เชื่อว่าหลายคนคงมีคนที่ชอบทุกคน แล้วคนที่ชอบเขาชอบเราตอบก็คงจะดีมากๆ แต่มันคงไม่ใช่กับเรา....
>>> ไม่มีรัยมาก เราแค่อยากเขียนไว้ว่าครั้งนึง เราเจอคนที่ทำให้หัวใจเราเต้นแรงอีกครั้งหลังจากไม่ได้เต้นแรงแบบนี้กับใครมาตั้ง 6 ปี เรามีรักแรกตอยน ม.1 เราชอบรุ่นพี่สตาฟ เราเป็นน้องสแตน เราแอบชอบ รอจังหวะที่จะได้ทำความรู้จักมากขึ้น แต่พี่เขาก็ดันไปมีแฟนก่อนซะงั้น เราก็รอนะ ทนเห็นเขารักกัน ก็เจ็บๆดี😭😭 เนี่ยก็รอตั้งแต่พี่เขาอยู่ ม.5 จนพี่เขาเรียนจบ มีแฟนไปสองสามคนแล้ว และก็มีอีก ตอนนั้นความรู้สึกเราแบบชาาาาาาา มากแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ไง แค่ร้องไห้กับตัวเองฟังเพลงอกหักไปวันๆ คือเราเป็นคนที่รักใครแล้วให้ทั้งใจเลย จนลืมเหลือไว้รักตัวเอง😭 ความรักครั้งนั้นมันทำให้เรารู้สึกชินชากับความรักเหลือเกิน เริ่มปิดตัวจากคนที่เข้ามา แค่อยู่กับเพื่อน ครอบครัว และตัวเองก็พอแล้วตอนนั้นคิดแค่นั้นจริงๆ เจอนะคนหล่อ เยอะแยะ แต่คนที่ทำให้เรารู้สึกรัก รู้สึกดี มันยังไม่มาอ่ะ.
>>>>> หลังจากนั้นประมาน2 เดือน เราเจอน้องคนนึง ครั้งแรกที่เห็น หัวใจมันเต้นแรงมากอ่ะ มาพร้อมกับความรู้สึกดีๆ แล้วความรู้สึกกับรุ่นพี่คนนั้นมันเหมือนหายไปเลย ไม่รู้สึกแล้ว เฉยชามากๆ จนเราเองก็แปลกใจว่า โหหตั้ง6 ปีแหนะไม่เหลือความรู้สึกอะไรสักนิดเลยหรอ ตอบได้เต็มปากเลยว่า ไม่มีค่ะ ไม่มีแล้วแม้แต่นิดเดียว แต่มันดันไปให้ความรู้สึกกับน้องเขาหมดนี่สิ แต่น้องเขาอายุห่างเรามากพอประมานเลยนะ แต่เราก็ไม่ซี แต่ก็ไม่ห่างมากประมาน 5-7 ปี ให้ทายเล่นๆ 😂 เรามองว่าความรักอ่ะไม่เกี่ยวกับเพศหรืออายุหรอก มันเป็นความรู้สึกดีๆระหว่างคนสองคนที่รู้สึกแบบเดียวกันมากๆต่างหาก แล้วเราแอดเฟสและก็ทักไปเลย เหมือนพวกอินเลิฟอ่ะ คิดถึงตลอดเวลา อยากคุยด้วยตลอด เพื่อนก็บอกนะว่าเป็นช่วงที่หลงเฉยๆ อย่าพึ่งรักน้องเขามาก แต่เราเชื่อความรู้สึกตัวเองอ่ะ เราจริงจังมากกับคนที่เรารู้สึกรัก หรือเรียกว่ารักเลยแหละ ตอนแรกน้องเขาไม่กล้าคุยนะเงียบมาก แต่เราก็ไม่ท้อ เราทักน้องเขาทุกวัน ชวนคุย มีมุกจีบ มุกหยอดบ้าง จนผ่านไปประมานเดือนนึง เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น คอลกันบ้าง โทรบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่มีความสุขมากๆๆๆๆ เลย แบบปริ่ม อิ่มใจ ยิ้มจากความรู้สึกจริงๆ. แต่เราก็คิดนะว่าน้องเขายังเด็ก เขาคงไม่คิดอะไรมากอาจจะแค่เล่นๆกับเรา แต่เราจริงจังไปแล้วนะสิ รู้ว่าวันนี้จะมาถึงแต่กับเราที่ยังรักน้องเขา รักมากกกกก แต่ช่วงนี้ร้องเขาเหมือนไม่อยากคุย อ่านไม่ตอบบ้าง เราอายุมากกว่าก็พยายามเข้าใจนะ น้องมีการบ้านกิจกรรม เราก็ไม่จู้จี้ เราทักไปแค่ช่วงเย็นกับก่อนนอนเท่านั้น ปัญหานี้ไม่ใช่แค่ครั้งแรก ถามว่ามีงอลไหม มีสิเราก็ชะนีตัวนึงนะ😁😁 แต่ทุกครั้งน้องเขายังเหมือนบอกเหตุผลเรา รู้เหมือนเจาอย่กคุยกับเราเหมือนกัน ง้อนิดหน่อยเราก็หายแล้ว เอ่อ บอกก่อนนะว่าเราคุยกับน้องเขาแบบไม่ขอสถานะคือก็คุยเหมือนแฟนเลยแหละ แต่ที่เราไม่ขอเพราะเราว่าน้องเขายังเด็กความรู้สึกอาจจะยังไม่จริงจัง เราอยากคุยกับน้องเขาไปนานๆ นั่ขนาดคิดว่าถ้าคุยกันได้ถึง 3 ปีก็คงจะขอ เพราะเราก็กลัวคนอื่นมองน้องไม่ดี คบกับรุ่นพี่ที่ห่างกันตั้งเยอะ เราห่วงความรู้สึกน้องมากๆ เราจอแต่น้องคุยกับเราคนเดียว แค่นี้เราก็พอใจแล้ว
>>>>แต่ตอนนี้มันกลับไม่ใช่แบบนั้น มันรู้สึกได้นะ😥 กับอาการอีกคนของคนไม่อยากคุย อ่านไม่ตอบ ไม่มีเหตุผลให้เราฟัง หายไปเฉยๆ เราเองก็ทรมาน ไม่อยากเป็นแบบนี้ เจ็บที่ต้องคิดไปเองว่ายังทีใจรึเปล่า ยังรู้สึกดีกับเราไหม หรือเบื่อเราแล้ว ช่วยบอกเราสักคำก็ยังดี อย่าเงียบได้ไหม เราไม่ไหวแล้ว เราก็ไม่อยากอยู่แบบนี้มันทรมานเหลือเกิน เพราะเวลารักใครแล้วให้ใจเขาหมด เวลาเจ็บก็ทำให้เราเขวเลยนะ สมองจะเบลอไปเลย เรียนก็ไม่รู้เรื่อง เหมือนสูบพลังชีวิตเราไปเลย หัวใจเราคงจะเต้นช้าลง และชินชาอีกแล้วสินะ แต่ถ้าอยู่แบบนี้ น้องคงอึดอัดเหมือนกัน คงไม่กล้าพูดรึเปล่า เกรงใจเรารึเปล่าไม่รู้ พี่ยอมถอยออกมาก็ได้พี่เองก็ไม่อยากให้เรารู้สึกผิดถ้าเราอยากจะไป เราเองไม่อยากให้เขาต้องมาคิดมากหรอก เราก็แต่คนแก่คนนึงที่หลงรักเด็ก เขาต้องเจอกับคนอีกเยอะเนอะ ยังต้องเจออะไรอีกมาก จะมาขังน้องเขากับเราก็คงไม่ได้ ขอโทษนะคับที่พี่มันเห็นแก่ตัวเกินไป ขอโทษนะ😥
>>>ขอบคุณนะคับที่ครั้งนึงทำให้หัวใจพี่กลับมาเต้นแรงอีกครั้ง ความรู้สึกดีๆที่ผ่านมา พี่จะเก็บมันไว้
>>> ต่อไปโตขึ้นอีกดูแลตัวเองด้วยนะ ใครจะบอกฝันดี ใครจะปลอบเวลาท้อ อย่าร้องไห้ให้ใครเห็นนะ เดี๋ยวเขาว่าเป็นเด็กขี้แย
>>> ถ้าวันนึงความรู้สึกนั้นกลับมา ก็กลับมาได้ตลอดนะคับ เพราะพี่เองยังไม่รู้เลยว่าพี่ต้องใช้เวลากี่ปีกับความรักครั้งนี้จะจางไป
ขอบคุณที่ทำให้พี่หัวใจเต้นแรงอีกครั้งนึง
>>> ไม่มีรัยมาก เราแค่อยากเขียนไว้ว่าครั้งนึง เราเจอคนที่ทำให้หัวใจเราเต้นแรงอีกครั้งหลังจากไม่ได้เต้นแรงแบบนี้กับใครมาตั้ง 6 ปี เรามีรักแรกตอยน ม.1 เราชอบรุ่นพี่สตาฟ เราเป็นน้องสแตน เราแอบชอบ รอจังหวะที่จะได้ทำความรู้จักมากขึ้น แต่พี่เขาก็ดันไปมีแฟนก่อนซะงั้น เราก็รอนะ ทนเห็นเขารักกัน ก็เจ็บๆดี😭😭 เนี่ยก็รอตั้งแต่พี่เขาอยู่ ม.5 จนพี่เขาเรียนจบ มีแฟนไปสองสามคนแล้ว และก็มีอีก ตอนนั้นความรู้สึกเราแบบชาาาาาาา มากแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ไง แค่ร้องไห้กับตัวเองฟังเพลงอกหักไปวันๆ คือเราเป็นคนที่รักใครแล้วให้ทั้งใจเลย จนลืมเหลือไว้รักตัวเอง😭 ความรักครั้งนั้นมันทำให้เรารู้สึกชินชากับความรักเหลือเกิน เริ่มปิดตัวจากคนที่เข้ามา แค่อยู่กับเพื่อน ครอบครัว และตัวเองก็พอแล้วตอนนั้นคิดแค่นั้นจริงๆ เจอนะคนหล่อ เยอะแยะ แต่คนที่ทำให้เรารู้สึกรัก รู้สึกดี มันยังไม่มาอ่ะ.
>>>>> หลังจากนั้นประมาน2 เดือน เราเจอน้องคนนึง ครั้งแรกที่เห็น หัวใจมันเต้นแรงมากอ่ะ มาพร้อมกับความรู้สึกดีๆ แล้วความรู้สึกกับรุ่นพี่คนนั้นมันเหมือนหายไปเลย ไม่รู้สึกแล้ว เฉยชามากๆ จนเราเองก็แปลกใจว่า โหหตั้ง6 ปีแหนะไม่เหลือความรู้สึกอะไรสักนิดเลยหรอ ตอบได้เต็มปากเลยว่า ไม่มีค่ะ ไม่มีแล้วแม้แต่นิดเดียว แต่มันดันไปให้ความรู้สึกกับน้องเขาหมดนี่สิ แต่น้องเขาอายุห่างเรามากพอประมานเลยนะ แต่เราก็ไม่ซี แต่ก็ไม่ห่างมากประมาน 5-7 ปี ให้ทายเล่นๆ 😂 เรามองว่าความรักอ่ะไม่เกี่ยวกับเพศหรืออายุหรอก มันเป็นความรู้สึกดีๆระหว่างคนสองคนที่รู้สึกแบบเดียวกันมากๆต่างหาก แล้วเราแอดเฟสและก็ทักไปเลย เหมือนพวกอินเลิฟอ่ะ คิดถึงตลอดเวลา อยากคุยด้วยตลอด เพื่อนก็บอกนะว่าเป็นช่วงที่หลงเฉยๆ อย่าพึ่งรักน้องเขามาก แต่เราเชื่อความรู้สึกตัวเองอ่ะ เราจริงจังมากกับคนที่เรารู้สึกรัก หรือเรียกว่ารักเลยแหละ ตอนแรกน้องเขาไม่กล้าคุยนะเงียบมาก แต่เราก็ไม่ท้อ เราทักน้องเขาทุกวัน ชวนคุย มีมุกจีบ มุกหยอดบ้าง จนผ่านไปประมานเดือนนึง เราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น คอลกันบ้าง โทรบ้าง มันเป็นความรู้สึกที่มีความสุขมากๆๆๆๆ เลย แบบปริ่ม อิ่มใจ ยิ้มจากความรู้สึกจริงๆ. แต่เราก็คิดนะว่าน้องเขายังเด็ก เขาคงไม่คิดอะไรมากอาจจะแค่เล่นๆกับเรา แต่เราจริงจังไปแล้วนะสิ รู้ว่าวันนี้จะมาถึงแต่กับเราที่ยังรักน้องเขา รักมากกกกก แต่ช่วงนี้ร้องเขาเหมือนไม่อยากคุย อ่านไม่ตอบบ้าง เราอายุมากกว่าก็พยายามเข้าใจนะ น้องมีการบ้านกิจกรรม เราก็ไม่จู้จี้ เราทักไปแค่ช่วงเย็นกับก่อนนอนเท่านั้น ปัญหานี้ไม่ใช่แค่ครั้งแรก ถามว่ามีงอลไหม มีสิเราก็ชะนีตัวนึงนะ😁😁 แต่ทุกครั้งน้องเขายังเหมือนบอกเหตุผลเรา รู้เหมือนเจาอย่กคุยกับเราเหมือนกัน ง้อนิดหน่อยเราก็หายแล้ว เอ่อ บอกก่อนนะว่าเราคุยกับน้องเขาแบบไม่ขอสถานะคือก็คุยเหมือนแฟนเลยแหละ แต่ที่เราไม่ขอเพราะเราว่าน้องเขายังเด็กความรู้สึกอาจจะยังไม่จริงจัง เราอยากคุยกับน้องเขาไปนานๆ นั่ขนาดคิดว่าถ้าคุยกันได้ถึง 3 ปีก็คงจะขอ เพราะเราก็กลัวคนอื่นมองน้องไม่ดี คบกับรุ่นพี่ที่ห่างกันตั้งเยอะ เราห่วงความรู้สึกน้องมากๆ เราจอแต่น้องคุยกับเราคนเดียว แค่นี้เราก็พอใจแล้ว
>>>>แต่ตอนนี้มันกลับไม่ใช่แบบนั้น มันรู้สึกได้นะ😥 กับอาการอีกคนของคนไม่อยากคุย อ่านไม่ตอบ ไม่มีเหตุผลให้เราฟัง หายไปเฉยๆ เราเองก็ทรมาน ไม่อยากเป็นแบบนี้ เจ็บที่ต้องคิดไปเองว่ายังทีใจรึเปล่า ยังรู้สึกดีกับเราไหม หรือเบื่อเราแล้ว ช่วยบอกเราสักคำก็ยังดี อย่าเงียบได้ไหม เราไม่ไหวแล้ว เราก็ไม่อยากอยู่แบบนี้มันทรมานเหลือเกิน เพราะเวลารักใครแล้วให้ใจเขาหมด เวลาเจ็บก็ทำให้เราเขวเลยนะ สมองจะเบลอไปเลย เรียนก็ไม่รู้เรื่อง เหมือนสูบพลังชีวิตเราไปเลย หัวใจเราคงจะเต้นช้าลง และชินชาอีกแล้วสินะ แต่ถ้าอยู่แบบนี้ น้องคงอึดอัดเหมือนกัน คงไม่กล้าพูดรึเปล่า เกรงใจเรารึเปล่าไม่รู้ พี่ยอมถอยออกมาก็ได้พี่เองก็ไม่อยากให้เรารู้สึกผิดถ้าเราอยากจะไป เราเองไม่อยากให้เขาต้องมาคิดมากหรอก เราก็แต่คนแก่คนนึงที่หลงรักเด็ก เขาต้องเจอกับคนอีกเยอะเนอะ ยังต้องเจออะไรอีกมาก จะมาขังน้องเขากับเราก็คงไม่ได้ ขอโทษนะคับที่พี่มันเห็นแก่ตัวเกินไป ขอโทษนะ😥
>>>ขอบคุณนะคับที่ครั้งนึงทำให้หัวใจพี่กลับมาเต้นแรงอีกครั้ง ความรู้สึกดีๆที่ผ่านมา พี่จะเก็บมันไว้
>>> ต่อไปโตขึ้นอีกดูแลตัวเองด้วยนะ ใครจะบอกฝันดี ใครจะปลอบเวลาท้อ อย่าร้องไห้ให้ใครเห็นนะ เดี๋ยวเขาว่าเป็นเด็กขี้แย
>>> ถ้าวันนึงความรู้สึกนั้นกลับมา ก็กลับมาได้ตลอดนะคับ เพราะพี่เองยังไม่รู้เลยว่าพี่ต้องใช้เวลากี่ปีกับความรักครั้งนี้จะจางไป