ใครเห็นอะไรก็หัวเราะแบบเราบ้าง

เราเห็นอะไรหรือทำอะไรเราก็หัวเราะค่ะ แต่เรารู้จักกาลเทศะอยู่ค่ะ หัวเราะแบบคนไม่เคยเศร้ายังงี้ค่ะ เช่นเวลาเราเดินตกหลุมต่อหน้าคนเยอะเเยะ เราก็ขำ แบบใส่รองเท้าผิดคู่เราก็ขำ ทำช้อนตกท่อระบายน้ำก็ขำ เราขำความซุ่มซ่ามตัวเอง55555 เวลาเห็นคนเดินมาเราก็จินตนาการแล้วก็หลุดขำออกมา จนตอนนี้เพื่อนว่าเราบ้าแล้วค่ะขนาดเพื่อนว่าเราก็ขำนะคะ ใครเป็นเหมือนเรามั่งคะ แล้วคุณมีวิธีแก้ยังไง มาแชร์กันค่ะ