ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกคะ...
เด็ก2คนนี้เกิดขึ้นมาเพราะความรัก
แต่ลูกคนโตต้องแยกกันอยุ่เพราะแยกทางกับพ่อของเขา ถึงจะแยกทางกันเราคนเป็นแม่พยายามจะเติมเต็มให้ลูกไม่ให้ขาดความอบอุ่น เพราะสิ่งที่เขาต้องเจอต้องรับรู้มันก็หนักมากแล้วที่เขาต้องเลือกอยุ่กับใครคนใดคนนึง แต่ทำไมโชคชะตาถึงไม่เป็นใจ อึดอัดนะพูดกับใครก็ไม่ได้ ลูกคนเล็กแม่ก็รักมากเช่นเดียวกันและยังไม่ได้แยกทางกันกับพ่อของลูก และแม่สามีเลี้ยงดูดีมากๆเหมือนลูกคุณหนูไม่เคยต้องห่วงลูกคนเล็ก เหมือนทุกอย่างจะดีนะ แต่มันมีคำว่าลูกลูกกูมากั้นไว้ตรงกลาง ก็เข้าใจนะที่พ่อของลูกคนเล็กเขาก็ไม่ได้มารักลูกคนโตของเรา เผลอๆเขาเกลียดด้วยซ้ำไม่ว่าจะคำพูดหรือการแสดงออก หัวอกคนเป็นแม่ไม่มีใครไม่รักลูกตัวเอง แต่ถ้าเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นกับคุณ คุณจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงคะ ลูกคนโตเราเป็นผู้หญิงคะไม่ดื้อนะคะ ลูกคนเล็กกับเขาก็ผู้หญิงเหมือนกันคะ
ดิฉันพูดกับใครไม่ได้ และอึดอัดมากๆคะ เราพยายามทำทุกอย่างทำเพื่อเขาเพื่อไม่ต้องแยกทางกันเหมือนคนแรก เก็บ อดและทนเพื่อประคองครอบครัวใหม่ไม่ให้มีแผลซ้ำ2 เครียดและเก็บกดทุกๆครั้งที่ได้ยินได้ฟังและเห็นการกระทำที่บ่งบอกว่าเขาไม่ชอบลูกคนโตเรา
เราก็ไม่อยากพูดกับเขานะคะเพราะพูดไปเขาก็ไม่ฟังใช้แต่อารมณ์ทุกที เรารักเขาและแคร์ความรู้สึกเขานะ เพราะตอนนี้ยังอยุ่ด้วยกัน แต่ตอนนี้ใจคนเป็นแม่มันบอบช้ำมากเครียดและคิดไม่ตก เครียดทีไรไมเกรนก็ตามมาทุกที อยากปรึกษาใครสักคนก็กลัวเขาสมน้ำหน้า ทำไงได้ก็เลือกแล้ว แต่ทำไมเราเป็นคนที่แคร์เขาอยุ่ฝ่ายเดียว หรือเขาไม่ได้รักเราจริงๆคะ ขอคำปรึกษาจากใครได้บ้างมั้ยคะ เครียดมากๆเลย สมองจะแตกอยุ่แล้ว
**ขอเพิ่มเติมข้อมูลคะ**
ลูกคนโตอยุ่กับพ่อของเขา แต่เดือนละครั้งจะไปรับเขามาหาตากับยายคะ ซึ่งแฟนใหม่จะต้องพาไปรับคะ ลูกคนโตอยุ่กับพ่อเขาที่แคมป์คนงานก่อสร้างเพราะพ่อเขาทำอาชีพช่างรับเหมา ขอลูกมาเลี้ยงเองแต่พ่อเขาไม่ให้ก็อย่างว่าแหละคะ ลูกเขาเขาก็รัก แต่พอวันไหนจะได้ไปรับลูกคนโตมาหาตากับยาย แฟนใหม่จะชอบพูดคะ ว่าไปรับก็เหยียบโคลนมาเปื้อนรถ
เพราะที่ตรงที่เขาอยุ่มีแต่โคลนนะคะ คำพูดเขาการกระทำเขาทำร้ายจิตใจมาก ชอบพูดว่า นั้นลูกนี่ลูกกู
ทำไงยังดีคะเมื่อแฟนใหม่ไม่ชอบลูกคนโตเรา
เด็ก2คนนี้เกิดขึ้นมาเพราะความรัก
แต่ลูกคนโตต้องแยกกันอยุ่เพราะแยกทางกับพ่อของเขา ถึงจะแยกทางกันเราคนเป็นแม่พยายามจะเติมเต็มให้ลูกไม่ให้ขาดความอบอุ่น เพราะสิ่งที่เขาต้องเจอต้องรับรู้มันก็หนักมากแล้วที่เขาต้องเลือกอยุ่กับใครคนใดคนนึง แต่ทำไมโชคชะตาถึงไม่เป็นใจ อึดอัดนะพูดกับใครก็ไม่ได้ ลูกคนเล็กแม่ก็รักมากเช่นเดียวกันและยังไม่ได้แยกทางกันกับพ่อของลูก และแม่สามีเลี้ยงดูดีมากๆเหมือนลูกคุณหนูไม่เคยต้องห่วงลูกคนเล็ก เหมือนทุกอย่างจะดีนะ แต่มันมีคำว่าลูกลูกกูมากั้นไว้ตรงกลาง ก็เข้าใจนะที่พ่อของลูกคนเล็กเขาก็ไม่ได้มารักลูกคนโตของเรา เผลอๆเขาเกลียดด้วยซ้ำไม่ว่าจะคำพูดหรือการแสดงออก หัวอกคนเป็นแม่ไม่มีใครไม่รักลูกตัวเอง แต่ถ้าเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นกับคุณ คุณจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงคะ ลูกคนโตเราเป็นผู้หญิงคะไม่ดื้อนะคะ ลูกคนเล็กกับเขาก็ผู้หญิงเหมือนกันคะ
ดิฉันพูดกับใครไม่ได้ และอึดอัดมากๆคะ เราพยายามทำทุกอย่างทำเพื่อเขาเพื่อไม่ต้องแยกทางกันเหมือนคนแรก เก็บ อดและทนเพื่อประคองครอบครัวใหม่ไม่ให้มีแผลซ้ำ2 เครียดและเก็บกดทุกๆครั้งที่ได้ยินได้ฟังและเห็นการกระทำที่บ่งบอกว่าเขาไม่ชอบลูกคนโตเรา
เราก็ไม่อยากพูดกับเขานะคะเพราะพูดไปเขาก็ไม่ฟังใช้แต่อารมณ์ทุกที เรารักเขาและแคร์ความรู้สึกเขานะ เพราะตอนนี้ยังอยุ่ด้วยกัน แต่ตอนนี้ใจคนเป็นแม่มันบอบช้ำมากเครียดและคิดไม่ตก เครียดทีไรไมเกรนก็ตามมาทุกที อยากปรึกษาใครสักคนก็กลัวเขาสมน้ำหน้า ทำไงได้ก็เลือกแล้ว แต่ทำไมเราเป็นคนที่แคร์เขาอยุ่ฝ่ายเดียว หรือเขาไม่ได้รักเราจริงๆคะ ขอคำปรึกษาจากใครได้บ้างมั้ยคะ เครียดมากๆเลย สมองจะแตกอยุ่แล้ว
**ขอเพิ่มเติมข้อมูลคะ**
ลูกคนโตอยุ่กับพ่อของเขา แต่เดือนละครั้งจะไปรับเขามาหาตากับยายคะ ซึ่งแฟนใหม่จะต้องพาไปรับคะ ลูกคนโตอยุ่กับพ่อเขาที่แคมป์คนงานก่อสร้างเพราะพ่อเขาทำอาชีพช่างรับเหมา ขอลูกมาเลี้ยงเองแต่พ่อเขาไม่ให้ก็อย่างว่าแหละคะ ลูกเขาเขาก็รัก แต่พอวันไหนจะได้ไปรับลูกคนโตมาหาตากับยาย แฟนใหม่จะชอบพูดคะ ว่าไปรับก็เหยียบโคลนมาเปื้อนรถ
เพราะที่ตรงที่เขาอยุ่มีแต่โคลนนะคะ คำพูดเขาการกระทำเขาทำร้ายจิตใจมาก ชอบพูดว่า นั้นลูกนี่ลูกกู