ผมก็รู้...หนทางชีวิตของเราแม้ไม่อาจมาบรรจบกันได้ แต่ถึงอย่างไรหัวใจของผมก็อยู่ที่คุณ...โอ้พระเจ้า ผมรักคุณเหลือเกิน สุดที่รัก ผมไม่อยากเอ่ยคำลา แต่...ผมคงต้องไปก่อนแล้ว ขอให้คุณมีความสุขกับความเป็นคุณในทุกๆ วันนะเมรินด้า ลาก่อน...
เราเอ่ยคำรักและคำลาผ่านทางหัวใจและสายตา ร่างสูงลุกจากฉันไปแล้ว เหลือเพียงรอยอาลัยในคราบน้ำตาบนแก้มของฉันเท่านั้น ขอบคุณที่กลับมาหาฉันอีกครั้งหนึ่งนะคะ สุดที่รัก ลาก่อนเช่นกันค่ะ ริชาร์ท...