คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเพื่อนทักมาว่า
เพื่อน:เล่นเกมกันน
เรา:แปปกุกำลังเดินกลับบ้านกุไปซื้อมาม่ามา
เพื่อน:มาๆอาวีๆ
เรา:เล่นก่อนเลยยังบ่ว่าง
เพื่อน:เอออีนักธุระกิจใหญ่
เรา:เอออ -มาม่าแปป
เพื่อน: กุสิบ่ชวนเล่นหยังอีกดอก
เรา:เอ่า ก็กูจะเเดกข้าวเนาะ
เพื่อน:ก็-ดิใครห้าม
เราก็ไม่อ่านเพราะเราหิวข้าว
พอตอน2ทุ่มกว่าๆ
เพื่อน:อาวีมั้ย
เพื่อน:โอเคๆกุลืมว่าจะไม่ชวน
เพื่อน:แชทกูตั้งเเต่บ่ายไม่อ่าน
เรา:ดูอนิเมะ
เพื่อน: โอเคกุรู้กุม่สำคัณกุก้แค่เพื่อน
ๆคนนึงนั้นละ
เพื่อน: ไม่เป้นไรลืมกุไปซะ
เพื่อน:ขอไห้โชคดี
เรา: เเล้วเเต่จะพิจารณาตัวเอง
(เราหมดความอดทนล่ะงี่เง่า
เราตามใจมันทุกอย่างเเล้วก็เป็นเเบบนี้)
เพื่อน: ขอโทดนะที่ไปรบกวนเวลาชีวิตคุณ
เพื่อน: ชีวิตน่าจะดีขึ้นถ้าไม่มีคนอย่างกู✌🏻
เพื่อน: ขอให้โชคดีนะ👌👌✌️
เรา:คิดมาก😶
เพื่อน:👍
(เเล้วเราก็อ่านเเต่ไม่ตอบ)
พอมาอีกวันมันทักมาว่า
เพื่อน: กูว่ากูคิดมากแล้วนะพี่ตัดสินใจแบบนี้ เพราะ กูเหนื่อย กูท้อ กูพอแล้วละกับการที่มานั้งทักแชทกวนให้มาเล่นเกมทั้งๆที่ก้ไม่เคยมา+ก็คงเบื่อที่จะตอบกูแล้ว👌
เรา: ก็เเล้วเเต่จะคิดกุก็ไม่ได้ห้าม
เพื่อน: ตัดใช่ม้ยจะได้จบ👌
เรา: ก็เเล้วเเต่เพราะเวลากู-ข้าวก็ควรปล่อยกุไป-เวลาชวนตอนไหนกุปฏิเสธเเล้วกุไม่ไปมีมั้ยล่ะกุก็ไปเล่น
เพื่อน: ✌✌กูท้อแล้วละกูพอละ
เรา: อันนี้ก็เเล้วเเต่เพราะกุไม่ได้บังคับ
เพื่อน: จบใช่มั้ย👍
เรา:ส่งสติกเกอร์กระต่ายหมุนๆไป
เพื่อน: โอเคกูเข้าใจละ
เพื่อน: กูเจ้บเพราะเพื่อนมามากพอละ
เรา:😶
เพื่อน: คำว่าเพื่อนแท้หรอมันไม่มีอยู่จริงหรอกกูเรียนรู้ด้วยตัวเองแล้ว
เรา: อันที่จิงกุก็ไม่ได้อยากตัดเพื่อนหรอกเพราะอีกไม่นานก็จบ😶
เพื่อน: ไม่ต้องพูดหรอกอันที่จริงกูก้รู้มาตลอดแหละว่าเป็นเพื่อนกับกูด้วยความไม่จริงใจ
(เราคิดในใจไม่จริงใจพ่อสิ)
เพื่อน:เพื่อนหรอ
เรา:หรอ?
เเล้วก็คุยกันอีกเรื่องกระทู้เเรกที่เราสร้างอ่ะ
เเล้วมันก็พิมพ์มาว่า
เพื่อน:ตัดก็ตัดพอจบกูเหนื่อย กูท้อ กูพอเเล้วกับคำว่า”เพื่อน”
เราก็อ่านไม่ตอบเเล้วเราก็ลบไปลบเพื่อนผู้หญิงในห้องที่เป็นเพื่อนกับเราในเฟสหมดยกเว้นคนนึงเพราะเขาคือเพื่อนรักเราสรุปเเล้วคือเราควรขอโทษเขาหรือตัดเลยคะ?
เราควรตัดเพื่อนกับเขามั้ยคะ?
เพื่อน:เล่นเกมกันน
เรา:แปปกุกำลังเดินกลับบ้านกุไปซื้อมาม่ามา
เพื่อน:มาๆอาวีๆ
เรา:เล่นก่อนเลยยังบ่ว่าง
เพื่อน:เอออีนักธุระกิจใหญ่
เรา:เอออ -มาม่าแปป
เพื่อน: กุสิบ่ชวนเล่นหยังอีกดอก
เรา:เอ่า ก็กูจะเเดกข้าวเนาะ
เพื่อน:ก็-ดิใครห้าม
เราก็ไม่อ่านเพราะเราหิวข้าว
พอตอน2ทุ่มกว่าๆ
เพื่อน:อาวีมั้ย
เพื่อน:โอเคๆกุลืมว่าจะไม่ชวน
เพื่อน:แชทกูตั้งเเต่บ่ายไม่อ่าน
เรา:ดูอนิเมะ
เพื่อน: โอเคกุรู้กุม่สำคัณกุก้แค่เพื่อน
เพื่อน: ไม่เป้นไรลืมกุไปซะ
เพื่อน:ขอไห้โชคดี
เรา: เเล้วเเต่จะพิจารณาตัวเอง
(เราหมดความอดทนล่ะงี่เง่า
เพื่อน: ขอโทดนะที่ไปรบกวนเวลาชีวิตคุณ
เพื่อน: ชีวิตน่าจะดีขึ้นถ้าไม่มีคนอย่างกู✌🏻
เพื่อน: ขอให้โชคดีนะ👌👌✌️
เรา:คิดมาก😶
เพื่อน:👍
(เเล้วเราก็อ่านเเต่ไม่ตอบ)
พอมาอีกวันมันทักมาว่า
เพื่อน: กูว่ากูคิดมากแล้วนะพี่ตัดสินใจแบบนี้ เพราะ กูเหนื่อย กูท้อ กูพอแล้วละกับการที่มานั้งทักแชทกวนให้มาเล่นเกมทั้งๆที่ก้ไม่เคยมา+ก็คงเบื่อที่จะตอบกูแล้ว👌
เรา: ก็เเล้วเเต่จะคิดกุก็ไม่ได้ห้าม
เพื่อน: ตัดใช่ม้ยจะได้จบ👌
เรา: ก็เเล้วเเต่เพราะเวลากู-ข้าวก็ควรปล่อยกุไป-เวลาชวนตอนไหนกุปฏิเสธเเล้วกุไม่ไปมีมั้ยล่ะกุก็ไปเล่น
เพื่อน: ✌✌กูท้อแล้วละกูพอละ
เรา: อันนี้ก็เเล้วเเต่เพราะกุไม่ได้บังคับ
เพื่อน: จบใช่มั้ย👍
เรา:ส่งสติกเกอร์กระต่ายหมุนๆไป
เพื่อน: โอเคกูเข้าใจละ
เพื่อน: กูเจ้บเพราะเพื่อนมามากพอละ
เรา:😶
เพื่อน: คำว่าเพื่อนแท้หรอมันไม่มีอยู่จริงหรอกกูเรียนรู้ด้วยตัวเองแล้ว
เรา: อันที่จิงกุก็ไม่ได้อยากตัดเพื่อนหรอกเพราะอีกไม่นานก็จบ😶
เพื่อน: ไม่ต้องพูดหรอกอันที่จริงกูก้รู้มาตลอดแหละว่าเป็นเพื่อนกับกูด้วยความไม่จริงใจ
(เราคิดในใจไม่จริงใจพ่อสิ)
เพื่อน:เพื่อนหรอ
เรา:หรอ?
เเล้วก็คุยกันอีกเรื่องกระทู้เเรกที่เราสร้างอ่ะ
เเล้วมันก็พิมพ์มาว่า
เพื่อน:ตัดก็ตัดพอจบกูเหนื่อย กูท้อ กูพอเเล้วกับคำว่า”เพื่อน”
เราก็อ่านไม่ตอบเเล้วเราก็ลบไปลบเพื่อนผู้หญิงในห้องที่เป็นเพื่อนกับเราในเฟสหมดยกเว้นคนนึงเพราะเขาคือเพื่อนรักเราสรุปเเล้วคือเราควรขอโทษเขาหรือตัดเลยคะ?