ปรัชญาริมทาง l EP.3 เธอเดินคนเดียวเสมอ
เธอเดินผ่านฉันทุกวัน... เหมือนใครบางคนที่ลืมว่าตัวเองเคยหัวเราะยังไง
กระเป๋าผ้าใบเดิม รองเท้าผ้าใบเก่า แววตา... ที่ไม่ได้เศร้า แต่ก็ไม่สดใส
เธอไม่เคยพูดกับใคร หรืออาจจะพูด... แต่เบาเกินกว่าลมจะพาเสียงนั้นมาถึงฉัน
บางวัน เธอแค่เดินช้า บางวัน เธอรีบ
เหมือนมีใครบางคนรออยู่... หรืออาจไม่มี
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันเห็นทุกวัน คือเธอ "ไม่เคยร้องไห้"
แม้วันที่ฟ้าหม่น แม้วันที่โลกดูเงียบ
คนที่เดินคนเดียว ไม่ได้แปลว่าไม่มีใคร
แต่อาจกำลังตามหา “ใครสักคน” หรือ “บางสิ่งในตัวเอง”
เส้นทางที่เธอเลือก เต็มไปด้วยความเงียบ แต่ไม่มีความอ่อนแอ
เพราะเธอ... เข้มแข็ง แบบที่ไม่มีใครเคยถาม ว่าเธอต้อง “เข้มแข็ง” ขนาดนี้ไปเพื่อใคร
และเธอก็ไม่เคยอธิบาย
เหมือนดอกไม้ริมทาง... ที่ไม่มีเสียง แต่ยังยืนอยู่
ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังมองหาอะไร แต่ทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน ฉันภาวนา...
ให้เธอเจอมัน
บางที… ความเข้มแข็ง ก็ไม่ได้ต้องการคำชม
มันแค่… อยากได้รับการมองเห็นเท่านั้นเอง
วันต่อมา... ฟ้าไม่เหมือนเดิม
แดดจ้าในตอนเช้า แต่บ่ายนั้น... ฝนตก
ไม่มีใครบอกก่อน ไม่มีใครเตือน
บางคนยิ้ม บางคนหลบ
และบางคน... ยอมเปียก
เพราะบางเรื่องในชีวิต มันก็แค่... ตกลงมา โดยไม่ให้เวลาเตรียมใจ
ตอนต่อไป "ฝนที่ไม่บอกก่อน"
ดูเพิ่มเติมได้ที่
ปรัชญาริมทาง l EP.3 เธอเดินคนเดียวเสมอ
เธอเดินผ่านฉันทุกวัน... เหมือนใครบางคนที่ลืมว่าตัวเองเคยหัวเราะยังไง
กระเป๋าผ้าใบเดิม รองเท้าผ้าใบเก่า แววตา... ที่ไม่ได้เศร้า แต่ก็ไม่สดใส
เธอไม่เคยพูดกับใคร หรืออาจจะพูด... แต่เบาเกินกว่าลมจะพาเสียงนั้นมาถึงฉัน
บางวัน เธอแค่เดินช้า บางวัน เธอรีบ
เหมือนมีใครบางคนรออยู่... หรืออาจไม่มี
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันเห็นทุกวัน คือเธอ "ไม่เคยร้องไห้"
แม้วันที่ฟ้าหม่น แม้วันที่โลกดูเงียบ
คนที่เดินคนเดียว ไม่ได้แปลว่าไม่มีใคร
แต่อาจกำลังตามหา “ใครสักคน” หรือ “บางสิ่งในตัวเอง”
เส้นทางที่เธอเลือก เต็มไปด้วยความเงียบ แต่ไม่มีความอ่อนแอ
เพราะเธอ... เข้มแข็ง แบบที่ไม่มีใครเคยถาม ว่าเธอต้อง “เข้มแข็ง” ขนาดนี้ไปเพื่อใคร
และเธอก็ไม่เคยอธิบาย
เหมือนดอกไม้ริมทาง... ที่ไม่มีเสียง แต่ยังยืนอยู่
ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังมองหาอะไร แต่ทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน ฉันภาวนา...
ให้เธอเจอมัน
บางที… ความเข้มแข็ง ก็ไม่ได้ต้องการคำชม
มันแค่… อยากได้รับการมองเห็นเท่านั้นเอง
วันต่อมา... ฟ้าไม่เหมือนเดิม
แดดจ้าในตอนเช้า แต่บ่ายนั้น... ฝนตก
ไม่มีใครบอกก่อน ไม่มีใครเตือน
บางคนยิ้ม บางคนหลบ
และบางคน... ยอมเปียก
เพราะบางเรื่องในชีวิต มันก็แค่... ตกลงมา โดยไม่ให้เวลาเตรียมใจ
ตอนต่อไป "ฝนที่ไม่บอกก่อน"
ดูเพิ่มเติมได้ที่