คือเราคุยกับเค้าคนนั้นมาได้สักพักหนึ่งแล้วล่ะประมาณ1เดือน คือเราเจอเค้าวันแรกที่ รร คือเค้ามาฝึก รด11วัน ครั้งแรกที่เจอเค้าก็รู้สึกใจเต้นๆแต่ยังไม่คิดอะไรหรอ ในเวลา11วันเราเจอเค้าประมาณแค่ 4-5 ครั้งเอง แต่เราก็ยังรู้สึกเฉยๆอยู่นะ แต่พอวันสุดท้ายที่ รด ฝึกเสร็จ เค้าก้ต่างแยกย้ายกันกลับเราเองก็รู้สึกใจลอยๆเม่อๆไม่อยากให้เค้ากลับไม่อยากให้เค้าฝึกเสร็จอยากให้อยู่ต่อสักอีกเดือน ในเวลานั้นเราเรียนอยู่ครูยังไม่ปล่อยพอครูปล่อยเท่านั้นแหละรีบวิ่งออกมาจากห้องเลยแต่ยังไม่ลงมาจากอาคารเราอยู่ชั้น4 ออกมาจากห้องเห็นเค้ากำลังเดินไปขึ้นรถเราได้แต่อยู่ดูบนอาคารเห็นแค่หลังแวปๆ(พูดในใจ*ไม่ไปได้ไหม)แล้วก็เดินซึมกลับบ้านพร้อมเพื่อนระหว่างเดินกลับก็เห็นเพื่อนในกลุ่มที่เป็น รด แล้วเดินไปคุยกับมันว่ารู้จัก ผชรด คนนั้นไหมพอดีเรา เขินๆ555+ )และเราก็บอกไปว่าเราสนใจและเพื่อนก้บอกว่ารู้จักมันมาเปลี่ยนเสื้อใส่กับเรายุอะไรจะบังเอิญขนาดนั้นเพื่อนมันก็แซวๆ555+เราก้ถามมันไปว่ามีเฟสเค้าไหมมันบอกว่าไม่มีเศร้างั้นเราฝากหาเฟสให้หน่อยนะมันก้บอกว่าเคๆ เดี๋ยวไว้หาให้ พอกลับถึงบ้านรีบจับโทรศัพทืเลยค้นหาคนที่เช้คอินที่รรคนที่อยู่รรเดียวกับเค้าสุดท้ายเราก้เจอจนได้555ความสามารถจิงๆแต่บังเอิญเราแอดเฟสเค้าไปตั้งแต่วันแรกที่เค้ามาฝึกแล้วไงแต่เค้ายังไม่รับตอนแอดไปวันแรกนั้นเรายังไม่มรู้ว่าเป้นเค้าไงใครหน้าตาดีหน่อยกุก้แอดไปเลยไง555 พอตอนดึกๆมาเพื่อนอีกคนหนึ่งมันก้ทักแชทมาว่าคนนี้ใช่มั้ยมันส่งรูปโปร์มาเราก็มันว่าใช่ๆเพื่อนมันก้บอกว่าแอดแล้วก็เดินซึมกลับบ้านพร้อมเพื่อนระหว่างเดินกลับก็เห็นเพื่อนในกลุ่มที่เป็น รด แล้วเดินไปคุยกับมันว่ารู้จัก ผชรด คนนั้นไหมไหมพอดีเรากรักก้ไม่เกิดนะจ๊ะ เราก็เค เดี๋ยวทักไป ดึกๆหน่อยเรารวบร่วมความกล้าและก้ทักไปบอกว่า "รับแอดหน่อยสิและก้มีอิโมจิ" สักพักเค้าก็ตอบมาว่า ''ใครนิ555''
เรา เธอไม่รู้หรอว่าเราเป็นใคร  จะบอกว่าคืนนั้นเราไม่ได้นอนเลยคือไม่ใช่อะไรว่าเราคุยกันทั้งคืนนะคือกุเขินบิดยุนั้นแหละทั้งคืนจนถึงเช้าเช้าวันนั้นก็คือวันศุกร์เราไม่ไดไป รร เราลา เราจะไปติวที่ ขก  ประมารถสัก 7โมงกว่าๆแชทเค้าเด้งขึ้นมา ก็คุยกันเรื่อยๆเค้าก้จะประมารว่าถามคำตอบถามไปเป้นประโยนช์ตอบมาสั้นๆ บางทีก็อ่านตอบเร็ว แต่บางทีส่ง ขค ไปตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่เห้นตอบแต่เค้าก็ยังออนยุนะแต่จะตอบมาอีกทีก็บ่ายๆหน่อยบางทีก็หายไปเป็นวันวันๆไอ้เราก็อดไม่ไดน่ะสิก็เลยส่งติกเกอร์ไป สักพักเค้าก็ตอบว่า ''ว่าไงครับ'' เราก็ว่า ทำไมเงียบ เค้าก็ทำงานยุ เออเราก้เข้าใจ เราก้ได้คุยกันต่อยุก็ถามคำตอบคำยุอย่างนั้นอ่ะ ไม่เคยมีกสัก2ประโยนช์ออกมาเลยเราก็ยังพยายามคยต่อยุน่ะแต่นานไปมันเหมือนห้องแชทมันน่าเบื่อมากอ่ะเราก็เลยเข้าไปดูในเน็ตว่าคุยกันยังไงจะได้ไม่น่าเบื่อและก็ไปเจอกะทู้1มันเป็นมุกจีบ ผช  เราก็เลือกมา1ประโยชน์และก็ส่งไปแต่ผลตอบกลับมันไม่เป็นอย่างที่เราคิดน่ะสิพอเล่นมุกไปแค่นั้นแหละเค้าส่ง55มาหายเงียบไปเลย พูดกับตัวเองว่ากุไม่น่าเล่นเลยเค้าคงกลัวกุไปแล้วสักพักหลังๆมาเค้าก้เริ่มหายเงียบเฟสก้ยังขึ้นออนยุไอ้เราก้ตนไม่ได้อีกล่ะก้ทักไปอีกสิค่ะแต่อีกใจ1ก้กลัวเค้าลำคานกุแต่สุดท้ายก็ทักไปยุดี เรา เงียบไปเลยน้าา เค้าก้ตอบกลับมาว่า เอ่า ขอโทดด ไอ้เราก้ทำเป็นงอนเค้า ก็ตอบเค้าไปว่า ไม่ให้อภัย หายไปไหนมา เค้าตอบ เล่นเกม เรา อ่อ เค้าตอบ ทำไร  เราก็ นั่งเล่นอะไไรประมาณนี่แหละ สักพักเค้าหายย ในใจถามกุทำไรพอกุตอบปั๊ปถามหาบิดาแกทำไมว่ะ นู้นล่ะถึงเช้าค่อยตอบ มอนิ่ง วันก่อนนี่เราทักมันไปว่า เบื่อจัง เค้าก็ตอบมาว่าทำไมถึงเบื่อ เราก็ตอบว่า มีเรื่องให้คิด
เค้าเรื่ิองไร เรา ถ้าเรานี่อย่าเบื่อนะ เค้าก็ตอบว่า ยินดีรับฟัง เราก็เขินน่ะสิ และก็ตอบเค้าไปว่า แน่ใจน่าา เค้าก็ ว่า เราก็ร่ายให้เค้าฟังโครตเยอะ และคำตอบที่ได้คือ เราเข้าใจ ในใจกุแค่นี่ในใจอยากจะถามว่าเข้าใจอะไรแต่ไม่กล้า เราก็ส่งสติกเกอร์ร้องไห้ไป และเค้าก็ตอบมาว่า สู้ๆๆนะ เราก็ขอบคุณหัวใจหัวใจ
คือเราอ่ะไม่กล้าที่จะพูดจะอธิบายหรือบ่นกับใครได้ง่ายๆหรอถ้าไม่สนิทกับเราจิงๆรู้จักเราจิงๆหรือกับเพื่อนเราก้ยังไม่กล้าที่จะพุดกับพวกมันแต่ทำไมน่ะผุ้ชายคนนี้เราถึงอยากบ่นอยากระบายกับเค้าคนเดียว เอาจิงๆนะเราไม่เคยมีแฟนเลยสัก1คน คือคนก็ทักก็คุยเยอะช่วง1แต่เราไม่อยากคุยไม่อยากที่จะเปิดใจให้กับใครจนมาภึงคนนี้เรากล้าที่จะทักจะคุยกับเค้าถึงแม้เค้าไม่สนใจหรือไม่เห็นอะไรกับเราก็ตามแต่ก็เหลือที่จะคุยกับคนนี้แค่คนเดียว ก็มีเพื่อนบอกยุนะจะมาหวังกับผชคนนี้คนเดียวมันก้ไม่ได้เราต้องเปิดใจคุยกับใครสักคนมันบอกว่ามันต้องมีสักคนแหละที่เค้าชอบหรือคิดกับๆจิงแต่เราเหลือที่จะไม่คุยกับใครเพราะว่าทักไปแล้วเราก้ไม่ได้รู้สึกยังไงกับเค้าแต่ถ้าเราเลือกที่จะคุยแบบนั้นเรากลัวเค้าเสียความรู้สึก เราจิงจังกับคนนี้จิงๆนะเราไม่คยที่จะคุยกับคนอื่นเลยจากแชทที่เคยว่างปาวที่แค่มีแต่แชท กลุ่ม เพื่อนและพี่ และตอนนี้มันก็มีเธอเข้ามามันทำให้แชทของเราเริ่มมีสีสัน จากที่เคยตอบแชทกลุ่มเร็วกว่าใครแต่ตอนนี้ไม่เลยเราเลือกที่จะคุยกับเธอก่อนเป้นคนแรกแชทกลุ่มไม่ค่อยได้ตอบอะไรกับเค้าเลย
สุดท้ายนี้เราอยากบอกกับเธอว่าเราเริ่มชอบเธอจริงๆแล้วล่ะ ถ้าเธอเห็นกระทู้นี้ ก็นี่แหละความในใจที่เราอยากจะบอกเธอ ให้เธอรู้ว่าเรายืนอยู่ตรงนี่นะจะไม่ไปไหนและเราก้รู้ว่าเธอน่ะลืมคนเก่ายังไงได้ แต่ดราก็จะขออยู่ไกล้ๆเธอตรงนี่นะถึงเธอจะไม่ได้คิดอะไรหรือไม่ได้สนใจอะไรก็ขอยู่ตรงที่เธออยากจะให้อยู่ล่ะกัน
ท้ายสุดตั้งแต่เราคุยกันมาแกไม่เคยถามชื่อเราเลยเห้ออ
ถ้านกครั้งนี่กุจะมุ่งหน้าสู่ธรรมะแล้วจริงๆนะ
ขอบคุณที่ทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี่นะบรั้ยยสาวแว่น