สามีไม่รักเราแล้ว แต่ต้องขายของด้วยกัน เพื่อเงิน เพื่อลูก เราจะทำไงดี ทนอยู่หรือเลิก!

เรามองอีกมุมนึงนะคะ ...มุมคนทำงาน (เราเองเป็นคนบ้างานเหมือนกัน และทำงานหนัก ซึ่งบางครั้งเราก็เคยคิดแบบแฟนคุณ)

-คนทำงานคนเดียวตลอดจะเหนื่อยมากๆ...พอเหนื่อยสุดๆ จะเริ่มมองว่าโดนเอาเปรียบ มองว่าทำไมเค้าต้องมาทำตรงนี้เพื่อให้คนอื่นนอนสบาย
ในขณะที่ตัวเองตื่นเร็ว ทำงานหนักตลอดหลายปี....สุดท้ายคนทำงานหนักจะคิดหนีค่ะ เพราะเค้าคิดว่าทำงานหนักขนาดนี้อยู่ตัวคนเดียว
น่าจะสบายกว่า ในเมื่อไม่มีใครรักเค้า เค้าก็สามารถเลิกและไปอยู่คนเดียวได้

-เราฟังจากคุณพูด...คุณบอกว่า "แต่ถ้าทำคนเดียวได้ คงเลิกไปนานแล้วค่ะ".......ตรงนี้เหมือนแสดงให้เห็นถึงจิตสำนึกด้านต่ำของคุณ
  แสดงว่าไม่เห็นคุณค่าเค้าเลย ไม่เคยเห็นเค้าเป็นคนรัก...เพราะถ้าคุณทำเองได้คุณคงเลิกกะเค้า แต่คุณทำไม่เป็นเลยต้องพึ่งเค้าอยู่

  สรุปในสายตาเรา...คุณคือคนเห็นแก่ตัว อยากเอาเค้าไว้รับใช้ ไว้หาเงิน เราไม่แปลกใจเลยที่แฟนคุณจะพูดว่า คุณเก่งคุณอยู่ได้สบายถ้าไม่มีเค้า
(ซึ่งเรามั่นใจว่าเค้าพูดประชด...และระวังไว้เถอะค่ะ ถ้าคนทำงานเริ่มพูดแบบนี้ อีกไม่นานเค้าชิ่งแน่ๆ ถ้าอีกฝ่ายไม่ปรับตัว)

-เรื่องลูก เราคิดว่าคุณใช้เป็นข้ออ้างมากกว่า...คนที่เหนื่อยมากๆและทุกข์ใจจะเริ่มหาสิ่งเสพติดเพื่อบรรเทาทุกข์ตัวเอง ..แทนที่คุณจะเริ่ม
ปรับตัวใหม่ และช่วยแบ่งงานพร้อมทั้งบรรเทาทุกข์เค้า แต่คุณไม่ได้ช่วยเลย

-เราคิดว่า สามีไม่ได้หมดรักคุณหรอกค่ะ เค้ารักคุณและลูกมาก แต่เค้าเหนือ่ยเกินไป แถมไม่มีใครช่วยแบ่งเบา เค้าถึงเป็นแบบนั้น

....ถ้าคุณรักเค้าจริงและอยากให้ครอบครัวอยู่รอดกับผู้ชายที่ทำงานหนักขนาดนี้ เราว่าคุณควรปรับตัวนะคะ....เอาใจใส่เค้าบ้าง
    ดูเแลเค้าบ้าง อะไรแบ่งเบาได้ก็ต้องทำ...ไม่ใช่ว่าทำงานบริษัทแล้วจะถือว่ามีรายได้แล้ว อยู่สบายๆ ไม่ดูแลเค้า....เพราะเราคิดว่าจริงๆแล้ว

    เงินรายได้หลักทั้งหมดมาจากสามีคุณที่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ....คุณถึงโพสมาประมาณว่าวิตกตรงนี้ เพราะสามีคุณมีรายได้หลักเยอะ
    เหมือนเลี้ยงครอบครัวทั้งหมดเลยนะ

...เอาใจช่วยคุณนะคะ ...เราคนทำงานหนักเราเข้าใจคนทำงานค่ะ ว่าบางครั้งเราเหนื่อยท้อ เห็นคนในครอบครัวเราเอาเปรียบ ซี่งถ้าเราแยก
   ออกไปจริงๆ เราเลี้ยงตัวได้ชัวร์....แต่ที่เค้ายังทนอยู่ก็เพราะรักลูกเมียแหละค่ะ....คุณน่าจะปรับตัวให้มากขึ้น (อันนี้คือความคิดเรานะ)