‘สิ่งมีค่าที่แท้จริง’ ไม่ได้อยู่ที่การมองเห็น หากแต่อยู่ที่ ‘สิ่งที่เรามองไม่เห็น’

‘สิ่งมีค่าที่แท้จริง’ ไม่ได้อยู่ที่การมองเห็น หากแต่อยู่ที่ ‘สิ่งที่เรามองไม่เห็น’


เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล
"ขอให้ฉันดูหน้าลูกหน่อยได้มั้ยคะ"  คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น
เมื่อห่อผ้าน้อยๆ อยู่ในอ้อมกอดเธอ เธอค่อยๆ คลี่ผ้าที่ห่อออก
เพื่อมองใบหน้าเล็กๆ ของลูกน้อย

กรี๊ด!  เธอกรีดร้อง หมอต้องอุ้มเด็กออกไปอย่างรวดเร็ว
'เด็กทารกที่เกิดมา...ไม่มีใบหู'

และแล้วกาลเวลาพิสูจน์ว่า การได้ยินของเจ้าหนูไม่มีปัญหา
ปัญหามีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก คือ ใบหูที่หายไป

หลายครั้ง ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียน แล้ววิ่งมาบอกแม่
เธอรู้ว่าหัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน  เจ้าหนูพูดโพล่งออกมาอย่างน่าเศร้า
"พวกเด็กตัวโต พวกเค้าล้อผมว่า ตัวประหลาด"

จนกระทั่ง เจ้าหนูเติบโตขึ้น หล่อเหลา เป็นที่รักของเพื่อนๆ
เค้ามีพรสวรรค์ในด้านอักษรศาสตร์ วรรณคดี และดนตรี
เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น...ทำให้เค้าไม่อยากเจอใคร
"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก" แม่กล่าวด้วยความสงสารลูก

พ่อของเด็กชายปรึกษากับหมอประจำครอบครัว
และได้รับข่าวดีจากหมอว่า
"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับถ้ามีผู้บริจาค
แต่ใครล่ะจะเสียสละใบหูเพื่อเด็กน้อยคนนี้" คุณหมอกล่าว

จนกระทั่ง 2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย
"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ พ่อกับแม่หาคนบริจาคใบหู
ที่ลูกต้องการได้แล้ว แต่นี่เป็นความลับ"
การผ่าตัดสำเร็จด้วยดี และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น

เค้ากลายเป็นผู้มีพรสวรรค์ เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน ในวิทยาลัย จนเป็นที่กล่าวขานกันรุ่นต่อรุ่น ต่อมาได้แต่งงาน และทำงานเป็นข้าราชการในสถานทูต

วันหนึ่ง ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า
"พ่อครับ ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา ใครช่างให้ผมได้มากมาย
แต่ผมไม่เคยทำอะไรเพื่อเค้าได้เลยสักนิด"
"พ่อไม่เชื่อว่า ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอก เรื่องนี้เป็นความลับเราตกลงกันแล้ว" พ่อตอบ

หลายปีผ่านไป มันยังคงเป็นความลับ
และแล้ววันหนึ่ง วันที่มืดมิดที่สุดผ่านเข้ามาในชีวิตของลูกชาย
แม่เค้าได้เสียชีวิตลง เค้ายืนข้างๆ พ่อ ใกล้ศพของแม่ พ่อเรียกเค้า
"มานี่สิลูก มานั่งใกล้ๆ นี่"

พ่อลูบผมแม่อย่างช้าๆ และนุ่มนวล ผมสีน้ำตาลแดงถูกเสยขึ้น จนมองเห็นใบหน้าที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ และแล้วสิ่งที่ทำให้ลูกชายถึงกับต้องตะลึง ใบหูของแม่หายไป! ‘แม่ไม่มีใบหู’
"นี่เป็นคำตอบที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"  พ่อกระซิบผ่านลูกชาย
"แม่บอกพ่อว่า เธอดีใจที่ได้ทำอย่างนี้ ตั้งแต่วันผ่าตัด แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย  ไม่มีใครมองเห็นว่าเธอไม่สวยจริงมั้ย?”

จงจำไว้ ‘สิ่งมีค่าที่แท้จริง’ ไม่ได้อยู่ที่การมองเห็น หากแต่อยู่ที่ ‘สิ่งที่เรามองไม่เห็น’

Cr.N/a

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่