คือตอนนี้ผมคุยกับผู้หญิงคนนึงมาได้เกือบเดือน เราเจอกันที่ร้านเหล้า เพราะผู้หญิงคนนี้ชอบไปร้านเหล้าอยู่บ่อยๆ
คุยกันแรกๆ ตอบช้ามาก สักพักเริ่มตอบเร็ว
จนมีวันหนึ่งมีโอกาสได้ชวนเค้าไปดูหนัง และเราได้จับมือ หัวซบกัน บอกตามตรง ผมรู้สึกกับเขาไปแล้วจริงๆตั้งแต่ตอนนั้น (ซึ่งยังไม่ได้คบกัน)
แต่ผมเป็นคนขี้หึงมาก ถึงแม้จะแค่เจอกัน แชทคุย คอลวิดีโอ หรือโทร และมีในครั้งนึง ผมกับเขามีปัญหากัน ซึ่งเกิดจากตัวของผมเอง
สิ่งที่ทำให้ผมคิดแบบนั้นเพราะวันนึง ที่ผมโทรคุยกับเขา เขาบอกกับผมว่า " เผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะ เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอก เราเจ้าชู้นะ...."
ซึ่งมันทำให้ผมคิดมากทั้งวัน จนผมท้อละอยากจะเลิกคุยกับเขา เลยได้พิมอะไรเพื่อพยายามตัด จนตัดได้ แต่แล้วผมก็กลับไปง้อเค้า
เพราะผมตัดไม่ได้จริงๆ ไม่พร้อมที่จะให้เขาหายไป ละพอกลับมาคุยเขาก็ไม่คุยกับผมเหมือนตอนแรกๆเท่าไหร่ แต่ผมก็พยายามคุยกันจนกลับมา
คุยกันตามปกติ
(อาจจะอ่านละน่าเบื่อไปนิดนะครับ)
จนเขาได้ทำงาน คือผมดีใจมากที่เขาจะไม่ว่างไปร้านเหล้า เพราะผมกลัวเขาจะไปเจอคนอื่น แต่เสียอย่างเพราะเขาไม่มีเวลาให้
ผมมักตัดพ้อในสเตตัสไลน์เสมอๆ คือบางทีกับเราตอบไม่ได้ แต่คอมเม้นต์ในเฟสบุ๊คตอบกับคนอื่นไปแล้วสามสี่ข้อความ แค่นี้ก็ไม่สำคัญแล้ว
เขาเคยจะบอกชอบ แต่ผมก็ยังไม่ยังไม่แน่ใจในตัวเขาว่าที่พูดกับผมมันจริงๆหรือแค่พูดเล่นๆ และเขาเคยบอกว่าเป็นแฟนกัน แต่ผมก็คิดว่ายังดีกว่า
ผมมักจะคิดในแง่ลบเสมอ ซึ่งมันทำให้เขาอึดอัด และเจอกันครั้งล่าสุด ผมก็ไม่คุยกับเขาเท่าที่เจอกันครั้งแรก เป็นเพราะเขาคุยกับผู้ชายที่เจอเยอะ
(เป็นเพื่อนหรือคนที่มาจีบก็ไม่รู้) ผมจึงรู้สึกไม่โอเค เอาง่ายๆก็เหมือนงอนแหละ และพอตอนจะกลับ ผมก็ได้แค่พูดกลับเขาว่ากลับละนะ เข้าบ้านไปเลย
ซึ่งแทนที่จะได้คุยกัน ผมกลับเฉยชา พูดน้อย และมันคงทำให้เขาเบื่อที่จะคุยกะผม
รึเปล่า เพราะผมคิดมากขี้งอนเกินไปไหม นิสัยเหมือนผู้หญิงเลย พอหลังจากวันนั้น เขาก็คุยกับผมน้อยลง จากที่เคยโทรก็ไม่ได้โทร
ผมเหมือนจะรู้สึกว่าเขาเริ่มเบื่อผม ผมก็เลยเหมือนจะหายไปเอง ผมลบเฟสเขาไป แต่ได้แค่สามวัน ผมก็อดคถ เขาไม่ได้จิงๆ เลยแอ็ดกลับไปอีก ละทักไป
และก็ตอบเราวันละ ประโยคสองประโยค และตอนนี้ ทักไปอ้อนวอนแค่ไหน เขาก็ไม่คิดจะอ่านจะตอบจะสนใจ
กลับใจไม่ทันแล้ว ต้องยอมรับสภาพ
โคตรอยากจะลืมเลย เพลงที่เขาร้องให้ฟัง เพลงที่เขาส่งมา แค่เกือบเดือนเอง
รู้สึกมากก็เจ็บมาก
"ผมคิดว่าเขาคงจะเบื่อคนน่าเบื่อแบบผม"
บายนะ M.........w
ผมผิดเอง หรือ คุณไม่รู้สึกอะไรตั้งแต่แรก คถวะ
คุยกันแรกๆ ตอบช้ามาก สักพักเริ่มตอบเร็ว
จนมีวันหนึ่งมีโอกาสได้ชวนเค้าไปดูหนัง และเราได้จับมือ หัวซบกัน บอกตามตรง ผมรู้สึกกับเขาไปแล้วจริงๆตั้งแต่ตอนนั้น (ซึ่งยังไม่ได้คบกัน)
แต่ผมเป็นคนขี้หึงมาก ถึงแม้จะแค่เจอกัน แชทคุย คอลวิดีโอ หรือโทร และมีในครั้งนึง ผมกับเขามีปัญหากัน ซึ่งเกิดจากตัวของผมเอง
สิ่งที่ทำให้ผมคิดแบบนั้นเพราะวันนึง ที่ผมโทรคุยกับเขา เขาบอกกับผมว่า " เผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะ เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอก เราเจ้าชู้นะ...."
ซึ่งมันทำให้ผมคิดมากทั้งวัน จนผมท้อละอยากจะเลิกคุยกับเขา เลยได้พิมอะไรเพื่อพยายามตัด จนตัดได้ แต่แล้วผมก็กลับไปง้อเค้า
เพราะผมตัดไม่ได้จริงๆ ไม่พร้อมที่จะให้เขาหายไป ละพอกลับมาคุยเขาก็ไม่คุยกับผมเหมือนตอนแรกๆเท่าไหร่ แต่ผมก็พยายามคุยกันจนกลับมา
คุยกันตามปกติ
(อาจจะอ่านละน่าเบื่อไปนิดนะครับ)
จนเขาได้ทำงาน คือผมดีใจมากที่เขาจะไม่ว่างไปร้านเหล้า เพราะผมกลัวเขาจะไปเจอคนอื่น แต่เสียอย่างเพราะเขาไม่มีเวลาให้
ผมมักตัดพ้อในสเตตัสไลน์เสมอๆ คือบางทีกับเราตอบไม่ได้ แต่คอมเม้นต์ในเฟสบุ๊คตอบกับคนอื่นไปแล้วสามสี่ข้อความ แค่นี้ก็ไม่สำคัญแล้ว
เขาเคยจะบอกชอบ แต่ผมก็ยังไม่ยังไม่แน่ใจในตัวเขาว่าที่พูดกับผมมันจริงๆหรือแค่พูดเล่นๆ และเขาเคยบอกว่าเป็นแฟนกัน แต่ผมก็คิดว่ายังดีกว่า
ผมมักจะคิดในแง่ลบเสมอ ซึ่งมันทำให้เขาอึดอัด และเจอกันครั้งล่าสุด ผมก็ไม่คุยกับเขาเท่าที่เจอกันครั้งแรก เป็นเพราะเขาคุยกับผู้ชายที่เจอเยอะ
(เป็นเพื่อนหรือคนที่มาจีบก็ไม่รู้) ผมจึงรู้สึกไม่โอเค เอาง่ายๆก็เหมือนงอนแหละ และพอตอนจะกลับ ผมก็ได้แค่พูดกลับเขาว่ากลับละนะ เข้าบ้านไปเลย
ซึ่งแทนที่จะได้คุยกัน ผมกลับเฉยชา พูดน้อย และมันคงทำให้เขาเบื่อที่จะคุยกะผม
รึเปล่า เพราะผมคิดมากขี้งอนเกินไปไหม นิสัยเหมือนผู้หญิงเลย พอหลังจากวันนั้น เขาก็คุยกับผมน้อยลง จากที่เคยโทรก็ไม่ได้โทร
ผมเหมือนจะรู้สึกว่าเขาเริ่มเบื่อผม ผมก็เลยเหมือนจะหายไปเอง ผมลบเฟสเขาไป แต่ได้แค่สามวัน ผมก็อดคถ เขาไม่ได้จิงๆ เลยแอ็ดกลับไปอีก ละทักไป
และก็ตอบเราวันละ ประโยคสองประโยค และตอนนี้ ทักไปอ้อนวอนแค่ไหน เขาก็ไม่คิดจะอ่านจะตอบจะสนใจ
กลับใจไม่ทันแล้ว ต้องยอมรับสภาพ
โคตรอยากจะลืมเลย เพลงที่เขาร้องให้ฟัง เพลงที่เขาส่งมา แค่เกือบเดือนเอง
รู้สึกมากก็เจ็บมาก
"ผมคิดว่าเขาคงจะเบื่อคนน่าเบื่อแบบผม"
บายนะ M.........w