ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นโรคกลัวความรักหรือเปล่า. ?

ก่อนหน้านี้....เราเคยมีแฟนระหว่างที่คบกันมันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุข เราไม่เคยห่างกัน แต่มันก็เป็นช่วงเวลาสั้นๆ เราคบกันแค่ 9 เดือน ก่อนที่เราจะเลิกกันเรากับเค้าห่างกัน เค้าไปฝึกงานเราเลยห่างกัน แค่สัปดาห์เดียวเค้าเปลี่ยนไปโทรไม่รับ ไม่มีเวลา อ้างงาน แต่ความจริงคือเค้าอยู่กับผู้หญิงที่ฝึกงานที่เดียวกัน จนคืนนึงเค้ารับโทรศัพท์เค้าบอกเลิกเรา บล็อกเราทุกทาง เราจุกพูดไม่ออก แต่ผ่านไปแค่ 2 ชม. เค้าปลดบล็อกโทรมาขอโทษ แล้วก็หายไป สรุปคือเลิก แต่มันไม่จบแค่นั้น หลังจากที่หายไปแต่สองสามวัน เค้าก็ทักเรามาขอคืนดี จะไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แล้วเค้าก็เลิกกัน เราก็ยอมคืนดีเพราะคิดว่ามันอาจจะเป็นอารมณ์ชั่ววูบ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับทักมาหาเราถามว่าเรากลับไปคบกันไหม แฟนเก่าเราให้ตอบว่าไม่ ผู้หญิงคนนั้นเล่าให้เราฟังทุกอย่าง ขอคำปรึกษาจากเรา เราก็ต้องเสแสร้งบอกไปว่าสู้ๆ ถ้ารักมากก็ง้อ ตอนนั้นบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง ต้องปลอบใจผู้หญิงคนที่จะง้อแฟนเราเอง แต่ด้วยความที่เค้าเจอกันทุกวัน ผู้หญิงคนนั้นเลยจับได้ว่าเรากลับไปคบกัน ผญ เลยทักมาถามว่าทำไมต้องเสแสร้งพอเราบอก แฟนเก่าเราก็ด่าว่าไปยอมรับทำไม ไปบอกทำไมว่ากลับไปคบกัน เรารู้สึกแย่มาก ทำไรไม่ได้เลย เค้าบอกเค้าอยากทำให้ผญ. คนนั้นเสียดายเค้า แต่ด้วยความรักเรายอมเค้าทุกอย่างยอมโดนผญ คนนั้นด่า ผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์แฟนเก่าเราต้องไปฝึกงานที่ตจว. เค้าบอกต้องค้างคืน แต่เพื่อนเค้ากลับแล้วเค้าค้างกับใคร เราโทรไปผญ. รับสาย. บทสรุป. เราคือเครื่องให้เค้ากลับไปคบกัน.  
เรื่องที่เกิดขึ้นสอนให้เราไม่กล้าคบกับใครอีกเลยตอนนี้ผ่านมาปีครึ่งแล้วที่เราใช้ชีวิตโสดแบบไม่สนใจใคร รักสนุกไปวันๆ.