ผมควรจะทำยังไงดี กับชีวิตที่เธอทิ้งไว้

ผมขอเข้าเรื่องเลยนะครับเริ่มจากผมกับแฟนคนนี้คบกันหลังจากที่ผมจบ ป.ตรี ตอนนั้นทำงานไกลบ้านครับเงินเดือนก็ถือว่าดีเลยนะสำหรับผม เเละเเล้วน้องเข้าก็เริ่มเข้าเรียน ป.ตรี ได้สัก1ปี ผมก็คิดว่าแบบนี้ไม่ดีเเน่ไกลกันเกินไปจึงตัดสินใจว่าออกจากงานเเล้วมาหางานโรงงานเเถวบ้านทำดีกว่าได้อยู่ใกล้ๆกัน ผลออกมาพอใจมากๆครับ เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เสาร์ อาทิตย์น้องเขาก็มา  วันจันร์เช้าผมก็ไปส่งที่หอ เป็นเเบบนี้ประจำ เงินเดือนผมแต่ละเดือนหมดไปกับค่ากินของผมเเละน้องเขา ค่าเอกสาร รายงาน ค่าของเเต่งตัวผู้หญิง ผมออกให้หมดครับ ก็ทำไงได้ น้องเขายังไม่ทำงาน ค่าเทอม ค่าหอ เเม่น้องเขาออกครับ ทางบ้านเราสนิทกันมากครับ ไปเที่ยวกันบ่อยๆ เวลาผมก็ไม่ค่อยมีหรอกครับพนักงานโรงงานธรรมดา ก็หยุดไป โดนหักเงิน ไม่คิดอะไรมากอยู่เเล้ว เรื่องงานนี้ด้วยวุฒิ ป.ตรี เเละความสามารถ จากพนักงานก็ได้เลื่อนขั้น เเต่ผมไม่เอาครับ ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องผมก็ออกไปทำงานที่อื่น เหตุผลก็คือพนักงานไม่ต้องคิดอะไรมาก ถ้าแฟนผมจบ รับราชการตามที่เขาหวังไว้ผมก็ย้ายตามไปได้ทุกเมื้อ เเต่ช่วงหลังๆดูเขาเงียบไป ผมเข้าใจว่าใกล้เรียนจบคงเครียดเลยปล่อยไป ก็ผมผ่านมาเเล้วนิ เเละเเล้วเหตุการ์ณไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพื่อนน้องเขาโทรมาหาผมบอกว่าพี่ทำใจดีๆนะ เเฟนพี่นะคุยกับคนอื่น ผมขำน้ำตาไหลเลยครับ ตอนนั้นขำจริงๆจนเพื่อนน้องเขาขึ้นเสียงใส่ เเล้วเล่าเรื่องมาทั้งหมดตอนนี้ไม่ขำเเล้วเเต่น้ำตาก็ยังไหลอยู่ ผมก็คุยกับแฟนตรงๆเลยจริงหรือป่าว น้องเขาว่าไม่จริงเเล้วไปทะเลาะกับเพื่อนใหญ่เลย ว่าเเกล้งกันให้มีลิมิตหน่อย ตอนนั้นผมไม่พอใจเพื่อนเขามากๆ เเต่ความรู้สึกผมน้องเขาก็เปลี่ยนไปจริงๆนะ ไม่ค่อยมาหา ไม่ค่อยคุย ชวนไปไหนก็ไม่ไป จนสุดท้ายน้องเขาบอกออกมาเองว่ามีคนอื่น (ในชีวิตผมไม่เคยเป็นลมเลย ผมสามารถยกข้าวสารได้ทีละ2กระสอบเเบกใส่บ่าเดินเป็นร้อยๆเมตรได้ เอาไปส่งเพราะที่บ้านขายของชำ) วันนั้นผมล้มทั้งยืน ดีนะที่เพื่อนผมไปด้วย เพื่อนๆเลยตัดสินใจโทรบอกทางบ้านผมบอกว่าจะไปเทียวกัน2-3วันเพื่อนเอาผมไปพักฟื้นจิตใจ พูดตรงๆเลยว่าช่วงเวลาที่เพื่อนพาไปนั้นผมเเทบจำอะไรไม่ได้เลย พอกลับมาบ้านก็รู้สึกเบาสมองขึ้นไม่มีอาการใดๆเเสดงออกมา เพื่อนก็มาเล่าให้ฟังว่าช่วงนั้นผมเเทบจะพูดไม่รู้เรื่องเลย นั้งเฉยๆ ไม่ทำอะไร หลังจากนั้น3-4เดือน น้องเขาติดต่อกลับมาขอโทษ ผมก็ให้อภัยนะ คุยกันได้ น้องบอกคุยได้เเต่ไม่ใช่สถานะเดิมนะพี่ ผมก็ถามเขาไปว่า เเล้วที่ผ่านมาคืออะไร เรื่องราวที่ผ่านกันมามากมาย กับเเค่คนที่คุยด้วยเเล้วรู้สึกดี ถึงกับทิ้งพี่ไปเลยเหรอ คำตอบคืออยากคุยก็คุยมา ที่ผ่านมาน้องเขาเป็นคนน่ารักมากครับ นิสัยดี ไม่พูดจารุนเเรง งอนง่าย เเต่ก็ผู้หญิงอะนะ เเล้วเขาคนนั้นเป็นใครกันทำให้น้องเขาที่ไม่เคยพูดไม่ดีกลับพูดเเต่ไม่ดีใส่ผมอยู่นั้นเเหละ บางวันก็ตอบเเชททั้งน้ำตา ทุกวันนี้ก็ยังคุยนะเเบบว่าอย่างน้อยก็ได้ยื้อๆ ถึงเเม้จะไม่ได้ดีเหมือนก่อน คุยอยู่ดีๆก็ด่ากันซะงั้นเเต่ผมไม่โต้ตอบนะครับ หาคำพูดดีๆ หลบไป
*******เล่าเสียยาวเชียว ขอเข้าประเด็นเลยนะครับ
1 ผมควรจะทำยังไงต่อ ปล่อยน้องเขาไปหรือยื้อให้สุดกำลัง
2 ผู้หญิงต้องการอะไรเหรอครับอันนี้ไม่ทราบจริงๆผมว่าที่ผมให้ไปก็มากกว่าหลายๆคู่ที่รู้จัก เเล้วนะครับ
3 มีข้อเเนะนำเพิ่มเติมบอกมาได้เลยครับ
สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกๆท่านจริงๆครับที่ให้คำเเนะนำ
แท็กผิดขอโทษด้วยนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่